Medya: Rüya
Sabah yine gülümseyerek uyandım. İki gündür kendimi çok iyi hissediyordum. Uyanır uyanmaz telefonuma baktım. Çağatay'ın mesaj attığını görünce aklım dün yaşananlara gitti.
Dün öyle değişik şeyler olmuştu ki Çağatay bana yardım etmek istediğini söylemişti ve ben nasıl olduğunu bilmediğim bir şekilde izin vermiştim. Onu kendime bir anda yakın hissedip böyle ani bir karar vermiştim. Gelen mesajına tıkladım.
"Günaydın uyanır uyanmaz beni ara senin için güzel planlar hazırladım."
Yazmıştı. Merak etmiştim bana yardım etmek için fazla heyecanlıydı. Aramaya karar verip dokundum telefona, telefon ikinci çalışta açıldı.
"Günaydın nasıl hissediyorsun?"
Heycanla sorunca tebessüm edip
"iyiyim de azcık sakin mi olsan acaba" dedim. Çağatay güldüğünü belli ettiği sesi ile "tamam sakinim şimdi hazırlan seni almaya geliyorum."dedi. Kaşlarımı çatıp "gerek yok babam bırakacak" dedim.
"Artık seni okula baban değil ben bırakacağım adamcağız işinden olmasın." dedi. "Gerçekten gerek yok." dedim. Hala ısrar ediyordu. En son pes edip "peki tamam" dedim.
Telefonu kapattıp kıyafetlerimi giyimek için ablamı çağırdım. Ablam yanıma gelince "abla sana bir şey diycem" dedim. Ablam yanıma oturup
"Söyle güzelim" dedi. "Abla ben tedavi olmaya karar verdim." dedim.
Ablam hızla kalkıp sarıldı. "Sen ciddi misin ay çok mutlu oldum. Nasıl olur ama daha düne kadar çok inatçıydın" deyince
"Çağatay ile konuştuk biraz Onur beni böyle görse çok üzülürdü. O yüzden onun için dik durmalıyım." dedim. Ablam tekrar sarılıp "O çocuğu bulup anlından öpeceğim" dedi.
"Abla bi sakin ol ya annemlere de bir şey söyleme biraz zaman geçsin ben söylerim iyice emin olmadan umutlanmasınlar" dedim. Ablam onaylayıp giydirdi beni Çağatay arayınca aşağı indim.
Karşımda arabaya yaslanmış Çağatay beni görünce gülümseyip yanıma yaklaştı. Ablam direk Çağatay'ın boğazına sarıldı.
Çağatay şok olurcasına karşılık verip "Bir şey mi oldu?"diye sordu. Ablam heyacanla "sana ne kadar teşekkür etsem az kardeşim senin sayende tedavi olmayı kabul etti" deyince Çağatay gülümseyerek bana döndü.
"Off abla okula geç kalcaz bırak artık çocuğu hadi sende"diyerek tesledim. Çağatay kafası ile ablamla vedalaşıp beni arka koltuktaki yerime oturttu.
Arabayı kullanmaya başladı. "Bugün sunumu vericez umarım beğenir hoca" dedi."Umarım" dedim. Çağatay duraksayıp
"Sen niye dalgınsın?" diye sorunca
"Yo dalgın falan değilim iyiyim ben" dedim. "Sana kocaman bir yapılacak listesi hazırladım ona bak o zaman" deyip torpidodan bir kağıt çıkardı. Listeyi okuyunca ona biraz sinirlenmiştim.
"Ben psikologa falan gitmek istemiyorum" dedim. Çağatay zorlamadan "Tamam bunda ısrar etmiycem sen nasıl istersen öyle yapalım" dedi. Psikolaga gitmek istemiyordum eğer oraya gidersem yıllardır sakladığım gerçeği herkes öğrenecekti.
En iyisi gitmemekti hem ne işime yarayabilirdi ki. Ben böyle düşünürken çoktan okula geldik. Hocaya sunumu verip sınıfa geçtik. Berk ile selamlaşıp onada bu mutlu haberi verdik. Berk heyecanla konuşayım derken sandalyeden düşünce beni bir gülme aldı.
Kahkahalarla Berk'e gülerken Berk yerden kalkıp sarıldı bana ''o kadar mutlu oldum kii eski rüya geri geliyor yaşasınn" dedi. Tebessüm etmekle yetindim.
Herkes benden çok umutluydu ama ya ben ben kendime güveniyor muydum o güven bende var mıydı bilmiyorum. Tüm gün yine onlar konuştu ben dinledim. Her zaman ki gibi sıkıcı bir gün olmuş Çağatay beni eve bırakıp kendi evine gitmişti.
