Yüzü düşmüştü. Yürümeye başladığımda canım çok acıyınca yüzümü buruşturup olduğum yerde durdum.
"İyi misin?" Kolumdan tuttuğunda çektim.
"Dokunma." Gözüm kararmaya başladığında elimi başıma koydum. Artık ayakta duramıyorum.
"Ameliyat haneyi hazırlayın. Hemen."
"Hayır du-durun" gözlerimi iyiyce açtım.
"Çok kanaman var. Acil ameliyata girmen gerekiyor."
"Hayır hayır sadece dikiş atın yaranın üzerine."
"Olmaz dikişle kurtulamazsın"
"Doktor dediğimi yap" kolunu tutup çektim.
"Işıl ameliyata giriceksin. Derhal" babamın sesiydi bu. Kafamı kaldırdım.
"Ama baba."
"Işıl ikiletme beni." Ameliyat haneye girdim.
"Narkozun lüzumu yok."
"Acıdan bayılırsın."
"Sorgulama yap. Ayrıca dikiş atıcaksın ve çıkıcam burdan."
"Tamamen iyileşmesini sağlayabilirim."
"Hayır. Sadece dikiş at bitsin." Narkozu getiren hemşireye baktım.
"Pekala vur." Üzerimdeki ceketi yavaşça çıkardılar.
"Işıl bir şeyler yemek ister misin?"
"Hayır Cihangir. Yarım saatte on altı kere sordun."
"İyi peki bir şey demiyorum."
"Babam nereye gitti?"
"Kapıda."
"Neden kapıda?"
"Birisi ile konuşuyor." Allah Allah kimle konuşuyorsa artık. Televizyonu açtı. Birkaç kanal değiştirdi ve haberlerde durdu.
"Yeraltı dünyasının önemli isimlerinden olan Çetin Kıraç'ın kızı Işıl Maya Kıraç hastaneye kaldırıldı." Cezaevinin ve hastaneye girdiğim anda çekilen fotoğraflarım vardı.
"Off hayır ya." Kafamı geriye atıp ofladım.
"Ne bu şimdi? Kim çekti bunları?"
"Bilmiyorum. Ama bulurum."
"Telefonu kapat kimseyle uğraşmak istemiyorum."
"Artık eve gitmek istiyorum. Sıkıldım burdan."
"Doktorla konuşurum. Gidin derse gideriz."
"Kimseden emir almıyorum. Genelde emir vermeyi tercih ederim. O yüzden çocuklara söyle hazırlansınlar akşama çıkıyoruz."
"Işıl Maya Kıraç'ın ağır yaralı olduğunu ve uçurumdan düştüğünü öğrendik. Arabası perte çıkan Kıraç, soluğu babasının yanında aldı."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
|Benim Babam|
Chick-Lit"Geldik." İzmir F tipi cezaevi.. çocukluğumun geçtiği yer. Yavaş adımlarla içeri girdim. "Işıl gidiyorsun." Babam içeri girince ayağa kalktım. "Baba hiçbir yere gitmiycem ben. Yeter her yerde sürekli siyah takımlı zorba adamlar görmek istemiyorum...