Υπερδίδυμοι

Γενέθλια χωρίς νόημα

Σήμερα ο Κυριάκος και ο Μενέλαος είχαν γενέθλια. Ο Κυριάκος ευχόταν να ερχόταν ο Μενέλαος αλλά που τέτοια τύχη. Πήρε μια τελευταία φορά τον αδελφό του αλλά δεν το σήκωσε. Νευριασμένος πέταξε το κινητό στο κρεβάτι. Ο Κυριάκος πλέον δεν είχε όρεξη ούτε για πάρτι ούτε για τίποτα άλλο.

Θεσσαλονίκη, Ελλάδα

Ο Μενέλαος κοιτούσε το ταβάνι και αναρωτιόταν τι έκανε η Άννια εκείνη την ώρα. Αναρωτιόταν επίσης γιατί την αγαπούσε ακόμα. Η Κάρα μπήκε με φόρα μέσα στο δωμάτιο.

Κάρα: Χρόνια Πολλά! Φαίνεσαι λυπημένος, όλα καλά;

Μενέλαος: Απλά εύχομαι να ήταν εδώ η Άννια. Η Άννια που ήξερα κάποτε... όχι η Άννια που έχει γίνει τώρα. Θα ήθελα να διάβαζα ένα βιβλίο και να με χάζευε λέγοντας μου ότι είμαι πολύ γλυκός όταν διαβάζω...

Κάρα: Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω...

Ο Μενέλαος δάκρυσε.

Κάρα: Ωωω, έλα εδώ.

Ο Μενέλαος χώθηκε στην αγκαλιά της.

Μενέλαος: Δεν καταλαβαίνω τι έχω κάνει λάθος. Ήμουν πάντα τόσο καλός μαζί της.

Κάρα: Είμαι σίγουρη ότι όλα θα αλλάξουν, προς το καλό αυτή την φορά.

5 ώρες αργότερα

Σπίτι θείου Βασίλη, Ελλάδα

Ο Κυριάκος κοιτούσε την τούρτα. Δεν είχε όρεξη ούτε να κουνήσει το χέρι του για να πιάσει το κουτάλι.

Κυριάκος: Θείε χρειάζομαι τον Μενέλαο, δεν γίνεται να γιορτάσω μόνος. Χάνει το νόημα του, αυτό δεν είναι γιορτή, είναι πένθος.

Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι. Ο θείος του Κυριάκου πήγε να ανοίξει την πόρτα. Ο ήχος των τακουνιών μιας γυναίκας γέμισε όλο τον χώρο. Ο Κυριάκος δεν είχε δύναμη ούτε να σηκώσει το κεφάλι του για να δει ποια ήταν.

-Κυριάκο;

Η φωνή που τόσο αγαπούσε...

Κυριάκος: Μάλια;

Η Μάλια έτρεξε και τον αγκάλιασε.

Μάλια: Χρόνια Πολλά!

Κυριάκος: Αν είναι πολλά χωρίς τον Μενέλαο ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω.

Ο Θείος του Κυριάκου έφυγε από την κουζίνα.

Μάλια: Ακόμα να εμφανιστεί.

Κυριάκος: Δεν απαντάει ούτε στο τηλέφωνο. Του συμπεριφέρθηκα χάλια, εγώ φταίω.

Μάλια: Δεν φταις εσύ.

Κυριάκος: Δεν στάθηκα δίπλα του σαν αδελφός αλλά αντιθέτως τον κατηγόρησα χωρίς να ξέρω.

Μάλια: Τώρα όμως δεν γίνεται να αλλάξει τίποτα.

Ο Κυριάκος άρχισε να κλαίει.

Κυριάκος: Ευχαριστώ που ήρθες πάντως.

Μάλια: Είσαι το αγόρι μου, ήταν υποχρέωσή μου να έρθω.

Κυριάκος: Πάμε στο δωμάτιό μου.

Τα δύο παιδιά πήγαν στο δωμάτιο του Κυριάκου.

Μάλια: Σου έχω φέρει ένα δώρο.

Κυριάκος: Μου αρκεί που ήρθες. Βασικά αν το δώρο είναι ο Μενέλαος το θέλω τώρα αμέσως.

Μάλια: Μακάρι να μπορούσα να στον φέρω... αλλά όχι είναι κάτι άλλο.

Κυριάκος: Δωσ'το μου μετά. Τώρα απλά θέλω να ξαπλώσω στα πόδια σου και να μου πειράζεις τα μαλλιά.

Μάλια: Ότι πεις αγάπη μου.

Κυριάκος: Σκεπτόμενος τα προβλήματά μου ξέχασα να σου πω ότι η σχολή σε έχει επηρεάσει θετικά. Έχεις αλλάξει, με την καλή έννοια πάντα.

Μάλια: Με κάνεις να κοκκινίζω, ευχαριστώ.

Κυριάκος: Μπορείς να κοιμηθείς το βράδι εδώ; Σε έχω ανάγκη.

Μάλια: Το ήξερα ότι ήθελες κάτι σε αντάλλαγμα για το κομπλιμέντο. Πώς μπορώ να πω όχι στο αγόρι μου;

Θεσσαλονίκη, Ελλάδα

Ο Μενέλαος έσβηνε τα κεράκια στην τούρτα. Η Κάρα και ο Τομ τον αγκάλιασαν.

Τομ: Δεν σου λείπει ο αδελφός σου;

Μενέλαος: Λίγο.

Τομ: Πάρε τον κανά τηλέφωνο.

Η Κάρα κοίταξε τον Τομ με δολοφονικό βλέμμα.

Μενέλαος: Έχεις δίκιο Τομ. Όσο και είμαι νευριασμένος μαζί του δεν παύει να είναι αδελφός μου.

Σπίτι Θείου Βασίλη, Ελλάδα

Ο Κυριάκος είχε αποκοιμηθεί στα πόδια της Μάλιας. Ξαφνικά χτύπησε το κινητό του και πετάχτηκε όρθιος. Η Μάλια τον φίλησε στο μέτωπο.

Μάλια: Λυπάμαι αλλά δεν είναι ο Μενέλαος.

Κυριάκος: Γαμώτο1

Ο Κυριάκος βάρεσε με δύναμη το χέρι του στο κρεβάτι.

Το κινητό του ξαναχτύπησε και στην οθόνη εμφανίστηκε το πρόσωπο του Μενέλαου.