T O R N

32

"Tagay!"

Jisoo proposed a toast and all of us followed. Kumpleto ang buong department namin dito except for Jennie. Sayang nga at wala siya. Nagpareserve pa naman si Engr. Yoo ng isang napakalaking private room para sa amin dito sa bar. Overflowing food and drinks din at sobrang may privacy kami dito. It was actually courtesy of our rich client na sobrang nasiyahan sa outcome ng resort niya na ipinagawa niya sa amin.

"I feel sorry for Jen that she's not here. Free food at alak na hindi natin kailangan gumastos!" Tatawa tawang sabi ni Jisoo.

"As if naman malakas mag inom yun. Isa pa, hayaan mo na yung kaibigan natin. She was with her man and I know mas masaya siya roon" Chaeng debated.

"Ewan ko ba. Pero hanggang ngayon di pa rin buo ang tiwala ko sa lalaking yun" Kunot noong sagot ni Jisoo.

"Same" bulong ko naman na di nakawala sa pandinig ni Chaeng. She throw daggers at me kaya iniwas ko  na lamang ang tingin ko sa kanya at straight na ininom ang beer na nasa baso ko.

"See? Not just me. May something talaga e" muling paliwanag ni Jisoo.

"Alam niyo napaka nega niyo. Oo medyo mahangin si Migz but why don't you just give him a chance and just trust Jen. I'm sure Jen already stopped dating him by now kung di siya okay" Chaeng countered.

Nagkibit balikat naman kaming dalawa ni Jisoo at sapilitan na lamang na sumang ayon kay Chaeng. May point naman siya e. Si Jen ang dapat naming pagtiwalaan at hindi ang mokog na yun. As long as Jen is happy with him, then we should be too.

We stopped talking about Jen and Migz and started bad mouthing some of our not so kind and good clients.

"Nakakainis! Akala mo naman napakalaki ng budget niya para mag inarte ng ganun. Diyos ko! Ang daming gusto kulang naman sa datung" reklamo ni Jisoo na nagpatawa naman sa amin.

I was about to drink my second glass of beer when suddenly my phone rang. I looked at the screen and saw Irene calling.

"Guys excuse lang a, I have to take this" tumayo ako at inilapat na sa aking tainga ang phone ko.

"Manoban, hi mo ko kay Ms. Bae ah" kinikilig na utos nito sa akin na ikinatawa ko naman. 

I nodded my head and go somewhere na di masyadong maingay at magkakaintindihan kami.

"Hi babe! Napatawag ka?" I said almost shouting dahil sa lakas pa rin ng music . So, I tried still to find a place where I can talk to her better.

"Wala lang naman mahal, just checking up on you making sure na di ka maglalasing ng sobra" she answered pero hindi ko gaanong naintindihan dahil pa rin sa ingay.

"What did you say, baby? Sorry I can't hear you well, sobrang lakas ng music. Hanap lang ako ng tahimik na space"