BABAMIN EMANETİ

Bölüm 38-Plan-

"Biraz daha bekleyebilirdin!" dedi Ali ısrarla. Ona neden ateş ettiğimi anlatamıyordum. Ya da o anlamak istemiyordu.

"Beni öldürmek için oraya çağırmış." dedim. "Bize Elmas'ı vermeyecekti zaten."

Ofladı. Sinirle oda da bir ileri bir geri dolaşmaya başladı. 

"Ne yapacağız şimdi?" diye sordu Ziya Amca. Üçümüz mekan da oturuyorduk. Bir plan yapmamız lazımdı. 

"Elmas'ı nerede tuttuğunu öğrenmemiz lazım." dedim. 

"Bu çok zor." dedi Ali. 

"Zor ama imkansız değil."

"Planın var gibi  konuşuyorsun." dedi Ziya Amca. 

"Var gibi." dedim. Ali'ye döndüm. "Yağız'ın yaşadığı evi biliyoruz. Kapısına gözetlemek için adam yolladım."

"Ailesi evde  mi?" diye sordu. 

"Ailesine dokunmayacağız Ali abi." dedim hemen. 

"O bizim ailemize dokunuyor." dedi. 

"Biz onun kadar küçülemeyiz." dedim. "Zaten Elmas'ı geri almak için ailesine dokunmamız gerekmiyor."

"Para işe yaramadı." dedi Ziya Amca. Ona baktım. 

"Adam beni istiyor."

Ali sesli bir şekilde iç çekip bir koltuğa oturdu. 

"Ali' ye dedi ki, Elmas'ı almak istiyorsan, Ecrin'i vereceksin." diye ona olanları kısaca özet geçtim. 

"En azından ne istediğini biliyoruz." dedi Ziya Amca.

"Belki de beni vermeliyiz." dedim Ali'ye bakıp. O da aynı hızda bana bakmıştı. 

"Lafı uzatmadan planını anlatır mısın?" dedi.

"Ailesine dokunmayacağız." diye açıklama yaptım. "Ama konuşabiliriz değil mi?"

"Anlamadım." dedi Ziya Amca. 

"Annesiyle tanışıyoruz." deyip ayağa kalktım. "Nazikçe bu işi halletmeye çalışacağım. Sizi ararım."

---

"Çıkacak gibi değiller." dedi Akrep. Onunla bir kaç saattir Yağız'ın evinin önünde bekliyorduk. Arabada çok oturmuştuk. O kadar çoktu ki popom düzleşmişti artık. 

"Umudunu kaybetme." dedim sakince. 

Ofladı. "Ali'ye güveniyor musunuz?" diye sordu sonra. 

Ona baktım. "Neden?"

Omuz silkti. "Sadece sordum."

Kapıya bakmayı sürdürdüm. "Kendime bile güvenmiyorum ben." dedim. 

"Doğru yoldasınız o zaman." dedi. Ona kısa bir bakış attım. 

"Biri çıkıyor." dedim sonra kapıda ki hareketliliği görüp. İkimiz de oraya baktık. Bir araba çıktı sonra kapı geri kapandı. 

Akrep hemen telefonunu açıp Yasemin Kara- Yağız'ın annesi- fotoğrafına baktı. Bende çok tipini hatırlamadığım için bende bir göz attım. 

"Araba da fakat yanında kişiler de var." dedi Akrep. 

"Takip et." dedim. Arabada çok uzaklaşmadan takibe başladık. Akrep takip konusunda oldukça iyiydi. Stratejik hareket ediyordu. 

Gerçekten iyi eğitilmişti. Akrep tam bu işlerin adamıydı. 

Çok uzun bir yolculuk olmamıştı. Araba bir mağazanın önünde durdu. İçinden iki kişi indi. Biri Yasemin'di. Diğerini tanımıyordum.