Υπερδίδυμοι

Το μυστήριο με τα γαλάζια μάτια

Ο Μενέλαος και η Άννια είχαν γυρίσει από τα ψώνια.

-Τι θες να φας; ρώτησε ο Μενέλαος την Άννια.

-Με ένα κλαμπ είμαι ΟΚ,απάντησε η Άννια.Αλήθεια γιατί άργησε να γυρίσει τόσο ο Κυριάκος;

-Θα είναι με την Μάλια λογικά,απάντησε το αγόρι.

-Ποια είναι η Μάλια;

-Μια φίλη του...

Το τηλέφωνο του Μενέλαου άρχισε να χτυπάει...η Μάλια!

-Μενέλαε;

-Τι θες Μάλια;

-Μήπως ξες που είναι ο Κυριάκος;

-Δεν είναι μαζί σου;

-Όχι....τον περιμένω εδώ και ένα τέταρτο.

Σε μια εγκαταλελημένη αποθήκη

Ο Κυριάκος βρισκόταν δεμένος σε μία καρέκλα.Τα γαλάζια μάτια του ήταν γεμάτα με δάκρυα.Τα σχοινιά ήταν πολύ σφιχτά δεμένα και πονούσε πολύ.Μια γυναίκα τον πλησίασε και του σήκωσε το πιγούνι.Τα χέρια της ήταν κρύα και το άγγιγμα τους τον έκανε να ανατριχιάσει.

-Ελένα είχες δίκιο,το αγόρι όντως έχει γαλάζια μάτια.Είπε η γυναίκα.

-Πάντα έχω δίκιο μητέρα,ακούστηκε η γνώριμη στον Κυριάκο φωνή της Ελένας.

Η γυναίκα έβγαλε την μπλούζα του Κυριάκου καθώς και ένα μικρό μαχαίρι τσέπης.Ο Κυριάκος φοβόταν μιας και δεν ήξερε τι θα ακολουθούσε. Ήξερε ότι η Ελένα ήταν ύπουλη αλλά ποτέ δεν πίστευε ότι θα ήταν τόσο κακιά.Νόμιζε ότι ήταν απλά ένα λάθος που δεν θα είχε επιπτώσει...έλα όμως που είχε. Και επίσης γιατί η γυναίκα ανέφερε το χρώμα των ματιών του;Τι το τόσο ιδιαίτερο είχαν;

-Μητέρα τι θα του κάνεις;ρώτησε η Ελένα.

-Μην ανυσηχείς,δεν έχω σκοπό να τον σκοτώσω ακόμα,είπε η γυναίκα.

Ύστερα τον πλησίασε και με το μαχαίρι άρχισε να χαράζει δρόμους πάνω στο γυμνασμένο σώμα του Κυριάκου.Τα δρομάκια άρχισαν να γίνονται κόκκινα ποτάμια και η γυναίκα αποφάσισε να σταματήσει.Τα μάτια του Κυριάκου είχαν βουρκώσει από τον πόνο.

-Μου είχες πει ότι απλά θα έβλεπες τα μάτια του,είπε η Ελένα.

-Και ακριβώς επειδή τα είδα έκανα ότι έκανα,απάντησε ψύχραιμα η γυναίκα.

Η γυναίκα πλησίασε πάλι το αγόρι και άρχισε να τον χαράζει,βάζοντας αυτήν την φορά πιο βαθιά τι μαχαίρι.Όταν η γυναίκα βαρέθηκε να βασανίζει το αγόρι έφυγε από το δωμάτιο και άφησε την Ελένα και τον Κυριάκο μόνους.Η Ελένα πλησίασε το αγόρι,το ξέλυσε από την καρέκλα και με ένα μαντήλι προσπάθησε να σκουπίσει τις πληγές.

-Λυπάμαι,δεν ήξερε τι θα σου έκανε,του είπε.

Ο Κυριάκος δεν απάντησε,εξάλλου δεν είχε την δύναμη καλά καλά ούτε να πάρει ανάσα.Η Ελένα παρατήρησε ότι το αίμα δεν σταματούσε και καφτά δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια της.

-Συγχώρεσέ με σε παρακαλώ...είπε το κορίτσι μέσα στους λιγμούς της.