(Anouk)
19 juni 2018
'Leuk dat jullie er zijn', zegt Hannah wanneer zij de deur voor heeft geopend. 'Kom binnen, Koen zit in de tuin'. Bij het binnen gaan begroeten wij Hannah. Wij lopen door naar de tuin daar begroeten wij Koen. 'Hoe is het met mijn grote vent?' Hij is onderweg in slaap gevallen. De maxi cosi zet ik op de tafel neer. 'Maar zie hier', zegt Hannah die naast Koen is komen staan. 'Wat is hij al veranderd hé?', geeft Koen aan. 'Ja hij lijkt gelukkig niet al te veel op zijn verwekker', zegt Floor met een knipoog naar Koen. 'Al een geluk voor jullie', vult Hannah aan. Iedereen moet ermee lachen. Pak hem er maar uit hoor, hij zal toch zo wel wakker worden voor zijn flesje. 'Heb jij die meegenomen?' Ja die heb ik in de tas gedaan. Koen neemt Mats uit de maxi cosi en neemt hem in zijn armen. Hannah wrijft over Mats zijn wangetje. 'Het is een mooi ventje'. Ja dat vinden wij ook. 'Willen jullie iets drinken?', vraagt Hannah. Voor mij een water. 'Een koffie alstublieft', antwoord Floor. 'Koen wil jij nog een koffie hebben?'Koen geeft geen antwoord. Hij geniet van Mats die in zijn armen ligt en een vinger van hem vasthoudt. 'Koen?' 'Sorry'. 'Of jij nog koffie wilt?' 'Ja lekker'. 'Allee, ik wordt aan de kant geschoven voor een ander, een man dan nog wel'. Wel nog een kleine man. 'Ja, maar het is al wel een hartendief', zegt Floor. Dat klopt. Hij pakt iedereen al in mijn zijn charmes.
'Hoe is het afgelopen in het ziekenhuis?', vraagt Hannah. 'Goed, er was niets meer te ontdekken van de ruis aan zijn hartje', vertelt Floor. 'Dat meen jij niet', zegt Koen. Jawel, dokter De Leeuw heeft hem eerst lichamelijk onderzocht, geluisterd naar zijn hartje. Daarna heeft zijn nog een hartfilmpje gemaakt en een echo om beeld te krijgen van zijn hart, maar ook hier zag alles er goed uit. Zijn hart klopt regelmatig en zijn hartkleppen sluiten goed. 'Dat is fijn om te horen', laat Koen weten. 'Hoe kan dat eigenlijk zo dat die ruis "ineens" weg is?, vraagt Hannah. Waarschijnlijk omdat de bevalling zo snel is gegaan is zijn lichaam verschoten dat zijn hart het even moeilijk heeft gehad. 'En dan lost het lichaam het zelf op?' In dit geval wel, maar als het een aangeboren hartafwijking was dan zou er een behandeling moeten volgen door middel van medicatie of eventueel een operatie. Vandaar dat wij nu ook al terug op controle moesten om een aangeboren afwijking uit te kunnen sluiten. 'Gelukkig dat het zo is afgelopen', zegt Hannah. 'Voor de zekerheid moeten wij over een half jaar nog eens terug voor een controle om te zien of alles nog hetzelfde is. Maar dokter De Leeuw gaf aan dat zij niet verwacht dat er iets veranderd en dat wij ons geen zorgen moeten maken'. Gewoon voor de zekerheid. Wij zitten nog te kletsen wanneer Mats wakker wordt. 'Hier zie, er is er één wakker aan het worden. Awel grote vriend, heb jij lekker geslapen?' Ik zal even zij flesje gaan pakken uit de wagen. Floor knikt. Mag ik subiet even gebruik maken van jullie microgolf? 'Natuurlijk', laat Hannah weten. Uit de wagen haal ik de verzorgingstas en begin in de keuken met het maken van een fles. Nadat ik de fles uit de microgolf heb gehaald en de temperatuur van de melk heb gecontroleerd loop ik terug naar buiten. 'Alles gelukt?', vraagt Hannah. Jazeker, antwoord ik. 'Daar is u mama met u fles', zegt Koen tegen Mats. Wil jij hem niet liever zijn fles geven? Met een grote glimlach op zijn gezicht kijkt Koen mij aan. 'Mag dat? Willen jullie dat niet liever zelf doen?' Wij kunnen dat nog zo vaak doen. 'Euh ja graag dan'. Ik overhandig Koen de fles en doe bij Mats zijn slabbertje om. Hannah pakt haar gsm en maakt een aantal foto's van Koen en Mats.
