Floor en Anouk zijn dolgelukkig na de geboorte van hun zoon Mats. Zij genieten van hun nieuwe gezinssituatie, maar het gewone leven gaat ook weer gewoon door. Met vallen en opstaan proberen zij een evenwichtig te vinden tussen werk en privé. Met beh...
Ik sta aan het aanrecht. Mijn glas water verruil ik voor de foto van Femke en mij, die ik heb afgeprint, ik staar ernaar. Anouk slaat haar armen om mijn middel en legt haar kin op mijn schouder. 'Gaat het een beetje?' Ik mis haar. Het gaat niet meer hetzelfde zijn zonder Femke. Anouk zegt niets, maar blijft mij vasthouden.
'Zal ik iets te eten voor u maken?' Ik heb eigenlijk niet zoveel trek. 'Het gaat een lange dag worden'. Dat is ook zo. Ik ga toch maar iets nemen. 'Heel verstandig', Hebben wij nog vers fruit? 'Niet veel, maar wel iets. Jij wilde yoghurt met fruit nemen?' Wilde jij ook? 'Nee, ik neem brood'. Zeker? 'Ja, echt. Misschien bak ik wel een ei voor op brood'. Ook lekker. 'Wil jij ook?' Nee, dank u. 'Hoe laat worden wij waar verwacht?' Tussen 10u30 en 1045 worden wij verwacht aan de kapel aan Campo Santo. Met het team vormen wij dan een erehaag langs de straat en brengen wij de groet van Zodra de kist uit de wagen wordt gehaald tot het moment dat de familie ons voorbij loopt. Dan volgen wij, het team, samen met partners de familie de kapel binnen. 'Ik dacht dat jullie dat niet zouden doen?' Wij sluiten niet aan bij de rest van het korps.
'Zou jij Mats zijn fles willen geven terwijl ik ga douchen? Dan kleed ik hem daarna aan'. Ik wacht dan wel even met mijn uniform aantrekken voor het geval dat. 'Heel slim. Ik spring snel onder de douche'. Doe maar rustig, het is toch nog vroeg. Anouk gaat richting de badkamer waarop ik de foto op de keukentafel leg en een fles ga klaarmaken. Als de fles klaarstaat ga ik naar Mats, die nog lekker ligt te slapen. Goedemorgen mijn hero. Mama komt u waker maken voor een flesje. Met mijn vinger wrijf ik over zijn wangetje. Ik sla de deken van hem af en til hem uit zijn bedje. Langzaam gaan Mats zijn oogjes open. Dag hero. Grote ogen kijken mij aan. Ik weet het, het is vroeg. Mats krijgt een glimlach op zijn gezichtje. Doe jij alweer lachen? Jij bent een schatje. Met Mats in mijn armen ga ik richting de keuken om zijn flesje te pakken. Dan ga ik op de zetel zitten.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Mag ik zo met u mee?', vraagt Anouk terwijl zij voor mij komt staan. Absoluut. 'Is het gelukt met de fles?' Hij heeft hem niet helemaal op. 'Was hij al wakker?' Nee. 'Dan is het logisch dat hij het niet op heeft. Maakt ook niet uit. Moeten wij het alleen doorgeven aan de onthaalmoeder'. Of zullen wij extra voeding meegeven? 'Kunnen wij wel doen. Zal ik hem overnemen dan kan jij gaan aankleden'. Ja. Anouk neemt Mats over en ik sta op. Snel geef ik Anouk nog een zoen en wrijf Mats over zijn hoofdje. Direct begint hij weer te lachen. 'Wij gaan aankleden', hoor ik Anouk zeggen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