Eve gelir gelmez yine o vazgeçilmez koltuğuma uzanıp doğru bir karar verip vermediğimi düşünüyordum. Ya Onur'a bencillik ediyorsam diye düşünürken birden iç sesim asıl bencilliği ailene yapıyorsun demesiyle düşüncelerim yön değiştirdi.
Haklıydı ben onları çok ihmal etmiş sadece ayak işlerimi yapmaları için sorumlu tutmuştum.
Onlara olan sorumluluklarım vardı onlar bana bunca iyilik yapıp beni kaç kez hayata bağlamışlardı. Bunları düşünüp annemi çağırdım. Annem telaşla girdi odaya "Kızım iyi misin annecim noldu bir yerin mı acıdı yoksa?"
O kadar telaş doluydu ki işte o an kalbim yuvasına sığmaz oldu. Şimdi daha iyi anladım ki en büyük haksızlığı en büyük bencilliği ona, onlara yapmıştım.
"Bir şeyim yok anne gel konuşmak istiyorum sadece" dedim. Annem şaşırarak oturdu. Kazadan sonra ilk defa annemle baş başa konuştuğumuz için annem normal olarak şaşırmıştı. "Ben özür dilerim anne" diyerek başladım konuşmaya annem saçlarımı okşayıp "neden bitanem?" Diye sordu.
Ellerini öpüp
"Sizi üzdüğüm için bencillik yapmamalıydım. Onur'u düşünmekten sizin ne hale geldiğinizi anlamadım bile ama şimdi çok iyi anlıyorum ki ben sizi çok yordum." dedim. Annemin hemen gözleri dolmuş sarılıvermişti.
"Sakın sakın bir daha bunları duymayayım sen beni asla yormadın yormazsında ben seni çok geç buldum ve asla ama asla kaybetmeye niyetim yok senin için hep doğru olanı yapmaya çalışıyorum ama bu beni hiç bir zaman yormuyor" dedi.
Gözlerim dolu dolu "beni seviyorsun dimi anne herkes gibi sende bırakmazsın beni dimi?" dedim.
Sesim o kadar çok titremişti ki annemin de dudakları titredi. Sanki söylediğim şey kalbine bir ok saplamış gibiydi. "Ben seni çok seviyorum bitanem benim seni bırakmayacağım güzelim hiç bir zaman hemde,hep yanında olucam" dedi.
Derin bi nefes alıp "Artık çok korkuyorum anne bir kişiyi daha kaybetme düşüncesi bile beni ürkütüyor dayanamıyorum" dedim. Annem ellerimi öpüp "senin için her şeyi yaparım bunu unutma güzel kızım evet biraz geç oldu ama ben en güzel hediyemi aldım ve onunda gözümün önünde eriyip gitmesine izin vermek istemiyorum" dedi.
Artık söylemem gerekiyordu. "Anne ben sanırım tedavi olacağım" dedim. Annem duraksadı. Uzun uzun bana baktı sonra gözünden bir damla yaş düştü sarılarak
"Kızımm!!"
ağlamaya başladı. Gözyaşlarını silip
"Bundan sonra çok güçlü bir kız olacağım hemde çok asıl şimdi annesinin güçlü kızı olacağım" dedim.
Annem gülüp ellerimi öptü saçlarımı okşayıp "Annesinin güçlü kızı" dedi ve yine güldü bunu duymak onu çok sevindirmiş olacak ki aynı şeyi sürekli tekrarladı.
İkimizde hem ağlıyor hem de gülüyorduk aynı anda ağzımızdan ise sadece üç güzel kelime döküyordu
"Annesin güçlü kızı..."
Evetttt bir bölüm sonu daha umarım bu güzel tatlış bölümü de sevmişsinizdir. Diğer bölüm minnoşcuklar ile geçen tatlış bir bölüm olacak inşallah neyse sorulara geçelim
Rüya kendi içinde bir değişim yaratmaya çalışıyor sizce başaracak mı?
Diğer bölüm bizi neler bekliyor??
Annesi ve rüya arasında olan dikkatinizi çeken bir yer var mıydı?
Psikologa gitmeyi kabul edecek mi sizce?
Sizce ilerleyen bölümlerde neler olacak?
Rüya iyileşecek mi yoksa daha da kötüleşecek mi?
Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum yepyeni bir bölüm ile karşınızda olana dek görüşürüz sizi seviyor vee kucak dolusu sevgilerimi yolluyorum Allah'a emanet olun seviliyorsunuz 🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Mucize Yeter (TAMAMLANDI!)
Teen Fiction"İnsan umut ettiği sürece yaşar" diye bir söz vardır. Hayat insana bazen o kadar acımasız hamleler yapar ki, insan bocalar,hayata küser en önemlisi de o içinde ki çocuğu öldürür. Herkesin hayatında küçük de olsa bir mucizesi vardır. O mucize sizin e...
