[5] Natagpuan Na Siya

15K 141 5
                                    

JENNY'S POV

Tinawagan ko si Anyway para kausapin siya tungkol kay Angela.

"Hello Anie!!"

"Why you called?"

"It's about Angela. Gusto ko siyang makita."

"We are at the same purpose but different at the same time."

"I don't care for somewhat you want to do, ang akin lang, bakit hindi nalang natin siya..."

"Pagkakitaan?"

"It's not what I mean. Sayang kasi ang story niya. Kung gusto mong ipabura yun, gusto ko namang ibenta yun para tulungan siya."

"I may help her either."

"But sayang eh."

"Kung yan ang gusto mo, wala na akong balak pang hanapin siya."

"Tulungan mo ako."

"Hindi Miss Jenny! Gagamitin mo ako?"

"you've forgot something. Kung hindi dahil sakin hindi mo mababasa ang libro."

"Bayad ang libro na ito."

"Ah ganun? Paano kung ibenta ko ang libro dito na kagaya niyan?"

"Idedemanda kita."

"Paano?"

"Dahil saksi ako na walang pahintulot ang gagawin mo. Plagiarism yun!"

"Ano ang katibayan mo?"

"Marami!"

"Ano ano?"

"Pwede ba Miss Jenny! Wag ka nang makialam pa."

"Malay mo lumitaw si Angela pag ginawa ko yun?"

"Useless na lahat pag nangyari yun dahil marami nang nakabasa ng libro. Binili yun ni daddy ng 2M tapos magkano mo lang ibebenta?"

"Hindi ko kasalanan kung kunin niya yun ng 2M. Wala akong presyong binigay. Bahala na ang mga tao sa presyo pag subastahan diba?"

"Pag subastahan it means, wala nang iba pang libro na kopya nun kaya pinasubasta. Ang pinapasubasta ay yung may value at ikaw lang meron nun sa mundo or iilan lang kayo. Para saan pa ang pagpapasubasta kung ikakalat mo rin ang duplika nito sa mga tao?"

"Okay, pasensya na. Pero sana matulungan natin siya or ganito na lang... Once na makita natin siya. Papagawa tayo sa kaniya ng ibang story."

"So, ano ang gusto mong palabasin? Kukunin mo siya para magtrabaho sayo?"

"Gusto kong makita siya, yun lang. Mahirap siyang matunton alam ko pero malay natin, makita mo siya."

Natapos kami mag-usap.

OO NGA PALA!!

Sinilip ko yung profile ni Angela. O my gee!! Naedit na ang mga typos. Na-open na uli ang wattpad niya pero bakit hindi manlang siya nagreply??

***

ANGELA'S POV

"May message sayo oh. Maganda daw ang story mo. Pwede daw pang publish. Tawagan mo daw or itext siya sa number na nakalagay dun." sabi ng kaboardmate ko sakin ng nasa boarding house kami.

"Talaga?"

"Oo! Kinuha ko yung number niya. Gusto mong itext? Siya raw si Jenny. May sariling siyang Publishing company."

"Pero, maganda ba talaga yung story?"

"Maganda nga! Hindi ko nga akalain na may iba pang magagandahan dun tapos may sarili pang company."

"Hindi ako makapaniwala."

"Halika. Open natin yung wattpad mo sa cp ko. Papakita ko sayo."

Nagpunta kami sa malapit na comshop tapos nakigamit kami ng wifi.

"Basahin mo 'to Angela. May new message."

[Wattpad]

Jenny: Naopen mo na pala uli to. Please tawagan mo ako. Kailangan kitang makausap sa lalong madaling panahon. Makakatulong to sa story mo o di kaya nama'y sayo.

***

"Rereplayan ko ba?"

"Sige, tapos itext natin."

Me: Sige po. Tatawagan po kita.

Tinawagan ko siya.

"Hello! Who's this?"

"Ma'am ako po si Angela, yung minesagge niyo sa wattpad."

"ANGELA!! NASAAN KA? PWEDE BA TAYONG MAGKITA??"

"Andito po samin eh. Tungkol saan po ba?"

"Mahaba ang pag-uusapan natin eh. Pwede ba kitang makita sa personal?"

"Pwede po sa free time ko?"

"Ano ba ang trabaho mo?"

Patay! Hindi ko pwedeng sabihin eh. Kinalabit ako ng kaboardmate ko. Tinuro niya ang sarili niya.

"Sa pabrika po ako magtatrabaho."

"Kailan ba day off mo?"

"Sa linggo po."

"Okay, iopen mo ang wattpad mo at pansamantala mo siyang i-unpublish."

"Paano po yun?"

"Hindi mo ba alam?"

"May kasama po akong marunong."

"Paturo ka. Importante lang. Kung hindi ka pwede ngayon, sasabihin ko ang ilan sa mga pwede nating pag usapan. Una, naedit ko ang story mo, pangalawa, dapat siyang ma-unpublish para magiging mabenta kung ipupublish as a book. Pangatlo, kailangan kitang makita para makilala ka ng posibleng mga bibile ng libro mo sa hinaharap."

"Ganun po ba?" nakatingin lang ako sa kaboardmate ko na nanlalaki ang mata. Kinakabahan ako.

"Oo ganun nga. At pwede ka pang gumawa ng story under ng company ko. Kailangan nating magkita."

Natapos kaming mag-usap at tuwang tuwa ang kaboardmate ko. Pero may isa pa kaming message na nabasa.

[Wattpad]

MsRichBitch: Tawagan mo ako. Kung gusto mong magkapera ay makipagkita ka sakin. Kahit magkano babayaran kita. Ako ang una mong puntahan kung may isa pang nagmessage sayo diyan. I'm Anyway. Binenta ang libro mo at nabili ko ng dalawang milyon. Ganun ako kayaman kaya sana matawagan mo ako or kung wala kang load. Ibigay mo ang number mo at tatawagan kita.

***

Author's note:

Buti nalang at inopen nung kaboardmate niya yung wattpad. Nakita nila ang message. Wala pang name yung kaboardmate niya. Wala akong maisip eh. I don't know that her boardmate is going to be one of the characters participated on this story. So, I didn't name her. Otherwise, I don't even know if my grammars is correct. Well, that's okay. We all know that the english was very difficult in highschool and I had to cut my class everytime the subject is english. My teacher hated me so much. So, that's why my english is carabao.

PS: BOBO ANG AUTHOR KAYA PAGPASENSYAHAN NIYO NA.

MagdalenaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon