Mısra: Sen kimsin?
053********: Ben ananım.
Mısra: jhvksfvjsghsvsjsbks anamsın?
053********: Klavyeye sokayım ya. Ben anonim yazacaktım.
Mısra: Geçti artık. Anamsın bundan sonra.
Wattpad' de 'Ananım' adı ile yayınlanan ilk kurgudur.
Cumartesi sabahından kalkıp ders çalışmak pek bana göre olmasa da saat sabah 10' dan beri çalışıyordum. Şimdiyse saat ikiye geliyordu. Telefonun titremesi ile adeta kurtulmuşçasına elime aldım.
Asaf: Ne yapıyorsun güzelim?
Mısra:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mısra: Çalışıyorum. Pazartesi bir arkadaş bana ders anlatacak. Ondan önce birkaç şey aklımda bulunsun dedim ama hiçbir şey anlamıyorum. Bir test çözeyim dedim yarısından çoğu boş
Asaf: At soruları bana
Asaf: Ben sana çözümlerini ayrıntısıyla yazacağım
Mısra: Vaktini çalmayayım senin
Asaf: At hadi
Yapamadığım soruları teker teker attıktan sonra bardağımdaki su bitince mutfağa doğru ilerledim. Annemle her ne kadar farklı bir ilişkimiz olsa da babam bu ilişkiye hiçbir zaman dahil değildi. Annemle uzun süredir ettikleri kavgalar beni bitirmişti.
Bizim de aramız pek iyi sayılmazdı. Sürekli ettiğimiz kavgalar yüzünden o geldikten sonra odamdan pek çıkmazdım. Mutfağa girdiğimde annem dalgın bir edayla masaya bakıyordu.
"Anne ne oldu?"
"Mısra sence batan bir gemiyi terk etmek bencillik midir?"
Masaya oturup ellerini avuçlarımın arasına aldım.
"Asıl o gemiyi terk etmeyip arkanda bıraktıklarını üzmek bencilliktir anne."
Başını olumlu anlamda sallarken arkasındaki dolabın üstünden bir dosya çıkardı.
"Yıllarca bu evliliği yaşatmak için her şeyi yaptım. Ama artık dayanamıyorum. Bu yüzden bana çok kızma, olur mu?"
Kağıtlara baktığımda annemle babamın çoktan imzaladığını gördüm. Anlaşmalı olarak boşanıyorlardı.
Bir şey söylemek yerine anneme sıkıca sarılırken kulağına fısıldadım.
"Her ne olursa olsun, her zaman yanındayım anne."
Annem gözlerinden yaşlar akarken bana sıkı sıkı sarılmaya devam etti. Babamın son zamanlarda annemi boşanmaya zorlamak için elinden gelen her şeyi yaptığını biliyordum. Şimdiyse annem de boşanmaya karar vermişti. Bunun için mutlu olsam da bir yanım buruktu.
Üzüntümü saklayarak ufak bir gülümseme attıktan sonra telefonumu alıp anneme haber vererek evden çıktım. Kendimi tutarak evin yakınındaki boş parka gidip bir banka oturduktan sonra önüme bakmaya başladım.
Bir yanım mutluydu bir yanım üzgün. Annemin babamı ne kadar çok sevdiğine şahittim. Ona öyle aşk dolu bakardı ki.
Ancak babam çizmeyi aşmıştı. Ah baba annemi niye üzdün?
