Floor en Anouk zijn dolgelukkig na de geboorte van hun zoon Mats. Zij genieten van hun nieuwe gezinssituatie, maar het gewone leven gaat ook weer gewoon door. Met vallen en opstaan proberen zij een evenwichtig te vinden tussen werk en privé. Met beh...
Goedemorgen mooie mama, zeg ik wanneer ik de badkamer uit kom. 'Goedemorgen', antwoord Anouk die juist wakker wordt. 'Slaapt hij nog?' Ik hem niet meer gehoord na zijn laatste flesje. Anouk kijkt op de wekken. Ik kruip terug in bed en geef Anouk een kus. Gefeliciteerd. Verbaasd kijkt Anouk mij aan. 'Met wie?' Met onze kleine. Hij is alweer 24 uur oud geweest. Anouk moet lachen. Sorry, ik ben gewoon zo trots op ons mannetje. 'Hij is prachtig'. Dat heb jij goed gedaan. 'Dat hebben wij goed gedaan'. Ik heb er zoveel niet aan gedaan. 'Jij hebt geholpen bij de inspuitingen en jij hebt voor mij gezorgd en mij verwent'. Dat heb ik allemaal met liefde gedaan voor u. 'Wat ga jij vandaag doen?' Ik wilde even de geboortekaartjes en suikerbonen gaan afgeven in De Korf en bij de collega's op het commissariaat. Als jij dat niet erg vindt tenminste? 'Absoluut niet. Misschien ga ik wel even mee naar beneden met Mats. Dat is niet zo ver, maar ik ga nog niet naar het commissariaat'. Dat is ook helemaal niet erg. Wilde jij voor het werk gaan of in de pauze? 'In de pauze is beter. Ik zal Els een berichtje sturen dat ik langs kom, maar zeg nog niets over de bevalling'. Zou Judith haar mond hebben kunnen houden? 'Die stuur is eerst wel bericht'. Heel slim. Opnieuw geef ik Anouk een kus. Gehuil klinkt er door de babyfoon. Er is er één wakker hoor. 'Ik zal zijn flesje gaan maken'.
Met Mats in mijn armen zit ik recht in ons bed. Anouk komt naast ons in bed zitten en overhandigd mij zijn fles. Gretig drinkt Mats van zijn fles. Heeft Judith al iets laten weten? 'Die heeft blijkbaar nog niets gezegd'. Weet jij zeker dat jij u bericht naar de juiste hebt gestuurd? Dit kan Judith gewoon niet zijn. 'Ik moest het toch ook even twee keer lezen, maar blijkbaar wilde zij het vandaag vertellen'. Blij dat zij het niet heeft gedaan. 'Ik heb Els ook gelijk bericht gestuurd dat ik tijdens de lunch een mededeling heb voor het team'. Die hun monden gaan openvallen denk ik. 'Ik weet het wel zeker'. Anouk legt haar hoofd tegen mijn schouder en samen bekijken wij onze kleine man die van zijn flesje drinkt.
In De Korf
Anouk en ik lopen via de trap De Korf binnen er is niemand te zien, de collega's zijn allemaal in de koffiekamer. Zal ik als eerste binnengaan? 'Dat is goed'. Ik loop naar de deur, klop en stap binnen. 'Hai Floor, leuk om u hier te zien. Er is toch niets met Anouk?', vraagt Els meteen. Goedemiddag, nou eigenlijk wel, zeg ik met een serieuze blik. Verschrikte blikken zie ik ontstaan op ieders gezicht, behalve bij Judith. 'Er is toch niets met de baby?', wilt Ilse weten. Eigenlijk wel, antwoord ik en ik open de deur van de koffiekamer. Een zucht van opluchting gaat door de koffiekamer en op de verschrikte gezichten is nu een grote glimlach ontstaan. 'Wij komen even kennismaken', zegt Anouk terwijl zij naast mij komt staan. 'Lieve collega's, dit is Noah Mats Storme- Lommelen, Mats voor de vrienden'. 'Oh wat een schatje', zegt Els. 'Wanneer is deze mooie man geboren?', wilt Ilse weten. 'Hij is 30 uur oud'. Ik moet lachen. Iedereen komt ons feliciteren. Ook Judith wordt gefeliciteerd met haar begeleiderschap. 'Wist jij al van de geboorte?', wilt Tim van Judith weten. 'Ja, ik wist dat al en ik wilde het vandaag vertellen'. Wij hebben voor jullie allemaal een geboortekaartje en suikerbonen bij. 'Ga zitten', laat Frederik weten. Anouk en ik nemen plaats in de zetel bij de collega's. 'Is alles goed gegaan?', vraagt Tim. 'Ja, het ging toch redelijk snel', zegt Anouk al kijkend naar mij. Zeg dat wel. 'Ben jij thuis bevallen?', wilt Eefje weten. 'Nee in het ziekenhuis'. 'Willen jullie iets drinken trouwens?', vraagt Tim dan. Voor mij een koffie alstublieft. 'Een koffie'tje graag'.
