Be Mine, Again? (Again Trilogy #1)

Chapter 65

CHAPTER 65

“ Good morning, baby”

A husky voice wake me up. Natakpan ko pa ang aking bibig nang ako ay humikab. Hindi na ako nagulat na makita si Aston na narito. Nakangiti sa akin. At katulad ng upo niya kahapon nang dumalaw siya sa akin. He was seating above my head while he crouched his head to give me a kiss on my lips.

Dahil sa ginawa niya ay agad akong napabangon at napalayo sa kaniya habang tinatakpan ko gamit ang aking kamay ang aking bibig. Nanlaki ang aking mata habang siya ay parang wala lang iyon.

“ Hindi pa ako nagto-tootbrush!”

“ And…?”

Napapikit na ako sa inis. Baka mamaya ay amoy laway iyon, kahit hindi naman ako naglalaway kapag natutulog. At kagigising ko lang! Baka mamaya ay ang baho pala ng hininga ko. Nakakahiya.

“ Mabaho ang bibig ko!”

He smirked and look at my lips. Na ngayon ay natatakluban na ng aking kamay. Ba't kasi may pahalik ng ganoon? Kitang kita ko ang pagsayaw ng aliw sa kaniyang mata. Nakagat niya ang kaniyang labi upang matakluban ang tawa niya. Napairap naman ako dahil doon. 

“ Hindi naman mabaho ah. Hindi katulad ko kahapon”

Yeah, yeah. He’s teasing me!

Pagkatapos nang pag aamin ko sa kaniya na buntis ako. He just hugged me there while he keeps saying I love you's to me. I thought that he will ditched me like what guy do if they found out that the girl was pregnant. Ganito na kasi ang mga lalaki ngayong generation. Ayaw nila ng may sabit.

At kaka graduate lang namin. Naabot na nga namin iyong pangarap namin na makapagtapos. Ngunit ang journey namin ay kakasimula pa lamang. Ang libro ay nagbukas muli ng panibagong pahina. Pahina na hindi ko alam kung ano ang magiging ending.

Hindi talaga ako makapaniwala noong umiyak siya sa aking harapan. Pinakita niya ang kahinaan niya. At hindi ko akalain na ganoon pala kasakit na makita siyang naiyak. I always see the strong side of him. And when I just tell him that I'm pregnant. Bigla nalang siyang nanghina. Bigla nalang bumuhos lahat ng emosyon niya sa aking harapan. I never imagine him crying over a simple words. Or it is just simple?

Hinatid niya ako rito nang maagap. Ayaw niya daw na nagpupuyat ako lalo na't buntis ako. He always care for me but when he find out that I'm pregnant. Mas dumoble lang ang pag aalaga niya sa akin. Siguro ay dalawa na kaming kaniyang inaalagaan.

Agad na akong umalis ng kama upang makaligo. Alam ko kung bakit ganito siya kaaga na narito. We plan to tell it to my parents. Plano na naming sabihin na buntis ako. Napag usapan narin namin ito kahapon. And he agreed. Mas okay nga na ganoon na ang gawin namin. Huwag ng patagalin pa.

Naka tapis lang ako ng tuwalya nang lumabas ako ng kwarto. Walang hiya ng nararamdaman. Buntis na ako at tapis lang ng tuwalya sa katawan ay mahihiya pa ako? Besides, he already saw my whole body. My naked body.

Nakasunod ang kaniyang tingin sa akin hanggang sa makarating ako ng walk in closet. I didn’t take so long looking for a decent clothes. I just wore a leggings and shirt. Okay na ito.

Ngayon talagang oras na napili niyang pumunta rito. Dahil sa oras na ito ay oras ng almusal ng aking parents. Maaga kasi silang naalis para sa kompanya.

“ Is it okay for you to wear a leggings?” he asked while his brows are furrowed.

“ Yes, every pregnant woman wear this”

I already saw some pregnant woman wearing a leggings. Mas malaki pa nga ang tummy nila kesa sa akin.

“ Hindi kaya maiipit si baby?”