Na zijn fles mocht Hannah Mats ook even vasthouden van Koen. Mats vond het allemaal goed, zo goed zelfs dat hij bij Hannah terug in slaap viel. 'Moest jij niet nog iets geven?', vraagt Hannah aan Koen. 'Dat is waar ook'. Hij springt recht en loopt met versnelde pas naar binnen. Niet veel later is hij terug met een cadeau. 'Alstublieft, voor jullie', zegt Koen. 'Voor ons?', vraagt Floor. 'Eigenlijk voor mijn grote vriend hier'. Ik moet lachen. Floor maakt het cadeau open en er komen twee doosjes uit. 'Elke één?', zegt Floor. Ik pak één van de doosjes en tegelijk maken Floor en ik een doosje open. 'Allee zie nu hoe schoon!', roept Floor uit. Floor haalt een paar schoentjes uit de doos. Die zijn ook leuk. 'Wat zit er bij u in?' Ook ik haal een paar schoentjes uit de doos. 'Maar zie hoe schattig!' 'Vinden jullie ze leuk?', vraagt Hannah. Jazeker. 'Dees zijn de max. Dank jullie wel', zegt Floor. Dolgelukkig kijkt Koen ons aan. 'Ik kon het niet laten om ze te laten staan', geeft hij aan. 'Het is zelfs ze erg dat hij voor zichzelf dezelfde schoenen heeft gekocht'. 'Als ik met mijn vriend op stap ga moeten onze outfits toch wel matchen'. Floor en ik moeten lachen en Hannah schud haar hoofd. Wij drinken nog iets en besluiten dan om naar huid te vertrekken.
Nogmaals bedankt voor jullie cadeau, zeg ik wanneer wij aan onze wagen staan. 'Dat is graag gedaan', laat Hannah weten. Wij geven Koen en Hannah een knuffel en stappen in onze wagen. Zij zwaaien ons nog uit. Dat was onze eerste bezoek met z'n drieën. 'Ik moet wel bekennen dat ik het een beetje spannend vond van te voren'. Ik glimlach naar Floor. 'Die Koen ook weer met die schoentjes' Ik moest wel lachen dat hij voor zichzelf dezelfde schoenen heeft gekocht. 'Dat is echt iets voor hem'. Het is wel super aardig van Koen en Hannah. 'Koen is al helemaal gek van onze Hero'. Ik vindt dat zelfs een understatement. 'Mats was ook op zijn gemak bij zowel Koen als Hannah'. Dat is waar. Even iets anders, hebben wij iets in huis voor het avondeten? 'Dat durf ik niet te zeggen'. Zullen wij dan direct even naar de supermarkt rijden. 'Geen probleem. Weet jij iets te eten?' Nee, maar wij kiezen zo wel iets lekkers uit. 'Iets met vis of zo?' Lekker, maar dan moet ik koken zeker? Floor kijkt mij met een grote glimlach aan. Ja dus. 'Nu jij het zelf voorstelt zeg ik geen nee'. Zal ik een paella maken op mijn eigen wijzen? 'Ik ben blij met u voorstel'. Omdat jij het zo lief vraagt. 'Jij bent een schat'. Dat weet ik. Floor geeft mij een kus op mijn wang.
Terug thuis zet ik Mats met in zijn maxi cosi op de eettafel neer terwijl Floor de boodschappen in de keuken zet. Ik ga Mats verschonen en in zijn bedje leggen. 'Oké, ik kom zo nog even kijken bij hem'. Mats maak ik los en til hem naar zijn kamertje. Voorzichtig leg ik hem op de verzorgingstafel neer, trek zijn kleertjes uit en ververs zijn pamper. Dan knoop ik zijn body'tje terug vast en til Mats naar zijn bedje. Op dat moment komt Floor zijn kamer binnen. 'Slaapt hij nog altijd?' Ja, het is ook een vermoeiende dag voor hem geweest. Floor geeft Mats nog een kus dan leg ik hem in zijn bedje. 'Wat denk jij?', vraagt Floor wanneer ik mij naar haar draai. Wat bedoel jij? 'Mats zijn schoentjes', zegt Floor al wijzend naar het plankje aan de muur waar zij de schoentjes heeft opgezet. Staat leuk zo. Floor en ik geven elkaar een kus. Ik ga aan het eten beginnen. 'Zal ik u helpen?' Dat is leuk.
JE LEEST
Wonderschoon geluk en zwaar verdriet
Fiksi PenggemarFloor en Anouk zijn dolgelukkig na de geboorte van hun zoon Mats. Zij genieten van hun nieuwe gezinssituatie, maar het gewone leven gaat ook weer gewoon door. Met vallen en opstaan proberen zij een evenwichtig te vinden tussen werk en privé. Met beh...