BABAMIN EMANETİ

Bölüm 35-Cesetler-

"Bravo sana." deyip alkışlamaya başladı. "Babana bile gelmemişti mezar taşı."

Alkışlaması bitince gidip bir sandalyeye oturdu. 

Evdeydim. Çalışma odasının en şık yerine mezar taşımı koymuş seyrediyordum. Bana eşlik etmek için Ziya Amca da gelmişti. 

"Onun canını yaktım." dedim. "Beni tehdit ediyor."

"Bence tehdit değil." dedi Ziya Amca. "Bu tehdit boyutunu geçmiş."

İyi yönden düşünmeye çalışmıştım. 

Arkama yaslandım. "Korkma Ziya Amca." dedim. "Bana bir şey olmaz."

"Tabi." dedi alayla. "Ölümsüzsün değil mi?" İç çekti. "Başına büyük bela aldın. Bunu hiç onaylamıyorum Ecrin."

"Artık çok geç." 

"Maalesef geç." dedi. "Planın var mı bari? Şimdi ne yapacaksın?"

Omuz silktim. "Belli bir planım henüz yok." dedim. "Ama düşünüyorum. Ona bir darbe indirdik. Bu darbeye devam etmemiz lazım ki düşman pes etsin. Durmadan üstüne gitmeliyiz."

"O da durmayacak." dedi. "Zayıf noktanı bulmaya çalışacaktır."

"Haklısın." diye karşılık verdim. "O yüzden zayıf noktalarımı korumak zorundayım. Bu ev korunaklı Ziya Amca. Senin de ailen ile birlikte bu eve gelmeni istiyorum. En azından geçici bir süre."

Düşünmesi için ona zaman tanıdım. 

"Bana bulaşacağını düşünmüyorum." dedi sonra. 

"İşi şansa bırakmayalım." dedim. "Ev yeterince büyük. Ailende, sende rahat edersiniz."

Yine iç çekti. "Pekala." dedi. 

"Akrep'i yolladım." dedim. "Yani cevabının evet olacağı belliydi o yüzden fazla vakit kaybetmek istemedim. Ailen birazdan burada olur."

Yavaşça ayağa kalktı. "Önder'e benzediğini bir kez daha söylemek istiyorum." dedi. 

Gülümsedim. "Evden çıkma Ziya Amca. Olur mu? Sana bir şey olsun istemiyorum."

"Çıkmam ama.." bir süre sessiz kaldı. "Baban kendi evinde.. " deyip sustu. "Herkesi bu eve toplamak mantıklı mı bilemiyorum." diye tamamladı. 

"Bu evi korumak için her şeyi düşündüm." dedim. "Şüphen olmasın. Bu evden çıkılmadığı sürece, kimseye zarar gelmeyecek."

Başını "anladım" anlamında salladı. Son kez mezar taşına bakıp odadan çıktı. 

Başımı arkaya atıp derin bir nefes aldım. 

Sinirliydim aslında. 

Mezar taşını yollamak ne demekti! 

Beni öldürmeyi kafaya koymuştu. Bunu da bana açıkça söylüyordu.

Özmen'leri komple yok edecekti. Bende dahil. 

Gözlerimi kapayıp biraz dinlenecekken silah sesleriyle kapanmakta olan gözlerimi hemen geri açtım. Koltuktan ışık hızıyla kalkıp, belimden silahımı çıkarıp dışarıya koştum. 

Eve saldırdıklarını düşünüyordum. Bu düşünceyle dışarı büyük bir panikle çıkmıştım fakat kapıyı açtığım anda bu endişem gitmişti. 

Silah sesleri hala şiddetle geliyordu ama bizim eve karşı değildi. 

"Ziya Amca herkesi depoya indir." diye bağırdım evin içine doğru. Bir yandan seslerin nereden geldiğini anlamaya çalışıyordum.