|Benim Babam|

|Benim Babam|Bölüm:13"Cihangir Kaya"

"Geldik efendim"ses gelince başımı kaldırdım. İnip eve girdim.

"Misafirin var kuzum." Ceketimi verip silahı vestiyere koydum.

"Kim geldi?"

"Cihangir. Kim olduğunu bilmiyorum. Daha önce böyle bir arkadaşın olduğunu bilmiyordum."

"Ben de bilmiyorum."

"Su getirsenize bana." İçeri geçtim.

"Merhaba"karşısına oturdum.

"Merhaba tanıştığımızı hatırlamıyorum." Suyu içip bardağı uzattım.

"Cihangir Kaya" elini uzatınca elini sıktım.

"Buraya adını söylemek için mi geldin?" Öne doğru eğildim.

"Bence tanışmak için güzel bir yer." Yakasından tutup kendime çektim.

"Kimsin sen?" Gözlerine kitlendim.

"Seviceğin birisi." Bakışlarının yönünü değiştirince yakasını bırakıp geri yaslandım. Pis bir sırıtışla beyaz gömleğinin yakasını düzeltti.

"Ne istiyorsun?" Bacak bacak üstüne attım.

"Babam seninle iyi anlaşabiliceğimi söyledi. Ben de tanışmak için geldim." Kirli sakalı vardı. Bir de aşırı karizmatik bir havası vardı.

"Baban?" Benim yaptığım gibi o da beni süzüyordu.

"Halit"

"Sabahı bekleyebilirdin tanışmak için." Elimle kenardaki kızı yanıma çağırdım.

"Su getir bana. Bir şey içer misin?"

"Viski varsa." Elimle git işareti yaptım.

"Sabah gelsem evde olmazdın. Ayrıca babam operasyona beraber gidersin dedi."

"Operasyon falan yok."

"Edip ve Bayram?"

"Hallettik biz onu boşuna yorulmuşsun." Tepsideki suyu aldım. Viskiyi de o aldı.

"Hızlısın."

"Her zaman." güldü. Viskiden yudum alıp kenardaki sehpaya koydu.

"Kafa kızsın. Hukuk da okuyormuşsun."

"İyi araştırmışsın."

"Sokaktaki birine sorsam o da söylerdi. Bana bilmediklerini anlatsana."

"Niye kimsin sen?"

"Güvenmen gereken tek kişi."

"Sadece babama güvenirim." Ayağa kalktım.

"Neyse ben spora gidiyorum. Kapı orda." Gidicekken kolumdan tuttu.

"Elindekileri sildikten sonra çıksan daha iyi." Elime baktığımda kan lekeleri vardı.