Be Mine, Again? (Again Trilogy #1)

Chapter 54

CHAPTER 54

Paulit ulit akong humihinga ng malalim habang nakaharap sa camera. Nandito na ako sa aking kwarto, nakaupo sa upuan habang ang cellphone ay nakalagay sa standee ng cellphone. Nakapatong sa study table ko.

Inayos ko na ang sasabihin ko. Paulit ulit ko itong sinasabi sa aking isipan. At habang nakatingin sa camera. Hindi ko maiwasan na mangilid ang luha. First time ko lang itong gagawin.

Tahimik akong babae, gusto na laging mag isa. Wala sa aking isipan na magiging ganito ang buhay ko. Na magkakaroon ng bahid ang aking pangalan. At nadamay pa ang aking magulang.

Hindi naman talaga ako mang aagaw. At kung inagaw ko man si Aston sa kaniya, wala siyang dahilan upang tawagin akong mang aagaw. Ako ang unang nagkagusto kay Aston at higit sa lahat walang sila. Parehas lang kaming may gusto sa iisang tao. Kay Aston Adrian Hernandez.

“ Hi…” iyan palang ang nasasabi ko ngunit agad na akong tumigil.

Nang tingnan ko ang sarili sa camera. All I can see is pity. Even me, I pity myself. Kung bakit napunta ako sa ganitong sitwasyon.

“ I'm here to speak about my issue a month ago. Nagtataka siguro kayo kung bakit ngayon lang ako humarap at nagsalita. Isa lang naman ang dahilan. Dahil wala akong lakas ng loob na umimik. Na hindi ko ginagamit ang aking boses upang itama ang mali. But there’s one person who gave me a strength to speak. Na sabi niya wala akong mapapala kung basta nalang akong mananahimik. Na kung bakit ako naduduwag na ipagtanggol ang aking sarili. Eh sarili ko ito”

I pause when I remember Aston. When he’s face entered my mind. He's the first one who encourage me to speak. To make myself clear.

Nakakasawa narin kasing magtago. Lalo na at wala ka namang kasalanan. Na napagbintanggan ka lang.

“ Makikita nyo naman na sobrang ikli noong video. Hindi pa nga umaabot ng ilang minuto. Segundo pa lang. Ngunit agad na kayong nanghusga without knowing the story. Dahil para sa isa iba, maiikli man iyon. It speak thousand of meaning. But what if that meaning are wrong? Hindi lahat ng maiikli tama na. Hindi porke't napanood nyo lang paniniwalaan nyo na. Hindi porke’t narinig nyo lang iyon na agad ang tama. Dahil sa mundong ginagalawan natin…karamihan ay nagkakamali sa isang tingin at rinig lang”

I maintain my smile on the camera. Pilit ko ring tinatatagan ang loob ko na huwag umiyak. Mamaya na kapag wala na ako sa harap ng camera. Doon ko ibubuhos lahat ng luha ko.

“ Learn to know the side of one person before you judge them…me. I didn’t say it para kaawan nyo ako. Nandito lang ako para linawin lahat. Hindi ako mang aagaw. Hindi ako higad. You can say it dahil sinabi noong babae which is my ex-friend na mang aagaw ako. Dahil hindi naman ako ganoon. Hindi ako makaimik that time dahil sa binintang niya sa akin. Masyado akong nagulat para makapag process ng words”

I didn’t mention Britney's name. I respect her privacy.

“ We talked about a one guy who is his crush. I know that and unlucky his my crush too”

Pag kaya napanood ito ni Britney magugulat siya? Na sa isang taon na close kami ngayon lang niya nalaman? O baka mas lalo lamang siyang magalit sa akin?

“ He is my crush since I was in Grade 7. I clearly remember why he became my crush at wala akong pinagsisihan kung bakit ko siya nagustuhan. Nasa kaniya na lahat ng hinahap nyo. For me he is god favorite. At kung makakasama mo siya I know you will fall for him”

“ My ex-friend transferred in our school when we are grade 12. And she confess to me that she likes my crush. And a typical reaction when you know that your friend likes the one you like. I got shocked. I kept it a secret to her especially to everyone. Ako lang nakakaalam”