Aşklar selamlarr
Karantina devam etse de artık kendimi iyi hissediyorum. Dedim bir bölümümüz yok mu?İyi okumalar.
Çok sevgili ÖSYM bayramdan hemen iki gün önce sınav sonuçlarını açıklayarak hepimizi çıkmaza sokmuştu. Aslında hepimizi değil.
Asaf' ın sıralaması çok iyiydi. Fazla iyi. En iyi tıp fakültesine gidecek kadar iyi.
Ona 'Burada kal. Seni çok seviyorum. Senden ayrılamam.' diyemezdim. Onun hayatıydı bu. Ama ondan ayrılmak da istemiyordum.
Benim sıralamam yaşadığım şehirdeki hukuk fakültesine yetiyordu. Zaten annemi bırakıp başka bir şehre gitmek de istemiyordum. Burada mutluydum. Yeliz benim gibi hukuk için yetecek puanı almıştı. Can da aynı üniversitede mimarlığa tercih etmişti . Aynı üniversiteye gitmeleri mümkündü.
Poyraz inşaat mühendisliği yazacaktı. Herkes yolunu bulmuştu işte.
"Mısra, şu baklavayı paketleyebilir misin kızım? Sevim hanım adına. Gelip alacak bugün."
Annemin sesiyle gerçek hayata döndüm. Bayram için ev baklavası yapıyorlardı. Bu satışları iyice arttırmıştı. Annemler mutluydu benim için de sıkıntı yoktu.
"Tamam anne."
Baklavaları paketlerden son aylarda aşina olduğum yüz içeri girdi.
"Kolay gelsin güzelim."
Güzelim demesiyle yanına gelirken kaşlarımı çatmıştım.
"Annem biliyor diye coşmasan mı?"
Bana tatlı tatlı gülümserken ciddi kalmak zordu. Kısa süre içinde dayanamamış olmalıyım ki gülümsedim.
"Seni seviyorum çilek kız."
"Seni seviyorum Asaf "
______
"Bugün bayram erken kalkın çocuklar."
Sokaktaki çocuklara karşın gözlerimi devirdim. Annemle kahvaltı hazırlıyorduk. Asaf' ları annem kahvaltıya çağırmıştı. Bayram namazından sonra onlar mezarlığa gitmişti.
Kahvaltı hazırlanır hazırlanmaz ben de üzerimi giyinmek için içeri gittim. Diz kapağımın hemen altında bir kot etek ve kolsuz bluzle düşündüğümden güzel duruyordum. Kapının çalması ile kapıya koştum.
Önde Hale abla, elini tutmuş olan Leyla ve hemen arkalarında Asaf kapıda bekliyorlardı.
"Buyrun hoşgeldiniz, lütfen geçin."
Onlar ayakkabılarını çıkarıp içeri girerken ben de terlikleri çıkarmıştım. Ufak bayramlaşma faslından sonra neşeyle geçen kahvaltımız tüm hüzünleri unutturmuştu. Masada çay içerken telefonumun titremesiyle elime aldım.
Asaf: Bayramın kutlu olsun güzelim.
Mısra: Sizin de Asaf bey.
Asaf: Malum tercihler de başladı.
Mısra: Hı
Mısra: Evet
Asaf: Neyse ki ben tercihimi senden yana kullanmışım.
Bölüm sonu
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın ballar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ananım * Yarı Texting*
Teen FictionMısra: Sen kimsin? 053********: Ben ananım. Mısra: jhvksfvjsghsvsjsbks anamsın? 053********: Klavyeye sokayım ya. Ben anonim yazacaktım. Mısra: Geçti artık. Anamsın bundan sonra. Wattpad' de 'Ananım' adı ile yayınlanan ilk kurgudur.