Merhaba, badem şekerlerim.✨
Ekranın sol alt köşesinde bulunan yıldızı parlatarak okumaya geçerseniz çok sevineceğim.❥
Buraya ben de sizin için bir yıldız bırakıyorum.⭐ Siz de yıldız ve kalplerinizi bırakabilirsiniz. Birbirimizi sevelim, sevilelim.♡
Bölüm sonunda görüşmek üzere, keyifli okumalar...
⠀
⠀
~KARANLIK 2~⠀
⠀Yere düşenler kendilerine geldiklerinde bambaşka bir insan olurlar.
⠀
⠀43. BÖLÜM "YENİDEN"
AYLAR SONRA
Her insanın bir hikâyesi vardır. Mutlu ya da mutsuz... Her insan bir hikâyenin kahramanıdır ve herkes kendi hikâyesinin başrolüdür.
Bazı insanlar bu hikâyeye bir adım önde başlarlar. İyi bir aileye sahiptirler, özgürdürler, istedikleri her şeyi yapar, istemedikleri hiçbir şeyi yapmazlar, iyi bir eğitim alıp istedikleri okullarda okurlar, kendi kararlarını alıp kendi hayatlarını yaşayabilirler. Tüm bunların temelinde ise iyi aile kavramı vardır.
İyi bir ailede doğan herkes hayatta hep bir adım öndedir.
Bazı insanlar ise yaşıyordur işte, sadece yaşıyor... Amaçları, hayalleri, umutları ellerinden alınmıştır ve sadece yaşıyorlardır. Her gün ölmeyi dileyip ölmeye cesaret edemeden yaşıyorlardır.
Hayat, işte tam olarak bu yüzden adil değildir, olamaz.
Ben, sadece yaşayan o insanların içerisindeydim. Hayattaki tek ve en büyük amacım beni hapsettikleri evden çıkıp beni hapsedenlerden intikam almaktı. Bunun bir amaç olmadığını, hırs olduğunu kendimi intikam duygusunun içinde kaybettiğimi fark ettiğim zaman öğrendim.
Ben, kendimi kaybettim. Bade olmaktan çıkıp hiç tanımadığım bir insan oldum. Aynaya baktığım zaman kendimi tanıyamayacak bir hâle geldim.
Sanki ruhum çok yorulduğu için beni terk etmiş yerine başka birinin ruhu gelmiş gibiydi.
Kaybolmuştum işte, sadece kaybolmuştum...
Şimdi? Şimdi yeniden Bade'yim. Düşünebilen, sorgulayabilen, hayatını bir başkasına bağlamayan Bade'yim.
Kendini seven, kendine değer veren, başkasına ihtiyaç duymadan yaşayabilen, her şeye rağmen mutlu olabilen Bade'yim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK
ChickLit"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu. "İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi. "Öğrenmek zo...