(Floor)
14 juni 2018
Net wanneer wij willen gaan eten gaat mij gsm. Ik sta op en loop naar het aanrecht waar mijn gsm ligt. Het is Tineke, zeg ik tegen Anouk. Haar gezicht betrekt. Annelies en Brent, die bij ons blijven eten, begrijpen niet wat er gaande is. Hey Tin. 'Hee'. Mag jij het nieuws doorbellen? 'Ik heb het zelf gevraagd'. Is het goed of slecht nieuws? 'De commissaris en de burgemeester hebben overleg gehad en zij hebben gepuzzeld. In de dienst van de lokale recherche zijn 6 collega's die boven de 55 jaar zijn. Zij zullen worden geofferd zodat onze ploeg kan blijven zoals ze is'. Wilt dat zeggen dat...? 'Dat er geen verdere ontslagen zullen vallen binnen ons team'. Ik zucht opgelucht en kijk Anouk aan. Zij weet precies wat er gaande is. Dat is het beste nieuws dat wij konden krijgen. 'Absoluut. Hier is ook iedereen heel erg opgelucht'. Koen ook een beetje gekalmeerd? 'Ja gelukkig wel'. Fijn om te horen. Ik zal hem straks nog even een sms'je sturen. 'Ik zal het hem zeggen'. Ik kan eigenlijk niet begrijpen waarom de burgemeester nu juist ons team heeft gekozen om de bezuinigingen op uit te voeren. Zij kan toch niet vergeten zijn wat wij voor haar hebben gedaan toen met haar dochter? 'Ik begrijp het ook niet goed'. Ons korps is zo groot en dan pakt zij precies ons team. Ach ja het is nu gelukkig goed afgelopen. 'Dat is het minste dat wij kunnen zeggen. Allee Floor ik moet verder doen'. Ja natuurlijk. Bedankt voor het bellen. 'Geen probleem. Geniet nog van de avond'. Dank je wel. Ik leg af.
Op een andere dienst binnen het korps zullen ontslagenvallen, zeg ik tegen Anouk terwijl ik terug plaats neem aan tafel. 'Dus jullieteam blijft zoals ze is?' Ja. 'Ik ben blij voor jullie'. Anouk legt haar handop mijn hand. Het is een hele opluchting. Anouk kijkt haar ouders aan die nogsteeds niet begrijpen waar wij het over hebben. 'Er worden bezuinigingendoorgevoerd binnen het politiekorps. Eén collega van Floor is al overgeplaatsten er was sprake van nog collega's die ontslagen zouden worden binnen Floorhaar team. Gelukkig is dit afgewend', legt Anouk uit. 'O jong', zegt Brent. Jadat kwam voor ons ook heel onverwachts. 'Wanneer hebben jullie dit te horengekregen?', vraagt Annelies. Vanmorgen tijdens een vergadering is het aan onsbekend gemaakt, helaas is onze collega ook al vandaag moeten beginnen bij eenander korps. 'Meen jij dat nu?' Dat was ook onze reactie. 'En nu wilde zij uitjullie team nog mensen ontslaan?', vraagt Brent. Ja, dat was de bedoeling, maarnu worden op een andere dienst collega's ontslagen. 'Jeetje wat heftig', geeftBrent aan. Het klinkt misschien hard, maar ik ben blij dat ons team gespaardblijft. Opnieuw legt Anouk haar hand op de mijne en kijken wij elkaar aan.
JE LEEST
Wonderschoon geluk en zwaar verdriet
FanfictionFloor en Anouk zijn dolgelukkig na de geboorte van hun zoon Mats. Zij genieten van hun nieuwe gezinssituatie, maar het gewone leven gaat ook weer gewoon door. Met vallen en opstaan proberen zij een evenwichtig te vinden tussen werk en privé. Met beh...