(Anouk)
21 september 2018
Papier met reservering hotel, restaurant. Ja, pasporten. Dan heb ik alles. Even kijk ik nog. De koffers had ik gisteren al ingepakt toen Floor werken was en heb ik in het kantoortje verstopt. Nu ook de praktische zaken erbij liggen is alles klaar. Behalve Floor dan, die weet nog van niets.
09u50
De bel gaat. Via de intercom open in de deur en zet de voordeur open. Opa en oma zijn daar, zeg ik tegen Mats in zijn box. Die komen op jou passen van het weekend. 'Goedemorgen', zegt mijn moeder wanneer zij de living binnen stapt. Dag mama. Wij geven elkaar een zoen. Dan stapt ook mijn vader binnen. Hij zet de weekendtas neer en sluit de deur. 'Goedemorgen lieverd'. Papa. Ook hem geef ik een zoen. 'Zijn jullie er klaar voor?', wil mijn moeder weten. Ik wel. Alles staat al klaar. 'Jij wel?' Floor weer nog van niets. 'Oh'. Ja, ik ben ook benieuwd. Willen jullie koffie? 'Lekker', laat mijn moeder weten. 'Graag. Kijk eens aan, petjes vriend is ook al wakker'. Mijn vader neemt Mats uit de box en neemt hem mee naar de zetel. Hij heeft al een fles gehad om 8 uur. 'Oh dan geeft petje u straks nog een fles'. Ik zet net de kopjes op tafel als ik gestommel hoor. 'Shit, shit'. 'Ik denk dat er iemand wakker is'. Ik kijk mijn moeder glimlachend aan. De slaapkamerdeur vliegt open. 'Verdomme Anouk, ik heb mij overslapen en ben....' Floor kijkt op en ziet mijn ouders zitten. Ik kom naar haar toe. Goedemorgen schat. Jij heb u niet overslapen, want ik heb u wekker afgezet en u gsm meegenomen. 'Voor wat? Ik moet gaan werken en ben nu te laat'. Floor geef ik een kus. Jij moet vandaag niet gaan werken en dit weekend ook niet. Ik ben bij de commissaris geweest en heb vrijaf voor u gevraagd en gekregen. 'Waarom dat dan?' Omdat ik een verrassing voor u heb. Niet begrijpend waar ik het over heb kijkt Floor mij aan. Ik heb, alvast voor u verjaar, een weekendje weg gepland. 'Meen jij dat?' Ja. Alles slaat klaar, mama en pap komen oppassen. Alleen jij moet u nog klaar maken. Er ontstaat een grote glimlach op Floor haar gezicht. 'Meen jij dit echt?' Ja. 'Hoe heb jij dat gedaan?' Alles achter u rug om geregeld. 'Jij bent een schat'. Floor neemt mijn gezicht vast en kust mij. Gaat u nu maar douchen en aankleden, want wij vertrekken om 12 uur. 'Wablieft? 12 uur?' Ja, dus haast u maar. Opnieuw geeft Floor mij een kus en vertrekt richting de slaapkamer. Direct komt zij terug. 'Goedemorgen Annelies, Brent'. 'Goedemorgen meiske', zegt mijn vader. 'Goedemorgen Floor'. Dan gaat zij terug naar de slaapkamer en ik zet mij bij mijn ouders op de zetel.
'Goedereis en doe voorzichtig'. Altijd he mama. 'Stuur een sms als jullie zijn aangekomen'. Dat doen wij. 'Maak u geen zorgen om deze man, want zijn petje gaat hem goed verwennen'. 'Waarom twijfel ik daar niet aan'. Brent glimlacht. Wij geven Mats nog een knuffel en zoen. Dan gaan wij vertrekken. 'Moet jij de koffers niet meenemen?' Die heeft mijn vader al in de wagen gezet. 'Is het stoeltje eruit?' Ja, ontspan u. Alles is geregeld. Wij stappen in de wagen. Ben jij er klaar voor? 'Als jij mij zegt waar wij naartoe gaan'. Nee, dat is een verrassing. 'Allee Anouk'. Nee. 'Toe lief'. Ik lach. Jij gaat het straks zien. Wij vertrekken.
'Is het lang rijden?' Toch wel even. 'Gaan wij naar zee?' Nee. 'De Ardenne?' Nee. 'Blijven wij in België?' Nee. Floor begint te stralen. 'Naar waar gaan wij dan?' Jij gaat dat vanzelf zien. 'Af en toe ben jij onuitstaanbaar', zegt Floor met een glimlach. 'Maar ik zie u ongelofelijk graag'. Ik zie u ook zo graag. Mijn hand leg ik op Floor haar knie. 'Ga jij mij dan vertellen naar waar wij gaan?' Echt he. 'Grapje'.
