BABAMIN EMANETİ

Bölüm 3-Düşman-

"Odanız hazır Ecrin Hanım."

Başımı kaldırıp Feride'ye baktım. "Teşekkür ederim."

"Çatı katını hazırladık. Orda tek siz olursunuz. Rahat olur diye düşündük ama.."

"İyi düşünmüşsünüz." dedim. 

"Aç mısınız?" diye sordu ardından. 

"Sağol Feride"deyip koltuktan kalktım. Sanırım bir saattir bu çalışma odasında,masanın önünde boş boş oturuyordum. Her yerim uyuşmuştu.

"Akrep dışarıda değil mi?"

"Evet." dedi. "Perihan hanım ve kardeşleriniz de odadalar. Akşam yemeği yemeyeceklerini söylediler o yüzden.."

"Tamam Feride." dedim. "Sen dinlen hamilesin zaten."

Ceketimi giyip dışarıya çıktım. Akrep kapıda ki adamlarla çay içiyordu. Beni görünce hemen yanıma geldi.

"Birazcık yürüyeceğim Akrep." dedim. "Ziya Amca gitti mi?"

"Gitti." dedi. "Nereyi yürüyeceksiniz yanınızda geleyim."

"Gerek yok." dedim. O sırada kapıya bir adam geldi. Elinde gül demeti vardı.

"Akrep abi!" Kapıda ki adam Akrebi çağrınca yanına gitti. Çiçekleri alıp adamı yolladılar. Akrep tekrar yanıma döndü.

"Size gelmiş." dedi. Elindekileri aldım. Arkadaşım yoktu ki. Bana kim çiçek yollayabilirdi?

İçinden notu çıkarıp baktım. 

'Başımız sağolsun. Yeni mevkinizde hayırlı olsun.'

Miraç ailesi.

"Şaka mı?" dedim sinirle.

"Dalga geçmiş resmen." dedi Akrep. Çiçekleri ona geri verdim. 

"Yok et." dedim. "Adım hemen yayılmış."

"Böyle şeyler hemen yayılır." dedi.

"Yarın şu fabrika gidelim." dedim. "Hatta sabah uyanır uyanmaz."

"Peki." dedi. 

"Bana da hemen bir tepsi baklava bul."

"Anlamadım?"

"Bir tepsi baklava Akrep. Hemen." 

Başını sallayıp uzaklaştı. Komşumuzla tanışma vakti. Elimiz boş gidemezdik.

Akrep uzun olmayacak bir zamanda baklavayı getirmişti.

"Komşuya gidiyorruz." dedim ona ve yürümeye başladım. 

"Emin miyiz?" diye sordu.

"Eminiz." dedim. Kapıyı açtılar. "Sadece sen ve ben gidiyoruz Akrep."  

"Tam düşünmeden..."

"Konuşmaya devam edersen sende gelmezsin." dedim sertçe. Sustu. Yan eve doğru yürümeye başladık. Kapılarına gelince de durdum. Tahta bahçe kapısına tıkladım. Akrep yanımda gergindi. 

Biri kafasını çıkardı. "Buyrun?"

"Komşu geldi." deyip kapıyı ittim. Adam hazırlıksız yakalanmıştı.  Kapı açılınca içeriye girdim. İçeride bir dolu adam vardı. Hepsinde şüphesiz bellerinde bir silaha sahiptiler. Peki ben neden bu kadar korkusuzdum? 

"Sahibiniz nerede?" diye sordum. 

Hepsi bana bön bön bakıyordu.Gözüm bahçeye kaydı. Oturan kişiler vardı. Bir kardeşi var demişti Akrep. Bakmış olduğum kız büyük olasılıkla oydu.