"Aymira hızlı ol!" Arkın'ın sesini duyunca göz devirdim. İyileşmiş olabilirim ama hâlâ o kadar hızlı hareket edemiyordum. "Bekle Arkın! Sanki başka işin var!" Çantaya son tişörtümü de koyduktan sonra kapı açıldı. "Seni iş olarak görmüyorum Aymira." dediğinde gülerek "Tamam hadi çık. Üstümü değiştireceğim daha." dedim.
"O zaman biraz daha bek..." kafasına yediği terlikle kaşları çatıldı. "Aymira o terliği bana attığın için ceza ödeyeceksin ama eve gidince." Gülerek elimle terliği işaret ettim. Terliği önüme doğru attığında hemen giyindim.
"Çıksana artık Arkın." Arkın ilk ellerini kaldırıp gülümseyerek "Seninkilere kaldım sanki." dediğinde "Arkın!" diye bağırmamla koşarak dışarı çıkmıştı. Arkasından kapıyı kapatınca önüme döndüm. Yüüzmdeki anlamsız gülümsemeyi silmeden üzerimi değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hazır olunca saçlarımı tarayıp at kuyruğu yaptım. İşim bitince ayağıma beyaz sporlarımı giydikten sonra çıkardığım kıyafetleri poşete koyup çantama koydum. Tarağı da koyduktan sonra banyodaki aynadan kendime baktım.
Tamamdır. Banyodan çıktığımda karşımda gördüğüm şeyle çığlık attım. Odanın kapısı hızla çarparak açıldığında oraya baktım. Arkın bana bakarken duvar kenarına tekrar baktım. Yoktu. Yerimde sarsılırken arkın beni tutunca ona sıkıca sarıldım. Ellerimle tişörtünü sıkıca tutarken başımı göğsünün ortasına gömmüştüm.
"Şimdi sormak istemiyorum ama ne oldu?" Beni zorlamak istemediği sesinden belliydi. Yumuşak tavrı içimi hoş hissettirmişti. "Sadece... Serim'i gördüm." Arkın beni kendinden ayırıp gözlerimin için baktı. "Ne zamandır?"
Gözlerimi kaçırıp "İntihar ettiği günden beri." dedim. "Bunu bana söylemeliydin Aymira." Omuz silktim. "Boşver bazen aniden ortaya çıksada onu görebildiğim için mutluyum." Arkın'ın kocaman açılan mavi gözleriyle gülümsedim. "Delirdiğimi mi düşünüyorsun? Abim gibi benimde o deli hastanesine yatacağımı mı düşünüyorsun?"
Omuzlarımı tutup "Öyle bir şey demedim Aymira. Sadece biraz içindekilerini birine anlatmak istemez misin?" dedi. "Başımı iki yana sallayıp "Eğer cidden kimseye anlatamayacak duruma gelirsem söz veriyorum gideceğim psikolağa." dedim.
Arkamı döndüğümde "Aymira." demesiyle ona döndüm. Bir anda bana sarılıpbaşını boynuma gömünce yerimde dondum. Kokumu içine çekmesiyle kaşlarım havalandı. "Beni bırakma olur mu?" Küçük bir çocuk gibi çıkmıştı sesi. Elim saçlarını bulunca gözlerimi yumdum. Saçının arasında gezen parmaklarım bir süre sonra durdu. "Artık gidelim mi?"
Başını çekip bir süre gözlerimin içine baktı. Sonra başını sallayarak yatağın üstüne bıraktığım çantayı aldı. Benxe odada son kez bakışlarımı gezdirip koltuğun üzerinden siyah şapkamı alıp başıma taktım.