Iets buiten Parijs draai ik de wagen een parking op. 'Wat doe jij?' Ik draai mij naar Floor. 'Anouk?' Uit mijn broekzak neem ik een blinddoek. Ik wil dat jij deze opzet. 'Waarom?' Anders is het geen verrassing. 'Hoelang moet ik dit dragen?' Niet lang, dat beloof ik. 'Oké'. Floor zet de blinddoek op. Kun jij nog iets zien? 'Ja'. Wat? 'U schoonheid'. Mijn lippen druk ik op die van Floor. Onze schoonheid zal overal doorheen schijnen. Geen blinddoek houdt dat tegen. Opnieuw kussen wij. Ik moet nu wel verder rijden anders komen wij er niet. 'Spijtig'. Wij zetten ons terug, ik start de wagen en draai de autostrade terug op.
15u20
Zet u blinddoek maar af. 'Echt? Zijn wij er?' Nog niet helemaal, maar dan weet jij wel waar wij zijn. Floor zet haar blinddoek af en knippert met haar ogen. Zij kijkt rond en ziet het. 'De Eiffeltoren? Parijs'. Ja Parijs. Glimlachend kijk ik naar Floor. De stad van de liefde met mijn grootste liefde. Wij nemen elkaar hand. Wij moeten nog een stukje verder zijn. 'Ik vindt dit nu al fantastisch'. Een paar minuten later komen wij aan bij het hotel dat ik heb geboekt. 'Pullman Paris Eiffel. Dit meen jij niet?' Toch wel. Ik neem onze koffers uit de wagen en gaan naar binnen. 'Bonjour et bienvenue a l'hotel Pullman Paris Eiffel. Que puis- je faire pour vous?' Bonjour. 'J'ai réservé une chambre au nom Storme. Ik neem de papieren uit mijn handtas en geef deze aan de dame van de receptie. 'Mercie'. Floor kijkt haar ogen uit. Ik leg mijn hand op haar rug en kijk haar glimlachend aan. 'Het is prachtig'. Ik weet het. 'S'il vous plait. Vous avez la chambre 502, au cinquieme étage. C'est avec une vue sur la Tour Eiffel. Vous pouvez utiliser le wifi gratuit et le minibar. De plus, vous avez la mise a disposition d'une machine a café Nespresso er de la climatisation. Notre room service et notre restaurant sont disponible 24h/ 24. Si vous avez des questions, vous pouvez toujours contacter la réception. Alors je vous souhaite un bon séjour'. Merci. Ca va aller. Ik neem de sleutel en samen met Floor ga ik richting de kamer.
Na u. Floor gaat mij voor de kamer binnen. 'Anouk, dit is geweldig. Wat een grote kamer. Zie, zelfs een aparte living. En uitzicht op de Eiffeltoren'. Is het wat? 'Het is echt geweldig'. Floor komt naar mij toe, slaat haar armen om mijn middel en kust mij. Dit is alvast een cadeau voor u verjaar. 'Dat is echt te veel'. Het is nog maar één deel. 'Hoe bedoel jij?' Ik heb voor morgen avond een tafel gereserveerd in restaurant Le Jules Verne, op de tweede verdieping van de Eiffeltoren. Floor slaat haar handen voor haar mond. 'Dat is super exclusief'. Het is daarom dat ik maanden geleden al gereserveerd heb. Ik krijg een duw en val op mijn rug op het bed, Floor kruipt op mij. 'Hoe kan ik u ooit bedanken?' Dat hoef jij niet, maar als jij dat toch wilt doen doe het dan door te genieten van dit weekend. 'Dat zal er niet aan mankeren'. Wij kussen.
Met een kop koffie zitten wij op het balkon van de badkamer. 'Wat zijn de plannen vandaag?' Dat laat ik volledig aan u. 'Zullen wij een wandeling langs de Seine maken?' Met jou heel graag. Maar zou jij niet liever willen shoppen. 'Dat kan altijd morgen nog. Vandaag wil ik gewoon met u zijn'. Wij kunnen via de Seine naar de Carrousel de la Tour Eiffel en dan door Champ de Mars en terug. 'Klinkt goed. Ik heb alle vertrouwen in u'. Dank u wel. Ik neem wel even een vestje mee. Wij drinken onze koffie op en gaan dan op ons gemak naar beneden voor een wandeling rond de Eiffeltoren.
JE LEEST
Wonderschoon geluk en zwaar verdriet
FanfictionFloor en Anouk zijn dolgelukkig na de geboorte van hun zoon Mats. Zij genieten van hun nieuwe gezinssituatie, maar het gewone leven gaat ook weer gewoon door. Met vallen en opstaan proberen zij een evenwichtig te vinden tussen werk en privé. Met beh...