Akşama kadar beni mutlu etmek için gitmediğimiz yer kalmadı ama olmuyordu. Biraz güler gibi olsam hemen aklıma o geliyor ve beni yine hüzün sarıyordu.
Artık dayanamıyordum. Üç aydır bir an olsun aklımdan gitmiyordu. O her aklıma geldiğinde yüzüm bir an güler gibi oluyor sonra gözlerime yaşlar doluyordu.
Akşam yine yemek bile yemeden odamda ki pencereye geçtim. Kulaklığımı takıp Tuğkan- seni çok özlüyorum şarkısını açtım.
(Medyadan dinleyebilirsiniz)
Gökyüzüne bakıp "Beni affet lütfen yanına gelmeyi çok istiyorum ama söz verdim sana biliyorsun nolur affet artık beni, benim yüzümden oldu her şey özür dilerim" ellerimi gözlerime götürdüm. Üç aydır gökyüzüne kendimi haklamaya çalışıyordum.
Belki az da olsa vicdanım rahatlar diye ama bir kere bile içim rahatlamadı rahatlamayı bırak daha da büyüdü içimde ki alev. Kafamı duvara yaslayıp gözlerimi kapattım.
Yine o canlandı gözümde,küçük bir tebessüm belirdi yüzümde,aniden bir damla yaş düştü. O sırada telefonum titredi. İnstagram'dan mesaj gelmişti.
Kimden geldiğini bile merak etmeden bir kenara koydum telefonu.
Tekrar geldi mesaj. Kimdi bu ısrarla mesaj atan. Merakıma yenik düşüp baktım.
" Çağatay_şenli" istek atmıştı. Gelen kutumda 3 yeni mesaj vardı.merak edip baktım mesajlara
- Selam ben çağatay bugün gelen
- bugün ağlıyordun da merak ettim
- iyi misin?
Yazmıştı. Telefonu kapatıp cevap bile vermeden yerine koydum. Artık uyumam gerekti yoksa düşünmekten kafayı yiyecektim. Ablamı çağırıp bana yardım etmesini istedim. Kiyafetlerimi giyince ablam sayesinde yatağa yattım.
Ablam öpüp " iyi geceler güzel perim iyi uykular" dedi.
Tebessüm etmekle yetindim ve gözlerimi yavaşça kapattım...
"BEN BİR ŞEYY YAPMADIMM!!!"
Nefes nefese üç aydır her gece uyandığım gibi yine bağırarak gecenin ikisinde yine uyanmıştım. Ablam gelip sarıldı. "Tamam bitanem geçti geçti" dedi. Her gece oldjpu gibi nefes nefese "Abla ben bir şey yapmadım bilerek olmadı istemeden oldu" delirmiş gibi hissediyordum kendimi, elimle yorganı sıkmaya başladım.
Ellerimi kafama götürüp " Çık artık çık!!" diye bağırdım. Gözümün önünden gitmiyordu. Ağlamamı durduramaz oldum. Ablam bu halime dayanamayıp annemgili çağırdı. Babam herkesi odadan çıkartıp yatağa geçti.
Ağlayarak ellerimi kulaklarına götürdüm. Bir ileri bir geri sallanmaya başladım. Babam bana sarılıp saçlarımı okşamaya başladı. "Baba ben isteyerek yapmadım gerçekten" dedim. Ağlamam daha da kuvvetlendi
"Tabi ki bilerek yapmadın birtanem biliyorum sakin ol lütfen sen bir şey yapmadın senin suçun yok" dedi. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak babama baktım.
" Bb-ben onu çok özledim"
Ağlayarak boynuna sarıldım. Babam benimle birlikte ağlayarak "Oda seni çok özlediği için sürekli aklında baksana unutmamış seni" dedi. Tebessüm edip "unutmadı dimi?" diye sordum. Babam gülüp yanağımı sıktı
"Tabiki de unutmadı her gün seni izliyor böyle ağlayarak onu üzüyorsun hatırlasana 'Sen ağladığında akan her damla gözyaşı benim canımı acıtır' derdi. Bunu hatırla ve artık ağlama" dedi. Gözyaşlarımı silip
"Olmuyor ki napayım aklıma geldikçe canım yanıyor" dedim.
Babam sarılıp " her şey geçecek" dedi. "Baba ben artık güçlü olamıyorum umudum yok olmuyor pes ediyorum" dedim. Babam kaşlarını çatarak "sakın sakın bir daha senden bunu duymayayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Mucize Yeter (TAMAMLANDI!)
Novela Juvenil"İnsan umut ettiği sürece yaşar" diye bir söz vardır. Hayat insana bazen o kadar acımasız hamleler yapar ki, insan bocalar,hayata küser en önemlisi de o içinde ki çocuğu öldürür. Herkesin hayatında küçük de olsa bir mucizesi vardır. O mucize sizin e...
