KARANLIK

4.BÖLÜM "BENİMLE MİSİN?"

Merhaba <3

Bir önceki bölüme gelen yorumlarınız için çok teşekkür ederim, bu bölüm için de yorumlarınızı bekliyorum.

Oy vermeyi de unutmayın lütfen♡

Keyifli okumalar!

.

.

.

4.BÖLÜM "BENİMLE MİSİN?"

Vücudumdaki şiddetli ağrıyla gözlerimi açtım ve hiç tanımadığım bir odada olduğumu gördüm.

"Merhaba Bade." Zorlukla sesin geldiği yöne başımı çevirdim ve onu gördüm. Oturduğu yerden kalkarak yanıma geldi ve yatağın kenarına oturdu. Üzerinde siyah bir kazak vardı. Yüzündeki yara izleri yavaş yavaş geçmeye başlamıştı. "Sana gönderdiğim küçük hediye bayağı işimize yaradı." diyerek az önce kalktığı koltuğun üzerinde duran yeleği gösterdi ve devam etti. "Canın biraz acıdı ama olsun. Hiç değilse yaşıyorsun." Kaşlarımı çatarak zorlukla konuştum.

"Hediye göndereceğim dediğinde bir çelik yelekten bahsettiğini bilmiyordum." Her kelimemde kaburgalarım daha da şiddetli ağrıyordu.

"İşe yaradı ama." deyince onu başımla onayladım.

"Yaradı." Güldü, sağ yanağında ki gamze yine dikkatimi çekmişti. Ne zaman gülse orada beliriyordu ve ben ona bakmaktan kendimi alamıyordum. Dikkatle ona bakmaya devam ederken o ellerini iki yana açarak konuştu.

"O zaman yeni hayatına hoş geldin Bade Karahanlı."

"Hoş buldum." dedim ve devam ettim. "Ama merak etme, burada senin yanında kalıp da başına bela olmayacağım." Gayet ciddi bir ifadeyle konuştu.

"Ben de bu kız başıma kaldı, ne yapacağım diye düşünüyordum."

"Tamam o zaman rahatla işte, kalıcı değilim." Cevap vermedi, saçmalıyormuşum gibi bakıyordu. Onun bu bakışlarını boş verip kendimle ilgilendim. Her ne kadar yaralanmamış olsam da karnımda ve göğsümde çok şiddetli bir ağrı vardı.

"Nasıl hissediyorsun?" Ona bakmadan üzerimdeki örtüyü biraz açtım. Üzerimde başka birinin kıyafetleri vardı. Karnıma ve göğsüme dokunarak ona döndüm.

"Sayende bok gibiyim." Kaşlarını çattı.

"Tam senin sevdiğin gibi heyecan dolu oldu bu kurtarma. Seversin diye düşünmüştüm."

"Kim vücuduna 3 mermi isabet etmesini sever sence?"

"Hiç kimse."

"Aynen öyle." dedim ve her yerim acısa da yavaş bir şekilde doğrularak konuştum. "Ben hayatımda bu kadar saçma başka bir plan daha görmedim." Bana şaşkınca bakarken devam ettim. "İlla beni vurmaları mı gerekiyordu oradan alabilmen için?"

"Hayır aslında seni vurmadan da oradan kurtarabilirdim. Hem de çok basit bir şekilde kurtarabilirdim." Kaşlarımı çatmış ona bakarken tekrar konuştu. "Ama o zaman baban senin yaşadığını bilir ve peşine düşerdi." diyerek güldü ve devam etti. "Fakat şimdi seni ölü olarak biliyor. Sen istemediğin sürece de yaşadığını öğrenemeyecek."