Selamlar sevgili okurlarım. Bölüm biraz gecikti farkındayım ama idare edin lütfen. Sizleri fazla tutmadan bölüme itekliyorum. Yorumlarınızı eksik etmeyin. Öpüldünüz
Keyifli okumalar
Nisa'dan
Uçaktan indim ve havalanından çıktım. Karşıda beni bekleyen babamı görünce gülümseyip yanına ilerledim. "Hoşgeldin güzelim" Gülerek sarıldım. "Hoşbuldum" Ayrıldıktan sonra bavulumu alıp bagaja koydu. Ben de arabaya binip bekledim. Babam da bindikten sonra hareket ettik.
"Annen çok özledi seni. Bir sürü yemek yaptı bekliyor" Annem ya. Yerim ben onu "Ben de onu çok özledim. Çok da acıktım" Babam gülüp yola odaklandı. Ben de telefonumu çıkarıp Cemal'e mesaj attım. İndiğin gibi yaz demişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefondan başımı kaldırıp babama bakınca kaşları çatık bir şekilde yandan beni kestiğini gördüm "Ona mı yazdın" Ah klasik türk babası ve kıskançlıkları "Onun bir adı var baba" Babam yoldan gözünü ayırmadan sessizce mırıldandı "Neyse işte. Onunla mı mesajlaşıyorsun"
Gözlerimi devirip güldüm "Evet uçaktan indiğimi haber verdim" Babam sessiz kaldı. Cemal'i sevdiğini biliyorum. Sadece her baba gibi beni ondan kıskanıyor. Aslında kazadan önce böyle bir şey yoktu. Benim süper gafım sayesinde böyle oldu. Yani aynı evde yaşadığımızı bilmesine rağmen aramızda yaşananları öğrenmesi babamı tamamen değiştirdi.
Yapacak bir şeyim yok. Buna alışması gerekiyor. Sonuçta olan oldu ve değiştiremeyiz yani. Hatta dün bile... Neyse oralara hiç girmeyelim şimdi. Rtük falan hiç uğraşamam.
Evin önüne geldiğimizde araba durduğu gibi indim ve hızla apartmana girdim. Bavulumu da babam taşıyıversin artık. Bizim kata çıkınca ben daha elimi kaldırmadan kapı açıldı ve gülümseyen annem karşıma çıktı.
Gülerek içeri girip kocaman sarıldım. O da sıcacık kucağını bana açtı ve her zamanki sahiplenici tavrıyla sarıldı. Ay nasıl özlemişim ya. Benim annem güzel annem... Bu duygusallık ne böyle ya. Bana da hiç yakışmıyor.
Ayrıldığımızda annemin gözlerini dolu dolu görünce gülerek sildim ve yanağını öptüm. Yanımızda duran Selma kollarımızı ayırıp söylendi "Aa kıskanıyorum ama. Ayrılın artık yeter" Gülerek kollarımı ona sardım. Şapşal şey.
Sarılma,kucaklaşma faslı bitince içeri girdik. Babam bavulumu odama bırakıp yanımıza geldi. Annem yemekten önce duş al dinlen deyince odama gelip kıyafetlerimi aldım ve banyoya girdim.
***
Yemekten sonra hep birlikte oturduk muhabbet ediyoruz. Evi özlemişim. Ailemle zaman geçirmeyi de özlemişim. Ama burası anne ve babamın evi gibi. Yani misafir gibi hissediyorum kendimi. Asıl evim İstanbul'da. Orası tam anlamıyla benim evim. Bizim evimiz.
