LOVE WITH A CRIMINAL

Traces Of The Past 👣

"Planın ne ?"

"Gitmem gerek. Evime. Tüm belgelerim, her şeyim orada. Onları almam lazım. Onlar almadan dava olmaz"

"Neyden bahsediyorsun sen ? Ne davası ? Hala onu mu savunacaksın ?" dedi Bom. Ona baktım. 

"Bom seni anlıyorum. Yemin ederim seni en iyi ben anlarım ama o masum. Bunu sana da kanıtlayacağım. Sadece o eve gidip belgeleri almam lazım. Sana söz veriyorum sana yaptıklarının bedelini ödeyecekler. Hepsi o kaçırmada dahil ama burada büyük bir haksızlık var. Jiyong. O ailesini öldürmedi"

"Ama" dedi sonra sustu. Yavaşça kafa salladığında gülümseyip ona sarıldım.

"Her şey düzelecek. Bana inan" dediğimde kafa salladı.Minzy e Dara'da koşarak bize sarıldığında ağzımdan bir kahkaha çıktı. Şimdi güçlü durmalısın Chaerin. Şimdi düşsende kalkmalısın çünkü artık tek değilsin. Koruman gereken insanlar var.

"Ben fiziksel destek veremem biliyorsun babamın gözü üzerimde. Amerika'dan döndüğümü söylemediğim için şuan buraya gelebildim ama o haber alır. Eve geçmeliyim ama eski dosyalara bakacağım. Arşive girmenin bir yolunu bulmam gerek sadece" dedi Minzy. Hepimiz kafa salladık.

"O zaman ben de evime geçiyorum. Başka bir yer bulmalıyız. Burayı Seungri biliyor. Daha rahat kalacağım ve plan yapacağımız bir yer" dediğimde Dara elini kaldırdı.

"O iş bende. Otelde bir süiti kapatırım. Merak etme" dediğinde kafa salladım.  

"Ama tek gitmene izin veremem. Ben de Chaerin ile gidiyorum" dedi Bom. Kafamı iki yana salladım. 

"Hayır Chae. Dosyaları toplayıp o evden bir an önce çıkman için yarım lazım. Seninle geliyorum. Sonra Dara'nın dediği yerde buluşuruz. " dediğimde Dara'da onu onayladı. Gergindim. Aşırı gerdindim.

"Tamam ben de Seungri'nin nerede olduğunu öğreneyim. Diğerleri de onunladır zaten büyük ihtimalle. Chae bana onun numarasını ver. Babama sorgulatırım" dedi Minzy. Onu dinledim ve hep birlikte evden ayrıldık. 

"Telefonlarınız açık olsun. Her an iletişimde olalım. Ben otelde olacağım. Ondan önce evime gidip bilgisayarımı ve ekipmanlarımı almam gerek. Her şey bilgisayarımın içinde. Sadece bir saate otelde olacağım. " dedi arabasının anahtarını bana uzattı. 

"Ben taksi ile gideceğim. Sizin aceleniz var. O yüzden hızlı olun. Kaza yaparsanız arabayı bırakıp kendinizi kurtarın" dedi ve göz kırpıp yürümeye başladı. Bom sırıtarak arabaya ilerledi peşimden. Sürücü koltuğuna oturdum. 

"Ne boklar dönüyor ? " dediğinde omuz silktim. Bende bilmiyordum. Gerçekten her şey sarpa sarıyordu. Bedenim yorgunluktan iflas etmek üzereydi. 

"Halledeceğiz"

"Umarım" dediğinde arabayı çalıştırdım. Bir süre ikimizde sessiz kaldık. 

"Çok şey yaşamışsın. Ortak yönlerimiz olduğunu biliyordum ama bu kadarını beklemiyordum. Yani Seunghyun ve Jiyong. Anlamıyorum"

"Bu tesadüf değil Chaerin" dediğinde ona baktım. 

"Bunu Seungri yaptı. Sana benimle randevunu o ayarladı dimi ? Baksana. Bunlar tesadüf değilken bu nasıl olabilir ? Benim gibi sadece parası olmayan insanların geldiği bir psikolog ve senin gibi durumu iyi olan bir avukat. Hadi ama Chaerin Seungri bunu bilerek yaptı. Sen bir seansa binlerce verebilirdin, o sana daha ünlü psikologlar bulabilirdi ama bana ayarladı. Tek sorun neden ?" dediğinde her şeyi bu kadar geç algıladığım için kendime kızdım. 

"Basit. Seni ikna edeceğimi biliyorlardı" dediğimde bana döndü. Gözlerini üzerimde gezdiğini biliyordu.

"Sana kendimden bahsedecektim. Aramızda güven oluşacaktı. Ben mağdurdum, sen mağdurdun. Jiyong tarafından. Bu yüzden planladılar bunu. Sikeyim böyle işi. Her şeyi biliyorlardı" dedim sinirle. Bom sustu. 

"Bence sekreterini değiştirmelisin" alayla konuştuğunda bir saniye ardından ikimizde kahkaha atmaya başladık ama ikimizde biliyorduk. Bu tamamen bir sinir kriziydi. 

¤¤¤

Arabayı evin önüne park ettim. İkimizde hızla içeri girdik. Odama girdiğimde kolyemi çıkardım. Odanın kapısını açtım. Bom odaya girerken ben dosyaları koyabileceğim bir bavul alıp içeri girdim. 

"Chaerin tüm bunlarda ne ?" dedi Bom duvardaki resimlere, kenarda masadaki dosyalara, kitaplıktaki Jiyong'dan aldığım kitaplara ve hemen yanlarında Jiyong'un eski kıyafetlerine bakarken. 

"Bu Bom..Bu benim geçmişim" dedim masaya yaklaştım ve hızla tüm dosyaları bavula yerleştirdim. İkimizde odadan çıktığımızda odayı tekrar kilitledim. 

"Bom ben bir kaç eşya alırken Iye için biraz mama verir misin ?"

"Ah sen ciddi misin ?" dedi ve odadan çıktı. Bir kaç eşyamı, eski telefonumu aldım. Yandaki malikaneye bakarken gördüğüm şeyle kaldım. Elimdeki telefon yere düştü. Işık yanıyordu. Üst kattaki ışık yanıyordu. Kalbim deli gibi hızlandı.

"Ah nuna. Seni Japonya'da sanıyordum" alaylı konuşmadan sonra arkama, odanın kapısına döndüm.

"S-seungri"