Merhaba <3
Bir önceki bölüme gelen yorumlarınız için çok teşekkür ederim, bu bölüm için de yorumlarınızı bekliyorum.
Oy vermeyi de unutmayın lütfen♡
Keyifli okumalar!
.
.
.
17. BÖLÜM "24 SAAT"
"Beni duyuyor musunuz?" Kulağıma boğuk boğuk gelen sesle gözlerimi açmak istedim ama göz kapaklarım bana engel oldu.
Başımda öyle bir ağrı vardı ki tarif etmek mümkün değildi.
"Beni duyuyor musunuz? Duyuyorsanız lütfen sol elinizi hareket ettirin." Bu kadın bana mı söylüyordu acaba?
Gözümü açmadığım için bunu algılayamıyordum ama yine de dediğini yapıp sol elimi hareket ettirdim.
Sesler artınca, başımdaki ağrı da artmış ve söylenenleri anlamamaya başlamıştım.
Göz kapaklarımı zorlayarak gözlerimi açtım. Gördüğüm başımda bekleyenler oldu.
"Bade iyi misin?" Gelen soruya cevap vermeden elimi başıma koydum ve başımda bir şeyin sarılı olduğunu fark ettim. Sanki gözlerim de şişmiş gibi hissediyordum.
"Sessiz olun, toplandınız yine hep beraber kızın başına. Bir rahat bırakın kendine gelsin önce!" Bu sesin sahibini tanıyamamıştım.
Herkes yatağın kenarından, odanın içine dağılırken başım her ne kadar ağrıyor olsa da kendimi toparladım ve biraz doğrularak sırtımı arkaya yasladım.
Kimseye bakmadan sadece başımı ellerimin arasına aldım, öylece durdum.
Bu kahrolası ağrıdan bir an önce kurtulmak istiyordum, çünkü dayanılacak gibi değildi.
"Oğlum bir köşede öylece duracağına karının yanına gitsene." Yine birinin bir şey söylediğini duydum ve başımı kaldırdım.
Koltuğa doğru baktığımda onu gördüm. Pişmanlık, sanki onu ele geçirmiş gibiydi.
Oturduğu koltuktan kalktı. Dikkatle hareketlerini inceledim. Yüzünde mahçup bir ifade vardı. Yavaş adımlarla yanıma geldi ve yatağın kenarına oturdu.
Ona bakmayı bırakarak odada olan diğerlerine tek tek baktım. Herkes bana bakıyordu.
Bakışlarım tekrar onu bulduğunda iç geçirdiğini fark ettim.
"Özür dilerim. Sinirliydim, o yüzden ittim. Böyle olacağını tahmin edemedim." Yine bakışlarımı ondan çekip odadakilere baktım.
"Neden bizi öyle ilk defa görmüş gibi bakıyorsun? Yoksa hastaneye geldiğimiz için falan mı şaşırdın ne oldu?" Kalabalığın içinden gelen soruya cevap vermedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK
ChickLit"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu. "İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi. "Öğrenmek zo...
