Ananım * Yarı Texting*

3.5

Oy vermeyi unutmayın bebeklerim :)

Asaf' la konuşmaya başlayalı 6 ay geçmişti. 6 koca ay. Ve ben ona fazlasıyla alışmıştım. Onunla değiştiğimi de itiraf etmeliyim. Bunu asla o bilmeyecek ama olsun. Öncesinde bizim çocuklar hariç hiçbir erkeğin yüzüne bakmazken şimdi yüzünü bile görmediğim biriyle konuşurken bile mutlu oluyordum.

Tuvalet kabininde oturmuş hayatı sorgularken içeri giren kızlarla gözlerimi devirdim. Sesleri boğazlanmış civcive benziyordu.

Hayır civciv boğazlamadım. Cani değilim.

"Ya kızım diğer adı da çok güzelmiş."

"Çocuk taş gibi. Ama ne yaparsan yap yüzüne bakmadı."

"Eninde sonunda bakacak. Benim elde edemediğim kim var bu koca okulda."

"O var işte."

"Oda olacak."

Kızların boş muhabbetine gözlerimi devirdim. Yeliz olsa kızların kim olduğunu da çıkarırdı. Ama kimseyle konuşmadığım için seslerden kim olduğunu anlayamıyordum."

"12 olduk. Yıllardır peşinden koşuyorsun, şimdi mi sana bakacak."

"Tabi bakacak. Onu sevgilim yapacağım."

"Tabi tabi."

"Asaf benim sevgilim olacak. Ya Asaf aşırı iyi değil mi?"

Asaf? Benim Asaf? Bu kız kime sulanıyor?

Kızlar lavabodan çıkmıştı ama ben onlara yetişememiştim. Böylece kim olduklarını da anlayamamıştım. Ama okulda 12 olan ve diğer ismi Asaf olan tek bir kişi var diye tahmin ediyodum.

Benim Asaf.

Yani benim derken aitlik eki olan ben değil. Tanıdık olan ek.

Ya Asaf kıza bakarsa? Arkadaşları kızın güzelliğine karşın olumsuz bir şey söylemedi. Demek ki kız güzel.

Ama Asaf beni seviyor.

Ama fazla naz aşk usandırır

Ya artık benden hoşlanmıyorsa? Çocukla Kasap Mustafa gibi konuşuyorum.

Lavaboda bir geri bir ileri giderken daraldığım için çıktım. Çantamı alıp sınıftan çıkarken Yeliz peşime takılmıştı. Birbirini takip eden hızlı adımlarıma Yeliz arkamdan yetişmeye çalışıyordu. Geçen sefer Asaf'  la buluştuğumuz Gül Parkı' na geldik. Çantamı rastgele ağacın altındaki banka atarken ben de ağacın dibine oturdum. Yeliz soluklanarak yanıma gelirken ellerini dizlerine koydu. O yanıma otururken ben dayanamayıp ayağa kalmış, bir sağa bir sola gidiyordum.

"Mısra niye götüne füze takmış gibi koşuyorsun, neler oluyor?"

"O kızı sevemez!"

"Kim sevemez? Kimi sevemez?"

"Bir kere o kızın sesi güzel değil!"

"Kimin, ne diyor-"

"Üstelik o, onun yüzünü görmüş. Onun dışına aşık olmuş. Tamam ben yüzünü görmedim ama daha fazlasını gördüm."

"Konu Asaf mı?"

"BAŞKA KİMDEN KONUŞUYOR OLABİLİRİZ YELİZ?"

"Şu olayı baştan anlat."

Olayı baştan ona anlatırken Yeliz'in yüzü şekilden şekle giriyordu. Sonunda anlatmayı bitirince ciğerlerime derin bir nefes çektim. Sonra Yeliz gülmeye başladı.

"Ne gülüyorsun Yeliz?"

"Mısra sana tek bir şey soracağım."

Kollarını göğsünde bağlarken hayırlı bir şey çıkmayacağımdan emindim. Omuzumu umursamazca silktim.

"Sor."

"Asaf' ı seviyor musun sen?"

"Bunun Asaf' ı sevmemle ne alakası var?"

"Çok alakası var cicim. Eğer çocuktan hoşlanmıyorsan aradan çekil de çocuk kendine birini bulsun. Oh ne ala hem aradan çekilmeyeyim hem de sevmeyeyim."

"Kimin tarafındasın sen?"

"Güzel sevenin yanındayım. Ve Asaf çok güzel seviyor."

"Konuşma daha fazla."

"Soruma bir cevap alamadım."

Hızla yere çökerken ağaca sırtımı yasladım. Dizlerimi çenemin altına doğru çekerken ne demem gerektiğini düşünüyordum. Sahiden Asaf: ı niye kıskanıyordum?

"Ama o beni seviyor."

"Ömrünün sonuna kadar kendisini sevmeyecek birini neden beklesin? O kız her kimse Asaf: ı seviyor belli. Onunla belki de mutlu olacak?"

"Olmayacak."

"Olacak."

"Olmayacak."

"Ol- a- cak. Eğer sen aradan çekilirsen belki de mutlu olacak."

Sinirden çıldırmış bir şekilde ellerimi saçlarımdan geçirdim.

"Sev-me-ye-cek. Sevmeyecek. Neden biliyor musun? Çünkü ben de ondan hoşlanıyorum."

Parkın ortasında çığlık atarcasına bağırdıktan sonra bakakaldım. Yeliz' Ben biliyordum!' dercesine bana bakarken kalakalmıştım.

Ben Asaf' tan hoşlanıyordum.

Sesini bilmediğim, yüzünü- bedenini bilmediğim ama şefkatini ve sevgisini hissettiren adamdan hoşlanıyordum!

--------

Bombayı patlatıp kaçıyorum. Sizi seviyorum. 

Bölüm hakkındaki düşünceleriniz?