"Merhaba. Arkadaşım Lee Chaerin. Buraya getirilmiş. Trafik kazası"
"Evet. Şuan ameliyathanede hanımefendi."
"O iyi mi ? "
"Durumu iyi. Kaza kötü gözükse de Bayan Lee çok güçlü. Ameliyattan sonra normal odaya alınacak" Bunları duymamla rahatlamıştım.
"Dosyalar. Dava dosyalarımız vardı onda. Peki onlar nerede ?" dediğimde hemşire garip bir şekilde bana baktı.
"Onları biri aldı ve dolaba koydu. Lee Chaerin adına. Getirteyim"
"Biraz acele ederseniz sevinirim" dediğimde hemşire kafa sallayıp ilerledi. Çalan telefonumu açtım.
"Alo"
"Neredesin ?" Minzy
"Hastanenin giriş katındayım. Se- Gördüm seni" dedim el sallarken telefonu kapattım. Minzy beni görmesiyle koşarak sarıldım. Şişmiş gözlerine baktım. Ben ağlayamıyordum. Sadece donmuştum.
"O iyi merak etme. Ameliyattaymış ama hemşire durumunun iyi olduğunu söyledi. Merak etme"
"Evet geldim. Dosyalar burada. Bu mektupta arabanın yanında bulunmuş. Bayan Lee'ye mi ait ?" dedi hemşire. İkimizde kaşlarımızı çatıp hemşireye baktık. Beyaz zarfla beraber dosyaları elinden aldım.
"Evet. Onun olmalı. Teşekkür ederiz" dedim ve hemşirenin uzaklaşmasını bekledik.
"Bu ne ? " Minzy zarfı gösterip. Omuz silktim. Zarfı açtım.
"Bu seni son uyarışımız. Bir dahaki sefere böyle olmaz. Davayı bırak" diye yazanı okudum. Minzy zarfa baktı.
"Acaba ona vuranlar mı attılar ? Dara'ya söylerim. Kameraya ayrıntılı bakar" dediğinde kafa salladım ve dosyaları ona verdim. Zarfı aldım.
"Diğerleri şimdilik bilmesin olur mu ? Ben Chaerin'e gösteririm. Ona göre hareket ederiz. Jiyong zaten çok sinirli. Eğer kim olduğunu tahmin ederse çıkar gider."
"Sen öyle diyorsan öyle olsun. Ben gidip şu dosyaları vereyim. Dara kayıt yapmış zaten. Onunla gelirim. "
"Tamam" dedim ve ona sarıldım. Kollarını bana doladı.
"Dikkatli ol Minzy. Kimsenin dosyalardan haberi yok büyük ihtimale ama dikkatli ol olur mu ? Ne olur ne olmaz" dediğimde kafa salladı. Ayrıldık. O çıkarken bende ameliyathanenin önüne geçtim. 1 saat sonra Chaerin ameliyathaneden çıkıp normal odaya alındı.
--CHAERİN--
Gözlerimi açtığımda oda boştu. Yavaşça yataktan kalktım. Of be neler olmuştu böyle. Acaba Jiyong neredeydi ? Umarım evden çıkmamıştır yoksa onu gebertirdim. Peki ya Bom ? Diğerleri ? Kantine inmiş olabilirlerdi. Serumu çıkardım. Kendimi iyi hissediyordum. Çok iyiydim. Odadan çıktım ve beyaz koridordan ilerlemeye başladım. Bir hemşire bulup eşyalarımı istemeliydim. Bizimkileri arayıp onlara iyi olduğumu söylemem gerekiyordu. Yolda gördüğüm hemşire bana bakmadan koridordan geçti ve gitti. Hastane de koridordaki insanlar bana bakıyordu. Kimseye aldırış etmeden dönüp girişteki sekreterliğe gittim. Sırasını bekleyen insanlar bana odaklanmıştı. Doktorlar,hemşirelerde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOVE WITH A CRIMINAL
Novela Juvenil"Biliyorum. Biliyorum bu saçmalık. Belki çocukluk de, belki cahillik, salaklık, aptallık ya da herhangi bir şey de ama ben aşk demeyi tercih ediyorum. Biliyorum saçma ama güzel yanı da bu. Tabi ben o güzel yanını pek tadamadım. Bana yıktıklarını top...
