Wonderschoon geluk en zwaar verdriet

34. Uitbreidingsplannen

(Anouk)

30 augustus 2018

02u37 staat er op de wekker. Ik ben klaarwakker, eigenlijk heb ik nog geen moment echt geslapen. De hele tijd spookt maar de situatie van Tarik door mijn hoofd. Ik ben nog altijd bezig om oplossingen te bedenken. Terwijl ik mij weer op mijn zij draai sluit ik mijn ogen en probeer de slaap weer te vatten.

03u04

Ik zucht diep. Dit heeft geen zin. Door te liggen draaien en keren in bed val ik ook niet sneller in slaap en besluit dan ook uit bed te gaan. Van de stoel pak ik een trui, trek deze aan en verlaat dan zo zacht mogelijk de slaapkamer om Floor niet wakker te maken. In de keuken neem ik een fles water en ga naar het kantoortje. Wanneer ik achter het bureau zit pak ik een pen en papier en schrijf de criteria van Tarik op. Veel eisen heeft hij niet, maar het moet maar passen in een pand. Dan besluit ik de computer aan te zetten en nog eens rond te kijken via verschillende sites. Op de sites klik ik de voorkeuren aan en druk dan op zoeken. De uitkomst zijn alleen maar kantoorpanden die in zijn geheel gekocht of gehuurd moeten worden. Dit is veel te groot en veel te duur voor Tarik. Ook op andere sites kom ik maar niet verder. 

Met mijn pen kribbel ik op de papieren voor mij. Ik wil zo graag een oplossing vinden voor Tarik dat ik alles op alles zet om een geschikte locatie voor hem te vinden. De pen goor ik op het bureau en mijn handen plaats ik in mijn haren. Wat moet ik nu? Dan neem ik de fles water en drink. Ik pak de pen terug vast en op een leeg papier begin ik mijn eigen wensen voor de toekomst op te schrijven. Nieuwe huisarts voor De Korf, reis naar Nieuw- Zeeland of Australië, een kindje erbij.... Maar ja voor een kindje erbij dan zullen wij moeten verhuizen naar een grotere woning, omdat wij geen ruimte meer hebben voor een kinderkamer. Of mij moeten het huis van Ward en Irma kopen en ons appartement uitbreiden. 

Dat is het! Ik kan de woning van Ward en Irma kopen, laten verbouwen zodat wij op de bovenste verdieping kamers voor de "kinderen" kunnen realiseren en eventueel een logeerkamer. De begane grond en eerste verdieping kan dan door Tarik gebruikt worden als kinepraktijk die hij van mij huurt. Yes, dat is het! 'Anouk, wat ben jij aan het doen? Ik dacht er iets gebeurt was zo riep jij', zegt Floor die in de deuropening is komen staan. Sorry schat, ik wilde u niet wakker maken. Maar ik heb DE oplossing gevonden voor Tarik! 'Wat?' Ik heb u toch verteld van Tarik, dat hij het pand waar zijn praktijk is gevestigd is moet verlaten? 'Ja'. Gisteren ben ik al op internet op zoek gegaan naar geschikte locaties voor hem, maar ik kon niets vinden. Nu kon ik niet slapen.... 'Dat merk ik ja'. Omdat ik hem zo graag wil helpen. 'Is dit een oplossing zoeken', zegt Floor terwijl zij het briefje met mijn wensen pakt en leest. Nee, dat was iets voor mijzelf. Maar het heeft wel meegeholpen aan de oplossing voor Tarik. 'Lief, kunnen wij dit niet morgenochtend bespreken bij een koffietje?' Dit moet jij echt horen, want het is een schitterend idee. Ook voor ons. 'Oké, vertel dan maar', laat Floor weten wanneer zij op het bureau gaat zitten. 

Ik wil het huis van Ward en Irma kopen. 'Wat?' Laat mij het uitleggen. Zoals jij waarschijnlijk gelezen hebt op het papiertje heb ik opgeschreven dat ik in de toekomst nog graag een kindje erbij zou hebben. Maar tegelijk zat ik te bedenken dat wij helemaal geen ruimte hebben voor een tweede kinderkamer. De enige mogelijkheid die wij dan hebben is om te verhuizen. Nu weet ik dat jij dat ook niet graag zou doen, omdat wij hier graag wonen. Dus ik dacht, eigenlijk als enige mogelijkheid, om dan het huis van Ward en Irma te kopen om dat bij ons appartement toe te voegen. Dan alleen de bovenste verdieping, omdat de andere verdiepingen grenzen aan De Korf. Om dan niets te doen met de andere verdiepingen is zonde. Daarom zou ik deze willen verhuren aan Tarik zodat hij daar zijn kinepratijk kan vestigen. 'Is dat niet te klein voor hem?' Het is niet zo groot als hier, maar ruim genoeg voor hem. En wat ik zeg, wij kunnen minimaal twee kinderkamers creëren en misschien ook weer een logeerkamer. Ik kijk Floor aan die niets zegt. 

Wat is er? Jij zegt niets? Floor blijft mij aankijken zonder iets te zeggen. Vindt jij het niets? 'Zou jij echt nog graag een kindje willen?' Verbaasd kijk ik Floor aan. Anders heft het ook geen zin om uit te breiden he. Ja. Ik zou graag nog een kindje erbij hebben, maar kunnen wij het daar later over hebben? Floor staat op, pakt mijn hoofd vast en drukt haar lippen op de mijne. 'Hier wil ik het zeker nog met u over hebben', zegt zij wanneer zij mij lost en terug op het bureau gaat zitten. 'Ik vindt het nog niet zo'n gek idee. Het zou een mooie oplossing zijn voor ons toekomstig probleem. En om Tarik uit de brand te helpen zou het ook heel leuk zijn'. Hij klinkt niet enthousiast. 'Ik ben zeker wel enthousiast, maar het is vroeg he om daar specifiek over na te denken. Want heb jij al een gedachten hoe jij dat wil doen qua kosten, ontwerp, aanvragen van een vergunning, verbouwing, enzovoort'. Ik heb nog niet alles uitgezocht, maar dat kan nog he. Trouwens, ik zou ook eerst langs Ward en Irma willen gaan om alles uit te leggen en te horen of zij het eventueel wel aan ons willen verkopen. Want als zij het niet zien zitten dan hoeven wij er niet eens aan te beginnen. Het zou zomaar kunnen he dat zij niet willen verkopen, zij hadden het natuurlijk al heel moeilijk met de verhuis, vooral Ward. 'Ja absoluut, maar zij konden echt niet anders. Als jij ziet hoe snel Ward achteruit is gegaan. Het is beter dat zij nu kleiner wonen en gelijkvloers'. Ik knik bevestigend. Morgen ga ik hen bellen om eens langs te gaan. 'Nu jij dit allemaal hebt uitgesproken kunnen wij dan nu terug samen in bed kruipen?' Met een glimlach op mijn gezicht kijk ik Floor aan. Ik ga met u mee. 'Merci'. Wij staan op en lopen naar de slaapkamer.