Kardeşim Olsun

Bölüm 40

Sınır dolmadı ama bölümü atmak istedim. Hem bölümler hazır bekliyor hem de çok istek vardı. Ayrıca ben çok programlı bir insanım ve bölüm gününde bölüm atmamak benim için çok zor bir şey. Sadece bir bölüm günü bekleyebildim o yüzden. İyi okumalar💞

Afra elindeki limonatalar ile bahçeye çıktı ve masaya bıraktı yavaşça. Kafasını havuzda oynayan çocuklara çevirdi daha sonra.
Ege ve Cemre çok büyümüştü. Lise ikinci sınıfa gidiyordu ikisi de. Derslerinde çok başarılı da olsalar haylazlık yapmaktan asla geri kalmayan ikililer olmuşlardı.
Efe ise henüz ikinci sınıfa gidiyordu. Afra'nın korktuğunun aksine Ege ve Cemre Efe'ye çok iyi bakıyorlardı. Araları çok iyiydi. Şimdi de Efe'ye yüzme öğretiyorlardı.

"Çocuklar, gelin hadi. Limonata getirdim size."

Ozan bahçeye çıktığında Afra'nın çocukları çağırdığını görüp koşarak yanına gitti.

"Bana mı seslendin?"
"Hım, sana seslendim."

Afra bir bardak alıp Ozan'a verdi. Ozan ise bardağı eline alıp sandelyeye geçip yerine kuruldu.

"Hava çok sıcak. Evde mi dursak acaba?"
"Çocuklar girmez şimdi eve. Baksana Efe'ye nasıl yüzmeye çalışıyor."

Afra Ozan'ın söyledikleri ile kafasını Efe'ye çevirdi. Bir yanında Cemre bir yanında Ege vardı. Çok dikkatli oluyorlardı Efe'ye karşı. Ona bir şey olsa sanki ikisinin canı yanıyordu.

"Biz de girelim hadi."
"Ozan..."
"Hayır, itiraz istemiyorum. Kalk çabuk."

Ozan Afra'yı çekiştirerek huvuzun yanına kadar getirdi.

"Aşkım saçmalama! Üstüme bakar mısın bir ya! Ozan lütfen."
"Hadi hadi atlıyoruz! Su da ne kadar güzel değil mi?"
"Evet anne gel hadi!"

Afra onaylamaz bir şekilde onlara bakarken Ozan bir anda Afra'yı kucağına aldığı gibi onunla birlikte suya atladı.

"Ozan ama ya."
"Yüz hadi yüz. Oğlum! Gel hadi bana. Buraya kadar yüzebiliyor musun bakalım."

Ozan havuzun sonuna gitti ve kollarını iki yana açıp Efe'nin gelmesini bekledi. Efe yüzmeye başladığında Ege yanından çekilip Afra'nın yanına gitti hemen.

"Annem."
"Oğlum."
"Şu halde bile bu ne güzellik acaba? Cemre'yi de kendine benzetmişsin zaten. Herkes ona bakıyor okulda. Ben olmasam neler olurdu kim bilir?"

Afra gülümseyip Ege'nin yanaklarını sıktı ve kafasını iki yana salladı.

"Oy benim yakışıklı oğlum. Sen de çok yakışıklısın ama, şu tipe bak!"
"Aferin benim oğluma!"

Efe Ozan'ın yanına geldiğinde gülümsedi ve omuzlarına sarıldı.

"Geldim."
"Aferin sana."

Cemre Afra'nın yanına gidip saçlarını geri attı.

"Anneciğim ya, saçların karışmış hep."
"Baban yüzünden işte. Manyak adam."
"Bana mı dedin onu?"
"Yoo, kim demiş?"

Ozan efe ile beraber onların yanına gittiğinde Cemre gülerek Ege'yi tutup yanına çekti.

"Şunun tipe bak, bal yanak!"

Yanaklarını sıkıp öptü üst üste.

"Tipsiz ya!"
"Abla!"
"Ne be? Sus! Öpmeye de izin vermiyor. Şuna bak şuna!"

Cemre tekrar kendine çekip Ozan'ın kendisini öptüğü gibi öptü üst üste.

"Öptüm işte! Ne olmuş yani?"