"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu.
"İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi.
"Öğrenmek zo...
Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatırsanız çok sevineceğim.💫
Buraya ben de sizin için kalp ve yıldız bırakıyorum.⭐♡ Sizinkileri de bekliyorum.❥
Keyifli okumalar.🍒
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
58. BÖLÜM "ESKİSİ GİBİ"
"N'oluyor lan?" Hasan amcanın sesi korku dolu çıkarken odanın pencereleri patlamaya başladı. Bu sesler kesilene kadar güvenli bir yere saklanmam lazımdı ama bu adama arkamı dönüp gidemem ki. Ne hâlin varsa gör ben gidiyorum demek olmazdı.
Odanın içinde isabat eden tek tük mermiler yüzünden başımı kaldırmaya korksam da biraz sonra işlerin daha kötüye gideceğini tahmin ettiğim için oyalanmadan başımı kaldırıp Hasan amcaya baktım. Adam ne yapacağını bilmez bir şekilde yatağın içinde bir o yana bir bu yana bakıp duruyordu.
"Kendinizi yataktan aşağıya atın, yatağın altına saklanmanıza yardım edeceğim." Sesler yüzünden biraz bağırarak konuştum, gözleri beni buldu.
"Ne?" Yeniden söyleyecekken dibinde oturduğum duvarda asılı olan tablo bir anda yere düştü, korkuyla bir çığlık daha attım, eş zamanlı olarak konuşmaya başladım.
"Orada durmaya devam ederseniz yararlanacaksınız. Sizi kucağıma alamayacağıma göre kendinizi yere atmanız lazım, yapabilir misiniz?" deyip cevap vermesini bekledim. O sırada bir mermide abajura denk geldi o da yere düştü.
"Lütfen biraz hızlı kararlar verir misiniz? Düşünmeniz için pek da fazla vaktimiz yok sanki." dedim beni duymadığını düşündüğüm için bağırarak. Hasan amca cevap vermedi, kendini yataktan atmaya çalıştığını fark edince dizlerimin üzerinde sürünüp yatağın kenarına ulaştım, yataktan çıkmasına yardım ettim.
Sadece bacakları tutmadığı için belden yukarısını rahatlıkla hareket ettirebiliyordu. Elleriyle yataktan destek alıp bedenini boşluğa bırakırken bacaklarını da ben hareket ettirdim, birkaç dakikanın içinde onu yataktan yere alabildim.
"Odadan çıkalım, koridorda bir şey olmaz." deyince başımı sağa sola salladım.
"Olmaz çıkana kadar yaralanabiliriz, en iyisi yatağın altı." deyip cevap vermesini beklemeden yatağın altına girmesi yönünde hareket ettirdim.
O yine sadece bel kısmını sürüklerken ben de ayaklarını var gücümle ittim, bir şekilde yatağın altına girdi. Dizlerimin üzerinde sürünüp diğer tarafa geçtim. Bunu yaparken yerde kırılan bazı şeyler dizime battı, canım yandı ama umursamadım.
Yatağın diğer tarafına geçtiğimde oradan da ben alta girdim ve yere uzandım. Pencereler biraz yüksekteydi. Ne kadar sıkarlarsa sıksınlar yatağın altına denk getirebilmeleri mümkün gibi görünmüyordu. Bu yüzden şimdilik en güvenli yer buradasıydı.
