just friends?

chapter 11

telefonu degistim yeni alisiyorum android kullanmaya hayirlisi yanlis gorurseniz kusura bakmayin:((

O DEGILDE BU BOLUMU COK SEVEREK YAZMISTIM YERI GELDIGINDE SEBEBINI ANLARSINIZ😭

wolfgang diyerek aglayabilirim her an cok guzel cok😭😭

medya: skz/wolfgang

•

Bugün herkesin üzerinde bir gerginlik vardı. Felix beni geçiştirmiş ve kısaca bir şeyler söylemişti. Öğle arasında toplandığımızda ben bir şey yemek istemesem de Hyunjin tepsiyi başımdan aşağı dökeceğini söyleyerek zorla önüme koymuştu. Çubukları elime alıp bir şeyler yemeye çalışırken Minho hyung yanımda oturan Chan hyung ile konuşmaya başlamıştı.

Ona bakmamaya çalışıyor ve göz temasından kaçınıyordum. Ondan uzak kalmaya çalışsam da bunun imkanı yok gibiydi. Daha çok canım yanacakmış gibi hissediyordum.

Ağzıma attığım bir et parçasını çiğnemeye başladım. Fakat yuttuğumda aldığım tat ile birden öksürmeye başlamıştım. Kızarmaya başladığımı hissederken zorlukla sandalyemi geri ittim. "Seungmin, Seungmin iyi misin?"

Gözlerimi yumdum ve boğazımı kaşındıran acı tatla daha çok öksürmeye başladım. Boğazımın ve yüzümün yandığını hissediyordum. Çoğu insan bana bakmaya başlarken bizimkiler endişeyle yerinden kalkmıştı. "Ne oldu birden bire?"

"Et yedi ve ardından öksürmeye başladı." Hala öksürüklerim kesilmiyordu ve kaşınmaya başlamıştım. Geri geri gittim ve sandalyeden zorlukla kalktım. "Sikeyim, hiç birinizin mi aklına gelmiyor? Seungmin'in baharata alerjisi var!"

/yn: fic konusu arkadaslar gercekte olan bir seyden bahsetmiyorum:3

Birden havalandığımı hissetmiştim ve hızla bir yere doğru gitmeye başlamıştık. Kimin kucağında olduğumu bilmiyordum ama ağlamak istiyordum. Canım yanıyordu ve kaşınıyordum. Midem ağrımaya ve bulanmaya başlamıştı.

Bir yere bırakıldığımda revire geldiğimizi düşünmüştüm. "Ne oldu?"

Acıyla bacaklarımı kendime çekmiş ve yan dönmüştüm. Hala öksürmeye ve boğazımı kaşımaya devam ediyordum. Ama hiç bir şeye yaramıyordu. "Baharata alerjisi var ve fark etmeden baharatlı et yedi. Daha önce de yaşamıştı ve kaşındığını, yanma ve acı hissettiğini söylemişti."

Görmesem bile Chan hyung olduğunu sesinden anlamıştım. Görevli hemşire gelip zorla gözlerimi açmış ve ışık tutmuştu. Ardından kontrol etmeye devam etmişti. Hala acı içinde kıvranırken bir iğne yapmıştı ve bir süre sonra bilincim kapanmıştı.

Gözlerimi araladığımda revirde uzanıyordum. Boğazım hala yanıyordu sıcacık olduğumu hissediyordum. Etrafıma bakındığımda görevli hemşireyi görmüştüm. Yanıma gelip bana baktı ve kontrol etti. "Nasıl hissediyorsun?"

Konuşmak için ağzımı araladığımda sesimi çok zor çıkarmıştım. "Ses tellerin biraz etkilenmiş olmalı. Az sonra düzelir, yeni uyandığın için böyle. Bundan sonra dikkatli olmalısın. Ben elimden geleni yaptım ve etkisini azaltmaya çalıştım. Alerji ilaçlarını almayı unutma."

Hafifçe başımı salladım. Sesim çok kısık çıktığı için bir şey diyememiştim. Bir süre daha uzanırken kapı açıldı ve içeri biri girdi. "Uyandı mı?"

"Chan, dersinden şöyle kaçmasan daha iyi olacak. Evet uyandı. Ses telleri biraz zarar görmüş, çok kalmadan düzelir." Kalbimin atışları hızlanmaya başlarken gözlerim kocaman açılmıştı. Kendime gelmeye çalıştım. Yanıma geldiğinde gözlerine bakmadım ve karşımdaki duvarı izlemeye başladım. Yediğim etin içinde baharat olduğu için bu halde olduğumu biliyordum. Ama etin içinde baharat olduğunu bilmiyordum.