|Benim Babam|Bölüm:19"Anonim kim?"

61 5 20
                                    

"Cihangir su verir misin?" Hafif doğruldum. Boyunluk çıkarılmıştı ama hala ağrı vardı. Uzattığı bardağı almak için kolumu kaldırdığımda kolumu es geçip bardağı dudaklarıma yerleştirdi.

"Baban aradı." Kendimi geri çektim ve kafamı yastığa koydum.

"Ne dedi?"

"Gelicem dedi. En kısa zamanda."

"Telefonum sağlam mı? Ya da bir telefonum var mı?"

"Bendeydi al. Ha bu arada anonim kim?" Ceketinin iç cebinden çıkarıp uzattı.

"Sen benim telefonumu mu kurcaladın?"

"Hayır sadece mesaj geldi. Kilit ekranında gördüm."

"Bir arkadaşım." Telefonu açtım.

Anonim:Maya Maya iyi misin?

Anonim:Maya kötüydün o halde nie araba kullanıyorsun?

Anonim:şu mesajlara bak artık aq

Anonim:Mayaaaaaa

Anonim:iyi misinnnnnn??

Anonim:Artık bir şey söyleeee.

Anonim:höh be sonunda çevrimiçi oldun. Nerdesin? Nie bakmıyorsun?

Maya:Hastanedeyim. Daha yeni iyileşmeye başladım.

Anonim:noldu?

Anonim:bir şey mi oldu?

Anonim:cevap versene artık.

Maya:yazmama fırsat ver soru sorup duruyorsun

Maya: o gün uçurumdan düşmüşüm. Yaklaşık bir haftadır hastanedeyim.

Anonim:NE BUNU BANA YENİ Mİ SÖYLÜYORSUN?

Maya: Kusura bakma ya konuşamıyorken sana mesaj atamadım.

"Maya?" Annemin sesini duyunca telefonu kenara bıraktım.

"İyi misin birtanem?" Çantasını koltuğun üzerine koyup geldi ve sarıldı.

"İyiyim." Doğrulup yüzüne baktım.

"Sen neden geldin ki? Gerek yoktu."

"Olur mu annecim? Seni bırakır mıyım ben?"  Gelip sarılmak için hamle yaptığında geri çekildim.

"Dalga mı geçiyorsun? Beni ilk bıraktığında 10 yaşındaydım. Şimdi bıraksan pek de bir şey değişmez." Histerik bir gülüşle söylediklerim daha acıtır haldeydi.

"Maya böyle yapma güzel gözlü kızım."

"Seni görmek istemiyorum." Kapı açıldı ve içeri elinde abur cuburlarla dolu tepsiyle Cihangir geldi.

"Birtanem söyleme böyle."

"Lalin Akay senin sadece yakınımda değil, görüş mesafemde bile olmanı istemiyorum."

|Benim Babam|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin