Kardeşim Olsun

Bölüm 13

Onları rahatsız etmeden odadan çıkıp oturma odasına geri döndü.
O sırada içeri Afra girdi.

"Uyandın mı nihayet?"
"Afra, ben gerçekten çok özür dilerim. Bilerek olan bir şey değilde gerçek..."
"Tamam Ozan. Sakin ol. Sorun yok."

Afra yanına gidip koltuktaki yorganı
Topladı ve yastıkla beraber yerine götürdü. Daha sonra mutfağa gitti. Ozan da arkasından gitti.

"Yemek istediğin bir şey var mı?"
"Yok. Sen ne istersen."

Afra kafasını sallayıp tezgaha döndü ve çaktırmadan güldü. Ozan'ın utandığını görmek ona çok komik geliyordu.
Hızlı bir şekilde pankek yapmaya başladı.

"Ozan."
"Efendim?"
"Patates soy ve doğra."
"Tamam."

Ozan asla sorgulamadan Afra'nın dediğini yaptı. Afra gülümseyip pankek yapmaya devam etti.
Ozan ise o sırada büyük bir ciddiyet ile patatesleri kızartmaya başladı.

"Ozan, sen git de çocukları uyandır. Ben bunları yaparım."
"Tamam."

Ozan gülümseyerek odaya girip çocukların yanına gitti. Yatağa oturup seslendi.

"Uyanın bakalım canavarlar."

Ozan ikisini de uzun uzun öptüğünde çocuklar rahatsız oldu.

"Baba, git."

Ozan Ege konuşmamış gibi üzerini açtı ve kucağına aldı. Sonra Cemre'yi de aldı hemen.

"Uyanın bakalım. Kahvaltı yapacağız."
"Ozan, uykum var."
"Ama yeter değil mi güzelim. O kadar çok uyudunuz ki yüzünüz balon gibi olacak birazdan."

Cemre ve Ege şaşkın şaşkın ona bakarken Ozan ikisini de banyoya götürdü.

"Hadi yıkayın elinizi yüzünüzü."

Onları orada bırakıp mutfağa gitti.

"Kalktılar mı?"
"Üstün uyandırma yeteneklerin sayesinde kalktılar."

Afra gülerek kafasını salladı.

"Uyandıklarında eminsin değil mi? Gidip tekrar yatmış olabilirler."
"Banyodalar."
"İyi o zaman."

Ozan salatalık ve domates doğrarken Afra da masayı hazırladı.

"Çocuklar, gelin hadi!"
"Geliyoruz anne!"

Afra son olarak çay ve meyve sularını da masaya koyup yerine oturdu. Ozan da yaptıklarını getirip koydu ve o da oturdu. Çocuklar da gelince yemeye başladılar.

"Ozan lunaparka bugün gidelim mi? N'olur!"
"Güzelim daha yeni gittik ama. Daha sonra gidelim olmaz mı?"
"Evet Cemre. Bugün başka bir şey yaparız tamam mı?"
"Ne yapacağız?"

Cemre yerine Ege sordu bu kez. Afra ise ne yapabileceklerini düşündü. Ne yapabilirler?

"Bugün de evde kalalım. Bahçede oyun oynarsınız. Hava da güzel bugün."
"Evet. Bugün evde oynayın."

Ozan da Afra'yı onayladığında çocuklar kafalarını sallayıp yemeklerine döndü.

Afra, elindeki kitabı okumayı bırakıp kafasını kaldırdı. Çocuklar bahçede oradan oraya koşturuyor ve oyunlar oynuyordu. Ozan da çocuklar ile çocuk oluyordu. Yaptıklarını sadece bu cümle tanımlayabilir.
Cemre ve Ege çığlık atarak Ozan'dan kaçarken Ozan da korkunç bir canavar gibi onları kovalıyordu. Daha sonra çocuklar kaçmayı bırakıp Ozan'ın üzerine atladığında Ozan yaralanmış gibi yere yattı. Onlar da üzerine çıktı.
Afra manzaraya gülerken Ozan da çocukları tutmuş öpüyordu. Ege ve Cemre kaçmaya çalıştıkça Ozan daha sıkı sarılıyordu.