'Ik had al heel de dag last van een trekkend gevoel in mijn buik en misselijkheid. In de loop van de dag werd die pijn heviger. Tijdens het avondeten had ik echt veel last. Ik ben gaan liggen in de zetel, dat werkte iets maar niet veel. Ben in een warm bad gaan zitten, daar werd de pijn iets dragelijker van. Toen toch maar naar bed gegaan. Iets na twaalf uur was het he dat ik u wakker maakte?' Rond kwart na twaalf maakte jij mij wakker met de mededeling dat u was gebroken. Ik heb u toen geholpen met aankleden en wij zijn vertrokken naar het ziekenhuis. 'Ik heb contact opgenomen met het ziekenhuis en wij konden meteen komen. Tien voor één hebben wij ons aangemeld op de spoedafdeling en zijn wij naar de verlosafdeling gebracht'. Wij hebben ons toen geïnstalleerd op de kamer en is dokter Minnick voor de eerste keer de ontsluiting komen controleren. Die stond even te kijken toen bleek dat jij al op vijf centimeter ontsluiting zat.
'Nadat wij in het ziekenhuis waren aangekomen volgden de contracties elkaar steeds sneller op. Rond drie uur werd opnieuw mijn ontsluiting gemeten en bleek dat ik volledige ontsluiting had. Alles werd in gereedheid gebracht voor de bevalling. Toen is alles heel snel gegaan. Om 3u35 werd deze grote man geboren'. 'Dat is echt heel snel ja', zegt Frederik. Anouk heeft dat heel goed gedaan. 'Heb jij de navelstreng doorgeknipt?', wilt Els weten. Ja, ik heb dat gedaan. Dat is een bijzonder moment, maar niet zo bijzonder als de geboorte zelf. 'Het is een prachtig ventje', zegt Els. 'Ik had dit niet verwacht'. Wij hebben ook nog niet verwacht dat hij geboren zou worden.
Na de pauze te hebben doorgebracht in De Korf zijn Anouk en ik terug naar het appartement gegaan. Anouk heeft Mats nog een flesje gegeven en hem in zijn bedje gelegd. Ook Anouk is nog even op bed gaan liggen. Na overweging besluit ik om toch maar niet naar het commissariaat te gaan. Ik blijf liever nog even bij mijn vrouw en onze zoon. In het kantoortje ga ik alvast de suikerbonen en de geboortekaartjes in een doosje te doen, zodat ik deze alvast opzij heb staan. Wanneer dit allemaal klaarstaat ga ik op de computer de foto's van de bevalling bekijken. Tijdens het bekijken van de foto's schieten de tranen terug in mijn ogen. Het blijft bijzonder om te zien. De mooiste en zuiverste foto's selecteer ik en print ik af, deze zullen wij later in het plakboek plakken. Ik hoor geluid uit de babyfoon komen. De computer zet ik uit en loop naar babykamer, zachtjes open ik de deur zie ik dat Mats slaapt. Ik stap naar hem toe en blijf even naast zijn bedje naar hem staan kijken.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
