(Floor)
12 september 2018
Terwijl ik de teamruimte binnen kom lopen trek ik mijn jas uit en ga naar mijn bureau. Hee, begroet ik iedereen. 'Goedemorgen', zegt Tineke die mij vreemd aankijkt. Wat is er? 'Jij wandelt nu zo raar. Wat heb jij voor?' Ik heb spierpijn. 'Echt?' Ja. 'Van wat te doen?' Ik ben gisterenavond nog even gaan lopen. 'Wat? Serieus?' Ja, ik dacht ik blijf nog een beetje fit he. 'Ik vindt niet dat jij er zo fit uitziet voor het moment'. Seg. 'Ja, jij mankt als een malle'. Maar enfin.... Wij moeten lachen. Dat doet zeer aan mijn kuit, dat is echt niet normaal. Heb jij geen middeltjes tegen spierpijn of zo? 'Natuurlijk niet. Ik heb daar nooit last van, ik die dat dan ook niet'. Jij doet niet aan sport jij? Typisch. Opnieuw moeten wij lachen. 'Waarom heb jij Anouk er niet even naar laten kijken? Die zal er toch ook wel iets voor hebben?' Die lag nog te slapen en ik wilde haar niet weken. 'Ah, zo lief'. I know. 'Wij gaan aan onze patrouille beginnen'. Ja, doe dat. Is Koen er dan al? 'Die is Barry uit de kennel halen. Niet iedereen is zo laat als u hoofdinspecteur'. Ja ja. Dan zal ik mezelf wel masseren. 'Doe dat!', roept Tineke wanneer zij wegloopt. Brigitte komt richting mijn bureau gelopen. Goedemorgen Brigitte, ca va? 'Goedemorgen, ja ja ca va. Floor, zou jij mij willen helpen vandaag? Eric heeft zich daarstraks ziek gemeld en ik zit nu in het verhoor met een moeder en dochter die aangifte komen doen van aanranding'. Tuurlijk, ik loop gelijk mee.
In de verhoorkamer
Goedemorgen, hoofdinspecteur Lommelen. Ik geef de vrouw en het meiske een hand. 'Hallo, Ingrid Peeters', stelt de vrouw zich voor. 'Ella, wij hebben vernomen dat er iets met u gebeurd is'. 'Ella, is twee dagen geleden verkracht geweest', vertelt mevrouw Peeters. 'Is dat waar Ella?' Ella kijkt weg. 'Haar klastitularis had een nota in haar schrift geschreven. Zij was blijkbaar niet aanwezig maandag op school. Nu vraagt hij een afwezigheidsbriefje. Ik heb haar natuurlijk gevraagd waarom zij niet aanwezig was en na lang aandringen heft zij het mij eindelijk verteld. ZIj was op weg naar school met haar fiets en een jongen heeft haar vastgenomen, van de fiets getrokken, meegenomen naar een bouwwerf en daar.... Hij heeft haar verkracht'. 'Heb jij de dader herkent?' Ella schud haar hoofd. 'Ik weet dat het moeilijk is, maar jij hebt er goed aan gedaan om naar hier te komen. Jij bent nu veilig, jij bent op het politiekantoor. Als jij u verhaalt hier zo goed mogelijk vertelt, kunnen wij achter de daders aan'. 'Ella'. Ella schud haar hoofd en kijkt terug naar beneden. 'Ben jij bang? Ben jij bang dat die klootzak u weer zal pijn doen?', vraagt haar moeder. Dan knikt Ella. 'Jij moet hier geen schrik hebben, he'. Ik ga u een flesje water halen'. 'Dank u', zegt mevrouw Peeters.
Brigitte komt terug en zet twee glaasjes water op tafel. 'Dank u', zegt mevrouw Peeters. 'Ella, heb jij al eens nagedacht? Is u al iets meer te binnen geschoten?' Ella blijft zwijgen. 'Geen enkel detail die jij u kunt herinneren? Eender welk detail is goed, he, voor ons'. 'Ik weet het niet meer', zegt Ella. Heb jij de dader gezien? Ella haalt haar schouder op. Is het iemand die jij kent? Vanuit de buurt? Vanuit.... 'Ik weet het niet meer'. Hoe heeft hij u benaderd? Was hij zelf met de fiets of.... 'Ik weet het niet'. Hij heeft u vastgenomen op een bepaald moment, hij heeft u van u fiets getrokken. Was het een grote meneer? Was hij kleiner dan u? Was hij struis of juist tenger? Ella kruipt steeds verder in elkaar.
Ella, heb jij iets gezien? Ken jij hem? Is het iemand uit u omgeving? 'Ella, ik ken u al 15 jaar. Ik zie dat jij het weet. Zeg gewoon wie het gedaan heeft', zegt mevrouw Peeters. Even blijft het stil. 'Steven. Steven Ibens'. 'Steven Ibens?'. vraag Brigitte. Van waar ken jij die? Jij kent zijn naam. 'Hij zit bij mij op school'. Haar moeder geeft haar een knuffel. Ik tik Ella haar verklaring verder in. Brigitte kijkt mij aan. Ik knik dat ik klaar ben. 'Ik ga samen met mijn collega even zaken bespreken. Jullie mogen hier wachten. Probeer een beetje tot rust te komen'. Brigitte en ik staan op en verlaten de verhoorkamer. Ik loop direct naar mijn bureau om de gegevens van Steven op te zoeken. 'En? Staat hij in ons systeem?' Dat wel, maar ik kan geen antecedenten op zijn naam vinden. 'Wil jij de gegevens van de school opzoeken?' Welke school is het? 'Ah ja, sorry. Het Don Bosco'. Oké. Ik heb hier het telefoonnummer. Dat is 09 466 55 79. Brigitte neemt de telefoon en toetst het nummer in. Dan komt zij naast mij zitten. 'Ja, goedemorgen. Lokale recherche, hoofdinspecteur Brigitte Broeckx. Wij zijn bezig op dit moment met een onderzoek en wij hebben een vraagje over Steven Ibens. Ja. Zou u voor mij eventjes kunnen nakijken of Steven Ibens maandag voormiddag op school was? Hij was niet aanwezig op school? Oké, heeft u misschien een adres voor mij?' Brigitte schrijft het adres op en ik ga terug naar de verhoorkamer.
JE LEEST
Wonderschoon geluk en zwaar verdriet
FanfictionFloor en Anouk zijn dolgelukkig na de geboorte van hun zoon Mats. Zij genieten van hun nieuwe gezinssituatie, maar het gewone leven gaat ook weer gewoon door. Met vallen en opstaan proberen zij een evenwichtig te vinden tussen werk en privé. Met beh...