YETİM 2 (TAMAMLANDI)

(25) Ölümün Soğukluğu

İyi okumalar♤

¤
¤
¤

Berzan ve diğerleriyle tanışma faslından sonra Berzan'ın çıktığı odaya girmiştik.bu oda da bir tane masa üstünde 5 tane bilgisayar vardı. Bu iştrn iyi para kazanıyor olmalılar. Berzan sandalyeye oturup bizi yanına çağırdı. Ekranda gördüğüm adamlarla kaşlarım çatıldı.

"Bunlar abinle bulduğumuz adamlardı. Adamların bildiği bir bok yok ama yinede onlara çalışıyorlar. Abin bir depoda hapsettiğinden bahsetmişti. Sen biliyor musun o depoyu?" Başımı iki yana salladım.

"Abim beni bu işin içine sokmak istemiyor. Şu adam bizi takip eden adamlardandı. Biz buraya gelmeden önce 3-4 ay önce bulmuşlardı." Berzan adamı bir süre inceledi.

"Hatırladım. Olaz bu adamın resmini çizmemizde yardımcı olmuştun. Onun çizdirdiği robot çizimle bulduk adamların çoğunu. Abin cidden çok zeki biri." Gülümseyerek Berzan'a baktım.

"Biliyorum. Onun yapamayacağı hiçbir şey yok." Berzan da gülümserken ekranda kırmızı bir şey belirdi. İçeriyi kaplayan sesle kaşlarım çatılırken gözlerimi bilgisayarda gezdirdim. "Biri sisteme sızmaya çalışıyor!" Berzan hızla parmaklarını klavyede gezdirirken onu izliyordum.

Bir anda masanın üstündeki düğmeye bastı. "Hemen güvenlik kilidini açın." Elleri tekraf klavyenin üzerinde gezerken "Sıkıntı büyük mü?" dedim. "Sızmaya çalışan kişi çok güçlü. Biraz zorlayacak."

Köşede onu izlerken Zafer'de etrafta geziniyordu. Ondan gözlerimi çekip Berzan'a çevirdim. Kaşlarını çatmış ekrana bakıyordu. Siyah saçları alnına dağılmıştı. Elimle çekme isteği doğsada kendimi durdurdum.  Gözlerimi kapatıp ellerimi yumruk yaptım. Saçmalıyorsun Aymira.

"Hay si..." Berzan kısa bir an bana bakıp sinirle masaya vurdu. "Girdi sisteme." Düğmeye basıp "Siz güvenlik kilidini halletmeye çalışın." dedi. Ekran bir anda çızırtılandı. Sonra karardı. Bir anda aydınlandı ve karşımıza anonymous çıktı.

"Anonymous mu karşımdaki yoksa hayal mi görüyorum?" Berzan'ın şaşkın bakışlarını umursamadan "Bir şey mi buldun?" dedim. Başını sallayınca Berzan'a baktım. Gözlerini açmış beni izliyordu.

"Sen.." Gülümseyerek mausu elime aldım. Anonymous gitmişti ekrandan. Kapı açıldığında içeri giren 8 kişi ile gözlerim bir süre üzerlerinde gezindi. "Abi o az önce gördüğümüz gerçek miydi?" Aralarından birinin konuşmasıyla sırıttım. Masaüstündeki dosya ile dosyayı açtım. Bir çok adamın fotoğrafı ve bilgileri vardı. En alta indiğimde gördüğüm kırmızı yazı ile elimi maustan çektim.

"Sonun ölüm olmasını istemiyorsan bu işten vazgeç!" Berzan yazıyı yüksek sesle okuyunca ona baktım. "Sen anonymous'tan biriyle iş birliği yaparken niye bize ihtiyaç duydun? O bizden bin kat daha iyi." Berzan'ın beni azarlamasıyla kaşlarım çatıldı.

Cevap'verecekken bir yazı belirdi bilgisayarda. "Kızın üstüne gitmeye devam edersen bütün sistemi çökertirim, toplamanız 1 yılınızı alır." Berzan'ın elini masaya geçirmesiyle irkildim. "Sana başımıza bela açma demiştim avukat."

"Ben kötü bir şey yapmadım Berzan. Ayrıca iki kişiyle aynı anda iş birliği yapılmaz diye bir şey yok." Berzan sinirle bana baktığında alt dudağımı ısırdım. "Bak avukat! Anonymous üyeleri herkes olabilir ama onların üyeleri öyle kolay lokma değil. Onlardan biri sana yardım ettiğine göre ikiniz arasında bir şeyler olmuş olmalı. Yani o maskenin altında tanıdın biri var. O sana bizden daha çok yardım eder. Niye bizi aradın?"

"Sende şunu anla! Onunla iş birliği yapıyor olabilirim ama o bana her şeyi anlatmıyor. Biliyorum annemle babamı öldüren kişileri biliyor ama söylemiyor. O yüzden kendim bulmam gerek. Senden yardım istemek istemezdim yoksa. Ayrıca paranızı vereceğim, başka ne istiyorsun?"