YETİM 2 (TAMAMLANDI)

(11) Ağla

İyi okumalar♤

¤
¤
¤

Gözlerimi araladığımda karnımda keskin bir ağrı vardı. Özel günüm mü gelmişti? Komodinin üzerinden telefonumu alıp tarihe baktım. 2 hafta geç olmuştum. Bu yüzdendi karnımdaki şiddetli ağrı.

Kendimi zorlayarak ayağa kalktım. Banyoya girip işimi hallrdip çıktım. Gözümden akan yaşlarla sessiz olmaya çalışıyordum. Uyuyan Serim'e yandan bir bakış atıp odadan çıktım. Abimin odasıns girdiğğmde derin bir uykudaydı.

Omzuna dokunmamla uyandı. İlk saniyeler uykusu yüzünden bazı'şeyleri algılayamasa da beni görünce dikleşti. "Kâbus mu gördün?" Başımı iki yana sallayıp karnımı gösterdim. Hızla yataktan çıkıp benim yatmama yarfım etti.

"Sen bekle ben gerekli şeyleri alıp geleceğim." Odadan çıkınca arkasından baktım. Ağrım katlanırken dizlerimi kendime çekip c pozisyonu aldım. Ağrı arttıkça kıvranıyordum. Kapı açılsada oraya bakamamıştım. Yorganın içine konulan su torbasıyla ayaklarımı temas ettirmeyecek şekilde düzleştirdim. Çok sıcaktı ve ayaklarımı değdiremeyecektim.

Abim yorganı kapatmadan ayaklarıma uzun bir çorap giydirdi. Ardından da yünlü bir çorap geçirdi. İşte şimdi su torbasına dokuna bilirdim. Su torbasınıcqyaklarımın arasına aldım.

Abim yanıma oturup elini yorganın altından sokup göbeğimi okşamaya başladı. Vücudum rahatlarken bir yandan da mayışıyordu. Sıcaklık falan derken kendimi uykuya bıraktım.

Gözlerimi araladığımda abim biriyle konuşuyordu. "Siz Serim'le okula gidin, ben Aymira'nın yanında kalacağım." Abimdeki gözlerimi kapıya çevirdim. Ateş'le gözgöze geldik. "Abi." Sesim yeni uyandığım ve boğazımdaki acı yüzünden kesik ve boğuk çıkmıştı.

"Uyandın mı? Bir şey ister misin? Sana çorba yaptım, içer misin?" Karnımdaki elinin üstüne elimi koydum. "S-sadece su t-torbasını değiştirsen y-yeter abi. A-ayrıca k-kahvaltıda y-yapmalısın. B-bugün b-benimle çok işin var." Boğazımın acısını umursamadan kıkırdadım. Karnıma sancılar girsede umırsamamıştım.

"Şebek seni. Bekle hemen su torbanı değiştirip geliyorum. Elini karnımdan çekince orada bir eksiklik hissetmiştim. Abim su torbasını alıp gittiğinde tekrar kapıya baktım. Ateş bana değil abimin arkasından bakıyordu. Sonra bana dönüp içeri girdi.

"İyi misin?" Başımı salladım. "Kendine dikkat etmelisin. Bu dönem gelince değil, bu dönem gelmeden öncede ayakların çıplak kalmamalı ki karnın ağrımasın ama senin ayakların çoğunlukla çıplaktı." Beni azarlamasıyla gülümsedim.

"B-beni ö-önemsiyor musun?" İlk önce kıvrılan duddaklarıma sonra tekrar gözlerime baktı. "Tabi ki. Sen kardeşimin kardeşisin." Yüzümdeki gülümseme silindi. Bana hiç bir zaman o gözle bakmayacaktı. Benim onu sevdiğim gibi sevmeyecekti. Dolan gözlerimi kaçırmak adına diğer tarafa döndüm.

"U-uyuyacağım." Bir süre sessizlik kapladı odayı. Sonra "Nazikçe kovuyorsun yani?" dedi. Bir şey demedim. Ona bakmayı ise reddettim. Kapının açıldığını ardından kapandığını duyudum.

Başımı düzeltip tavana baktım. Ağlamayacaktım, ağlamayacaktım, ağlamayacaktım, ağlama... hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Anlamıyorum, neden beni sevmiyor? Çirkin bir kızda değilim. Hiç demeyin biz görünüşüne bakmıyoruz diye. Herkes için görünüş az da olsa önemlidir. Onun yüzünden kendimi çirkin hissediyordum.

Karnıma saplanan ağrıyla daha da çok ağlamaya başladım. Kapı açıldığında ağzımdan kaçan hıçkırağa engel olamamıştım. "Aymira ne oldu?" Abimin endişeli sesini duyunca gözlerimdeki yaşlardan bulanıkta görsem ona baktım. "Karnım çok ağrıyor abi." Sonra ağzımdan bir hiçkırık daha kaçtı.