Kardeşim Olsun

Bölüm 36

"Kızım?"
"Baba?"
"Kızım!"

Ozan hızlı bir şekilde Cemre'yi tutup havaya kaldırdı ve öptü üst üste.

"Yerim ağzını senin!"

Afra bahçeye çıktı ve birbirini öpen ikiliyi görünce göz devirdi.

"Yeter öpüştüğünüz, yemek hazır sizi bekliyoruz."

Kapıya yaslanıp cevap beklerken Ozan keyifle sırıttı.

"Bence anne bizi kıskandı."
"Anne kıskandın mı?"

Cemre masum masum sorduğunda Ozan gülerken Afra da dayanamayıp güldü.

"Çok kıskandım! Hadi beni de öpün bakayım!"

Afra sonlara doğru içeride oturan Ege'ye bakarak konuştuğunda en yakınında olan Ege hemen kucağına atlamıştı.

"Annem!"
"Oğlum!"
"Anne ben de!"
"Cimcime seni, gel bakayım öp hemen!"

Afra Cemre'ye uzandığı da Cemre Afra'nın yüzünü tutup kendine çekti ve bastıra bastıra öptü.

"Hadi koşun içeri şimdi. Masaya, çabuk!"

Çocuklar yarışta gibi koşmaya başladığında Afra gülerek onları izledi. Tam Ozan'a dönecekken Ozan'ın belinden tutup boynunu öpmesi ile kafasını arkaya atıp Ozan'ın omzuna yasladı.

"Acıktım."
"Aşkım bir saattir masa hazır diye bağırıyorum."
"Acıktım!"
"Aşkım masa ha..."
"Balım sen gerçekten odunsun ya."
"Ne yaptım şimdi ben ya?"

Afra önden önden giden Ozan'ın arkasından bakarak konuştu kendi kendine. Bazen Ozan'ı anlamıyordu. Hayır öyle masum bir insan olduğu da pek söylenemezdi ama Ozan da çok üstü kapalı konuşuyordu!

Masaya geldiğinde çoktan yemeğe başladıklarını görünce sinirle sandalyeyi çekti.

"Ben siz gelin diye burada beklerim siz beni bir dakika bile beklemeyin."

Maya ağzı dolu bir şekilde Afra'ya bakıp cevap verecekken öksürmeye başlayınca yanındaki Ata hemen sırtına vurup su uzattı.

"Su iç su."

Maya hızla suyu alırken Ata yüzüne eğilip baktı yakından.

"Ata ne yapıyorsun ya? Öldüm burada!"
"Ne yaptım ki ya?"
"Düşmana vurur gibi vuruyor bir de ne yaptım diyor!"

Afra gülerek salatasından yerken gözleri Ozan'a kaydı. O tarafla hiç ilgilenemiyordu. Cemre ve Ege'nin tabağını dolduruyordu her akşam olduğu gibi.

"Bu tabak bitecek. İkiniz de bitiriyorsunuz."
"Ama bu..."
"İtiraz yok. Hadi başlayın."

Tabakalarını önlerine itince ikisi de huysuz bir şekilde yemeye başladı. Afra yüzündeki tebessüm ile uzanıp Ozan'ın elini tuttu. Kendisine bakmasını sağladı ve ona döndüğünde kollarını Ozan'ın koluna doladı. 

"İyi ki hayatıma girdin."

Ozan beklenmedik sözler ile başta şaşırıp kalsa da gülümsedi ve Afra'nın yüzünü kendine çevirip alnından öptü bir kez.

"İyi ki demem gereken çok şey var balım."
"Biz kalkalım isterseniz?"

Maya yüzündeki sırıtma ile onları ayırdığında Ozan sinirle kardeşine döndü.

"Senin de mi tabağını hazırlamam gerekiyor Maya?"
"Yok yok hayır, yiyorum!"

Maya hemen önüne dönüp yemeğe başladı. Abisine bırakırsa bütün masayı tabağına yığacağından şüphesi yoktu.