BABAMIN EMANETİ

Bölüm 18-Kaçak-

Karan hiç bir şey söylemiyordu. Sadece Elmas'a bakıyordu. Ne dediğini sindirememişti. Ya da inanmak istemiyordu.

Derin bir nefes aldı. "Kardeşimden duymadan inanmam."

Adamlardan birine bir işaret yaptı. Adam koşarak eve gitti. Serenay'ı çağıracaktı.

"Ne dediğinin umarım farkındasındır Elmas." dedi Elmas'a dönüp. 

Farkında değildi. Gerizekalı! Bunu nasıl demişti? Hala şoktaydım.

"Doğruyu söylüyorum." dedi. "Ben sana yalan söylemem Karan."

Karan alayla baktı Elmas'a. Karan bile inanamıyordu hareketlerine.

Bende inanamıyordum.

"Abi!" 

Yolladığı adam koşsarak yanımıza geldi. Elimi silahıma götürdüm. İstemsizce oluyordu.

"Serenay Hanım yok."

Karan sinirle yumruğunu sıktı.

Elmas'ın koluna yapıştım.

"Yürü. Hemen." 

Lafımı ikiletmemişti. Onu çeke çeke yürümeye başladım. Karan'da bu sırada telefonunu çıkarmıştı. 

Yürürken bende elimde ki telefonla Serenay'ı aradım. Kapalıydı. 

Evin bahçesine girer girmez Elmas'ı fırlatırcasına bıraktım. Bana sertçe baktı. 

"Ne yapıyorsun?" diye sordu.

"Kes sessini." dedim. "Odana git Elmas ve lütfen bir kaç gün oradan çıkma."

Onu orada bırakıp Ali'yi bulmak için eve koştum. Ali abi hala Hakan ile bahçedeydi.

"Ali abi!" diye bağırdım kapıdan. "Gelmen lazım. Acil."

Ali  ilk tereddüt etti. Sonra oturduğu yerden kalktı. Hakan'ın meraklı gözleri eşliğinde yanıma geldi. 

"Ne oldu?" diye sordu.

"Karan öğrendi." dedim. "Serenay kaçmış. Telefonu kapalı."

"Ne!" dedi  panikle. 

"Nereye gidebilir? Git bul kızı." dedim. 

Başka bir şey demeden yanımdan ayrıldı. En son gördüğüm arabasına binip gidişiydi. 

Ofladım. 

Yorulmuştum.

Nereden bulaşmıştım bu işe.

Bana yaklaşmakta olan Hakan'ı fark edince kaçarcasına odama yöneldim ama adımı seslenmesiyle durmak zorunda kaldım. 

"Neler oluyor?" diye sordu. 

Hadi bakalım. Yiyorsa cevapla..

"Hiç bir şey." dedim. "Bir konu vardı. Hallettik."

Başka bir şey demeden odama çıktım. O da söylemeyeceğimi anladığı için çok zorlamamıştı. 

Çok dolu bir gün geçirmiştim. 

Telefonumun sesini açıp yatağımın yanına koydum ve yatağa kendimi bıraktım.

---

"Günaydın."

Gözlerimi hafifçe araladım. 

"Sabah mı oldu?"

En son hava daha yeni karamaya başlamıştı. Ne kadar çok uyumuştum. 

"Kalk hadi." dedi.