|Benim Babam|

|Benim Babam|Bölüm:54"Kaya ve Kıraç aşkısı"

"Söylesen mutlu etsen beni."

"Böyle bir havalara falan uçsam." Ben gülüyordum sadece.

"Hem ar- bir dakika ne dedin sen?"

"Seviyorum dedin."

"Seni seviyorum dedin."

"Evet evet sen az önce seni seviyorum dedin."

"Işıl konuşsana."

"Susmuyorsun ki."

"Hadi tekrar söyle." masadaki elimi tuttu.

"Duydun niye tekrar söyliyim?"

"Duymadım ki. "

"Duydun Cihangir."

"Ama tekrar söyle."

"Seviyorum seni Cihangir Kaya." Ben ne olduğunu anlayamadan ellerini yanaklarıma koyup dudaklarımızı birleştirdi. Gülümsediğimde gülümsedi.

"Aşığım sana."

"Her şeyine,her hücrene aşığım." gülümsemem arttığında onun da arttı.

"Bak beni bırakıcak olursan bir anda gitme. Boşluğa bırakma sakın. Ben bu zamana kadar hep bir anda terk edildim. Açıklama yapma ama bir anda da bırakma."

"Seni hiçbir zaman bırakmıycam. Söz veriyorum. Sen git diyene kadar gitmiycem."

"Hadi yarın erken kalkıcaz. Kalk artık." kendimi geri çekip kalktım.

"Tamam öyle olsun." kalkıp yukarı çıkınca peşinden gittim. Benim odama girdiğinde sorgularca ona baktım. Yatağa girip üzerimi örttüm.

"Neyi bekliyorsun acaba?"

"Sağ taraf mı sol taraf mı diye bakıyorum" Arka tarafıma geçti. Üstümü iyiyce örttü.

"Sen odana gitsene."

"Sensiz uyuyamıyorum." iyiyce sarıldı.

"Sadece bir seferlik."

"Tamam bakarız."

"Ya Cihangir."

"Hadi uyu." gözlerimi kapattım.

☀

"Cihangir hadi uyan. Şeker bitti."

"Noluyor ya sabah sabah?"

"Hadi uyan. Şeker bitti."

"Ya aşkım napcan sabah sabah şekeri." üzerini iyiyce örtüp arkasını döndü.

"Hadi Cihangir ya. Dün istedin ya poğaça falan. Kalk hadi." Üzerini açtım. Bana döndü ama hala gözlerini açmadı.

"Ya aşkım boşver. Uyuyalım hadi."

"Hadi aşkım ya." gözlerini belertip doğruldu.

"Ne dedin sen?"

"Hadi şeker al dedim."

"Ondan sonra"

"Hadi Cihangir seni bekliyorum." aşağı indim.

"Of Işıl of." kek malzemelerini hazırladım ama şeker almasını bekliyordum. Poğaçalara peynir koyup yuvarladım. Fırın tepsisine dizdim.