Selam canlar. Oy vermeyi unutmayınnnnn.
________________________________
Yine bir okul günü, yine okula sürünerek giden bir Mısra Emir.
Okuldan nefret ediyordum.
Gerçekten.
Babama her ne kadar beni sanayiye vermesini söylesem de kabul etmemişti. Oysaki şimdi maaşım da artmış olurdu. Burger King' de kasiyer bile olabilirdim ama öğrenci olmak istemiyordum. Hele sayısalcı olmak, hiç istemiyordum.
Özgürlük sadece anayasamızın tozlu sayfalarında kalan bir terimdi. Ben eşit ağırlık okumak isterken ailem yüzünden sayısalcı olmuştum. Lan fizik yapamıyorum!
Oysaki edebiyat dersini çok severdim. Her neyse şimdi bunları konuşmak için çok geç. Sınavda eşit ağırlık da çözeceğim. Ama annemle babam bunu daha bilmiyor. Sınav sonucu açıklanan kadar bilmeyecekler.
Geçmiş ve gelecek arasındaki düşüncelerimden telefonumun müziğini duyunca ayrıldım. Telefona baktığımda şaşırmıştım, bu kadar çabuk sesini duymayı beklemiyordum.
'Ananim Arıyor'
Ben telefonu elime alır almaz kapattı. Dakikası mı yoktu yoksa lan çocuğun? Çaldırıp kapatıyordu. Tam onu arayacakken Whatsapp' tan gelen bildirimle oraya yöneldim.
Ananim: Teldeki güvercin, yalıdaki çapkın, kaldırımda baygın sana da günaydın.
Ananim: Eee uyandın neden cevap vermiyorsun ki?
Ananim: Pişt, kızdın mı?
Ananim: Bu kadar dikkatli ne düşünüyorsun acaba?
Ananim: Önüne baksana az kalsın yeri öpüyordun. Anlamıyorum telefonunu evde mi unuttun, mesajlarıma niye cevap vermiyorsun?
Ananim: Umarım telefonunu evde unutmamışsındır çünkü telefonu annenin açmasını istemem. Çok yakınında bir belediye çukuru var böyle devam edersen çukura düşeceksin
Aramadan önceki mesajlar bunlardı. Beni merak etmişti aptal. Onu tanımıyordum bile. Neden bu kadar önemsiyordu ki. O an önüme bakmak aklıma geldi. Yaklaşık bir metre ötemde koca bir belediye çukuru vardı. Ve ben oraya düşebilirdim. Bunun farkındalığıyla bir titreme geçti bedenimden. Aramadan sonraki mesajına baktım.
Ananim: Sakin ol sadece telefonun yanında mı diye kontrol etmek istemiştim.
Bir dakika. Eğer benim bu hareketleri yaptığımı biliyorsa etrafta olmalıydı. Kafamı etrafımda çevirirken şansıma küfrettim. Okulun çok yakınındaydım ve dünya kadar öğrenci vardı. Onu bulmam imkansızdı.
Ananim: Beni bulamazsın Mısra. Ama unutma. Her zaman, zorda kaldığın her an yanında olacağım.
_________________________
Bölüm sonu!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ananım * Yarı Texting*
Teen FictionMısra: Sen kimsin? 053********: Ben ananım. Mısra: jhvksfvjsghsvsjsbks anamsın? 053********: Klavyeye sokayım ya. Ben anonim yazacaktım. Mısra: Geçti artık. Anamsın bundan sonra. Wattpad' de 'Ananım' adı ile yayınlanan ilk kurgudur.