"Koca bir siktir. Başım ağrıyor" sızlanarak yataktan kalkarken kapıya ilerledi.
"Banyo dimi ?" Elimi havaya kaldırıp iki yana salladım. Konuşmak bile istemeyecek kadar başım ağrıyordu.
"Kahretsin" dedi ve odadan çıktı. Yavaşça yataktan kalktım. Chaeyoung'a kahvaltı hazırlamasını bildirdim. Bom'un peşine duşa girdim.
"Bom. Bir kaç gün bende kalmaya ne dersin? Ben Seungri'ye haber veririm izne çıkar ve sende senin yardımcına. Zaten bizim hikayemizin sonuna geliyoruz. Bundan sonra olanları aralıksız anlatmam daha iyi olur. "
"Sadece 2 gün olabilir. Perşembe günü bir hastam gelecek"
"Hiç hastam yok sanıyordum" hayır parası olmayan insamlara destek verdigini biliyordum. Sadece onu denemek istiyordum.
"Bir kaç kişi var. Maddi durumları pek elverişli değil ama çok şey yaşamışlar"
"Tamam o zaman iki gün"
"Güzel. 2 günlük pijama partisi" neşeyle konuşması üzerine ona baktım." Yani hem çalışıp hem partilemeee"
"Hayır. Pijama partisi daha hoş" dediğimde gülümsedi. Kahvaltıyı bahçede yapma kararı almış ve ikimiz de bahçeye çıkmıştık. Bu arada Chaeyoung'a da izin vermiştim çünkü hiç bir şey duymasını istemiyordum.
"Evet Chae. Peki nasıldınız ? Yani sevgiliyken"
"Harikaydık. Her şey harikaydı. Dara onunla çıktığımı biliyor ve beni daraltıyordu. Sanırım tek sıkıcı yanı buydu"
"Neden daraltıyordu ?"
"Adını bile bilmediğin birine nasıl aşık olabilirsin ? O senden büyük? Ya seni kullanırsa ? Tüm bunları her gün okulda söyledi."
"Haksız da sayılmaz"
"Dinleyemiyorsun ki. O sana doğruymuş gibi geliyor. Hata olsa bile benim hatam diyorsun. Açıkçası Dara onu tanımıyordu bile. Sadece bir iki kez gördü. Onda da konuşmadılar bile ama ben onu tanıyordum"
"Pek de doğru tanımıyormuşsun" dediğinde ofladı.
"Belki de sen doğru tanımıyorsundur! Daha doğrusu onu tanımıyorsun. Sadece..sadece ön yargını bıraksan ve beni dinlesen. Olmaz mı ? " dedim sigaramı atarken.
"Bu benim için zor. Hadi ama Chae kabullen. Kimse bir katile karşı ön yargılarını kolay kolay bırakamaz. Ben de öyle" haklıydı. O hep haklıydı ama Jiyong'u yargılamasını istemiyordum.
"Senin anlattığın taraftan bakınca...o ideal erkek gibi. İyi, düşünceli, yardımsever, anlayışlı. Esprili ve yakışıklı olmasını saymıyorum bile...ama benim tarafımdan bakarsan o bir katil. Masum insanları öldürdü, canlarına kıydı ve cezasını bile çekmedi doğru düzgün"
"O en büyük cezayı çekti" fısıldadığımda bana baktı. Elime bir sigara daha aldım.
"Seni sigaraya o mu alıştırdı ? " soruyu sorarken sigaramı yakıyordum.
"Hayır. O sigaradan nefret ederdi"
•••
"Sana bir soru soracağım ama bana karşı dürüst ol" elimdeki kadehe bakıp kafa salladım ve yanına oturdum.
" Tabi sor"
"Sen sigara mı içiyorsun ?"
"Ne ? Bu da nereden çıktı ?" Şaşırmıştım çünkü böyle bir soruyu hiç beklemiyordum. Özellikle ondan.
"Sadece..tamam sana dürüst olacağım. Sigara kokuyorsun. Okula gittiğin zamanlar ve bu durum sinir bozucu çünkü gerçekten senin kokunu seviyorum." Söylediği cümle sırıtmama sevep olsa da o ciddi bir ifadeyle cevap bekliyordu.
"Hayır. Sigara içmiyorum. Sadece okulda bir kaç arkadaşım içiyor. Üzerime siniyor olmalı. Üzgünüm. Dikkat edeceğim"
"Teşekkür ederim" Bu çocuğun bazen bu kadar kibar olması bazen ise yontulmamış bir kalas olması garibime gidiyordu. Beni şaşırtıyordu.
"Neden ?"
"Sigaradan gerçekten nefret ederim ama eğer içiyorsan...sana saygı duymam gerekirdi ama bu konuda saygı duymak istemiyorum. Bu yüzden sigara içmediğin için teşekkür ederim" O kadar tatlıydı ki dayanamayıp yanağıma bir öpücük bıraktım.
"Daha dikkatli olacağım. Sigara içerken yanlarında durmam" Dediğim de ellerini belime koydu ve beni kucağına çekti.
"Güzel. Senin kokunu örtmesine izin verme"
•••
"Gerçekten bu lanet herif hakkında ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum" diye konuştuğunda sırıttım.
"İnsanın aklını karıştırıyor. Dimi ?"
"Üstelik onu tanımıyorum bile!" Dediğinde onayladım. Benim de kafamı karışıyordu. Tanıdığım halde.
"Sigara içiyorsun. Üstelik içebileceğin her alanda"
"Evet. İçiyorum. Bir alışkanlık oldu. Üniversiteye geçince başladım. O zamandan beri"
"Bırakmayı denedin mi ?"
"Bırakmak istemedim. Hiç bir zaman"
"Peki o nefret ediyorsa sen neden içiyorsun ?"
"Kahveyi neden onun içtiği gibi içiyorsam bu da tam tersi bir sebepten" kaşlarını kaldırıp bana baktı.
"Kahvemi onunki gibi içerek onu hep bir yanımda tutmak istedim ama ondan kurtulmak istediğim zamanlar da da sigaraya başladım."
"İkisini de bırakmadığına göre hala ortada bir yerdesin sanırım" öyleydim. Hala git gel yapıyordu beynim. Hala bie o tarafı istiyordum bir diğer tarafı. Hala bir yanım onu unutmak için çırpınıyordu ama diğer tarafım onu bırakmak istemiyordu. Zorbir durumdu çünkü içinden çıkacak kadar güçlü değildim.
"Ne önemi var ki ? Zaten ne olursa olsun onu geri getirmeyecek yada şuanki durumu değiştiremeyecek. Ben içimdeki bu savaşa alıştım. Çıkmaya çalışmıyorum çünkü çalışırsam sağ kalır mıyım emin değilim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOVE WITH A CRIMINAL
Teen Fiction"Biliyorum. Biliyorum bu saçmalık. Belki çocukluk de, belki cahillik, salaklık, aptallık ya da herhangi bir şey de ama ben aşk demeyi tercih ediyorum. Biliyorum saçma ama güzel yanı da bu. Tabi ben o güzel yanını pek tadamadım. Bana yıktıklarını top...
