"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu.
"İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi.
"Öğrenmek zo...
Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatırsanız çok sevineceğim.💫
Buraya ben de sizin için kalp ve yıldız bırakıyorum.⭐♡ Sizinkileri de bekliyorum.❥
Keyifli okumalar.
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
56. BÖLÜM "GÜLÜMSEMEK"
10 GÜN SONRA
Saatlerdir oturduğum sandalyede geriye yaslanıp vücudumu esnettim. Ders çalışmaktan gözlerim acımaya başlamış, sandalyede oturduğum için de tüm vücudum ağrımaya. Ama neyse ki bir ara boşladığım derslere son günlerde yeniden dönmüştüm.
Çalışmadığım tüm zamanı telafi etmiş, açığımı kapatmıştım ama hâlâ işin başında sayılırım çünkü hâlâ üstüne çizik atılması gereken onlarca konu vardı ve ben hepsini yetiştirebilecek miyim emin değilim. Fakat yine de kendime güveniyorum, güvenmekten başka çarem yok. Hayatımın 1 yılını daha yok sayamam. Hayata 1 yıl daha gecikemem. Yeterince vakit kaybetmiştim zaten.
Sabahın ilk ışıklarında uykum kaçtığı için uyanıp oturduğum masadan kalktım. Koltuğun üzerinde duran telefonumu alıp saatin hâlâ 8 olduğunu görünce şaşırdım. Saatlerdir ders çalışıyorum ve hâlâ saat 8. Demek ki gerçekten de çok erken uyanmışım.
Karnım acıktığı için mutfağa yöneldim. Mutfağa girince telefonu bırakıp dolabı açtım. Kendime tost falan mı yapsam diye düşünürken telefon çalmaya başladı. Dolabı yeniden kapatıp telefonu aldım.
Arayan kişiyi görmek şaşırmama neden oldu. Birkaç ay önce alt kata taşınan kız arıyordu. Sanırım onunla ya 1 ya da 2 kere falan konuşmuşuzdur. Onda da ev için falan konuşmuş, numarasını da öyle almıştım. Şu an beni araması fazla tuhaf gelmişti ve daha fazla oyalanmadan aramaya yanıt verdim.
"Alo?" Açtığımı anlar anlamaz konuşmaya başladı.
"Merhaba Bade." Sesi aceleci çıktı.
"Merhaba." diye yanıtladım hızlıca konuştu.
"Kusura bakma rahatsız ettim ama önemli bir şey için aramıştım." Daha çok meraklandım.
"Önemli değil, dinliyorum." dedim merakla.
"İş aradığını duymuştum, bugün çalıştığım yerden bir kız ayrıldı. Patron da yeni birisini arıyor. Ne alaka dersin bilmiyorum ama aklıma sen geldin. Belki çalışmak istersin falan dedim." İş aramak? Evet birkaç ay öncesine kadar böyle bir amacım da vardı. Sonuçta tüm gün ders çalışmıyordum. Hem bir işte çalışıp hem de ders çalışabilirdim. Ayrıca paraya da ihtiyacım vardı artık.
