(Floor)
11 september 2018
De dragers plaatsen de kist op de baar en zetten zich in de houding naast de kist. De directe familie van Femke neemt plaats op de eerste twee rijen aan de rechterkant in de kapel. Wij met het team zitten op de eerste twee rijen aan de linkerkant. De burgemeester, korpschef en zone chef zitten achter ons. Daarnaast stroomt de kapel langzaam vol met familie en vrienden van Femke en de collega's. Wanneer iedereen zit neemt de begrafenisondernemer plaats achter het spreekblok.
Geachte familie, vrienden en bekenden,
Bedankt om hier vandaag aanwezig te zijn om op uw manier afscheid te nemen van Femke van Acker. Zij heeft helaas veel te vroeg het leven gelaten. Iets wat ons allen zeer aan het hart gaat. Femke haar sprankelende persoonlijkheid zal erg gemist worden bij iedereen die Femke kende. Femke stond midden in het leven. Genoot van haar geliefde, Dieter, haar familie, vrienden, maar ook haar job als inspecteur bij de lokale politie van Gent. Ten dienst staan van de bevolking en hulp bieden in noodsituaties dat was waarvoor zij bij de politie is gegaan.
Wij zullen vandaag afscheid nemen met muziek en verhalen van verschillende sprekers. Allemaal mensen die een belangrijk deel hebben uitgemaakt van Femke haar leven. Allereerst zal er muziek volgen daarna is het woord aan Daniel, de broer van Dieter.
De muziek begint te spelen. Ik kijk alleen maar naar de foto naast de kist van Femke.
'Wij zijn hier allemaal bij elkaar ter nagedachtenis aan Femke. Op verzoek van Dieter lees ik deze tekst voor. Door hem opgesteld, maar door zijn intense verdriet niet in staat om zelf deze tekst voor te dragen. Maar deze is voor zijn Femke'.
Mijn allerliefste schat,
De pijn in mijn hart overstemt de afgelopen dagen alles. De koud laat mij u gemis extra voelen. De stilte in huis maakt mij gek. Mijn hoofd lat mij jou horen, zien en ruiken. Zo voel ik jou toch nog een beetje om mij heen.
'K e u liere kenne, aan de Veuruit in ne café. Oké, het was niet aan de Vooruit, maar wel in een café. Jij was iets aan het drinken met u beste vriendinnen om te vieren dat de vakantie begonnen was. Ik werkte daar als dj. Terwijl u vriendinnen regelmatig de dansvloer betraden bleef jij aan jullie tafeltje zitten. Toen mijn dienst erop zat kin ik het niet laten om even langs u te passeren. Ik had besloten om mijn stoute schoenen aan te trekken om u aan te spreken. 'Was mijn muziek niet u smaak?' Jij glimlachte naar mij en begon te blozen. "Jazeker wel, jij draait goede muziek". Daarmee was het ijs gebroken. Sinds die dag zijn wij nooit meer gestopt met praten. Wij spraken meer en meer af en deden leuke dingen met elkaar. De glimlach die jij op mijn gezicht bracht werd alsmaar groter. Zo groot zelfs dat ik hem niet meer kon verbergen en ook mijn ouders en broer opviel dat ik opbloeide. Ik heb u dan maar voorgesteld aan mijn ouders. Ook ben hen viel jij direct in de smaak.
JE LEEST
Wonderschoon geluk en zwaar verdriet
FanficFloor en Anouk zijn dolgelukkig na de geboorte van hun zoon Mats. Zij genieten van hun nieuwe gezinssituatie, maar het gewone leven gaat ook weer gewoon door. Met vallen en opstaan proberen zij een evenwichtig te vinden tussen werk en privé. Met beh...