Oy vermeyi unutmayın canlarım
Salı günü akşam eve geldiğimde çantamı evin ortasında bıraktım. Kıyafetlerimi de odama giden yol boyunca çıkarırken annem arkamdan gülerek söyleniyordu. Haftam yoğun başlamıştı. Ali öğlen aralarında bana ders çalıştırıyordu. Ve şunu anlamıştım.
Ben fizik anlıyordum
Lütfü anlatamıyordu.
Ya da Ali mükemmel bir öğretmendi.
Yatağımda yatıp fizik anladığım için sırıtıyordum. Deli gibi göründüğümün farkındaydım ancak şikayetim yoktu. Fizik bu, boru mu?
İş konusundaysa Asaf ' Ben halledeceğim' demişti. Ona güveniyordum.
Aklıma gelen düşünce ile yatağımda hızla doğruldum. Ona güveniyordum. Ona niye güveniyordum?
Ona öyle çok güveniyordum ki en zor zamanımda onun göğsünde ağlamıştım. Uzun zamandır kaçmaya çalıştığım düşüncelerim kafamı iyice meşgul etmeye başlamıştı. Asaf benim için kimdi? Onu ne olarak görüyordum ki?
Arkadaş, evet arkadaş olarak görüyordum.
Pijamalarımı giyip annemin yanına giderken kapının çalması ile rotamı kapıya yönelttim. Mercekten baktığımda Leyla' yı görmemle gülümsedim. Kapıyı hızla açtım. O da başını kaldırıp beni görünce gülümsemişti.
"Mısra' cım seni çok özledim!"
"Bende seni özledim güzellik. Hadi bakalım gir içeri."
Elindeki kek tabağını anneme verdikten sonra benim odama geldi.
"Of canım çok sıkılıyor! Annem sürekli bir şeylerle meşgul. Abim de ya ders çalışıyor, ya da işte. Ne yapacağım ben?"
"Okula gitmiyor musun?"
"Okul yarım gün akıllım!"
Onun bilmiş hallerine gülerken yatağıma tırmanıp zıplamaya başladı.
"Bu yatak da yumuşacıkmış. Üstelik bunda bir sürü yastık da var!"
Bir süre zıpladıktan sonra kendini yastıkların üzerine attı. Onun yatmasını fırsat bilip onu gıdıklarken çığlıklar atarak gülüyordu. Benim kahkahalarımda açık pencereden tüm mahalleye yayılmıştır Allah bilir.
Leyla ile bir süre daha oynadıktan sonra benim kıyafetlerimi denemek isteyince onu kıramadım. Benim t-shirt'lerimden birini seçerek üstüne giyindi. Ona elbise gibi olan bu görüntüyle ağzımdan ufak bir kıkırtı kaçmasına mani olamamıştım
Beline siyah spor bir kemer takınca tam olmuştu işte. O aynadan bakarak kendisine gülümserken ben pijamalarımla yanında olukça tezat duruyordum. O da bunu fark etmiş olmalı ki konuşmaya başladı.
"Ama Mısra' cım böyle olmaz sana da bir şeyler bulalım."
Onu başımla onaylarken kıyafetlerimin arasından ellerini gezdirdi. Sonradan aradığını bulmuşçasına eliyle çekerken ona yardımcı olarak askıdan aldım. Ellerini çırparken arkasını dönme komutunu verdikten sonra hızla elbiseyi giyindim.
"Çok çok güzel oldun!"
(Sonradan eklenen not: ARKADAŞLAR HEPİNİZ ELBİSEYE 'BOK GİBİ' DEMİŞSİNİZ, EVET ÖYLE AMA SENE 2014 BURADA. LC-WAİKİKİ GENC KREASYONU TAMAMEN BU ELBİSELERDEN OLUŞUYORDU BEN NAPİM)
etrafımda dönerken ben de onu kucağıma aldım. İkimiz neşeyle kahkaha atarken kapının çalması ile onu yere bıraktım. Hızla kapıya doğru koşarken ben de arkasından koşmaya başlamıştım. Kahkahalarımız yankılanırken hızla kapıyı açtı.
Ben daha kimin geldiğine bakamadan Leyla 'Abicim!" diye bağırarak birinin kucağına atlamıştı.
Başımı kaldırdığımda şok olmuştum.
Karşımdaki kişi de aynı şaşkınlıkla bana bakıyordu.
"Mısra?"
"Ali?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ananım * Yarı Texting*
Teen FictionMısra: Sen kimsin? 053********: Ben ananım. Mısra: jhvksfvjsghsvsjsbks anamsın? 053********: Klavyeye sokayım ya. Ben anonim yazacaktım. Mısra: Geçti artık. Anamsın bundan sonra. Wattpad' de 'Ananım' adı ile yayınlanan ilk kurgudur.