Υπερδίδυμοι

Ένα ροχαλητό,μια κατσαρόλα και ένα ηλίθιο σχέδιο

Η πόρτα άνοιξε...Η τρομαχτική φιγούρα της Λόρας εμφανίστηκε μπροστά στην Άννια.Η Άννια φοβόταν να την κοιτάξει στα μάτια.Η Λόρα κοίταξε εξεταστικά από πάνω μέχρι κάτω το κορίτσι.

Λόρα:Τι θες εσύ τώρα εδώ;Νόμιζα ότι είχα τελειώσει μαζί σου.

Άννια:Βασικά ήρθα για την ανταλλαγή.

Λόρα:Τι ακριβώς ήρθες να ανταλλάξεις;

Άννια:Βασικά είμαι η κόρη της Γκρέις άρα πρέπει να πεθάνω εγώ και όχι ο Κυριάκος.

Λόρα:Εσύ είχες πεθάνει...

Άννια:Τελικά πολύ εύκολα πιστεύεις ότι ακούς,απορώ γιατί όλοι σε φοβούνται...

Η Λόρα νευριάσε με τα λόγια της Άννιας.Χωρίς να μιλήσει την άρπαξε από το μπράτσο και την κλείδωσε στο υπόγειο.

Σπίτι Διδύμων

Ο Μενέλαος έβλεπε ένα όνειρο.Για την ακρίβεια έναν εφιάλτη.Ένα σκοτεινό δωμάτιο,μια παράξενη μυρωδιά,αίμα και ένα πτώμα.Το πτώμα ήταν της Άννιας.Αυτόν τον εφιάλτη ο Μενέλαος τον έβλεπε συχνά,μόνο που πάντα όταν ξυπνούσε ήταν δίπλα του η Άννια.Πάντα εκτός από αυτή την στιγμή.Στην αρχή νόμιζε ότι θα βρισκόταν κάπου μέσα στο διαμέρισμα ή έστω στον ουρανοξύστη.Τι γίνεται όμως όταν η Άννια δεν είναι πουθενά και δεν απαντάει στα τηλέφωνα;

Το αγόρι άρχισε να τρέχει στους δρόμους την Νέας Υόρκης,ήταν βράδυ και αυτό ήταν υπέρ του.Ο Μενέλαος ήξερε που να βρει την Άννια.Εξάλλου του το είχε πει πολλές φορές ότι η μόνη λύση για να σωθεί ο Κυριάκος ήταν να πάρει την θέση του η ίδια.Ο Μενέλαος δεν ήξερε τι ακριβώς έπρεπε να κάνει...Έπρεπε να βρει έναν τρόπο για να τους σώσει και μάλιστα γρήγορα.

Σπίτι Ελένας

Όλοι κοιμόντουσαν εκτός από την Άννια που ήταν κλειδωμένη στο υπόγειο.Το κορίτσι κόντευε να φρικάρει μέσα στο παγωμένο τρομαχτικό υπόγειο.Το μόνο που ακουγόταν ήταν το κλάμα της.Σκευτόταν τον Μενέλαο,το πόσο καλά της είχε φερθεί,το πόσο γλυκός ήταν,το πρώτο της φιλί,την μαμά της,τον μπαμπά της,τον θείο της.Με όλες αυτές τις σκέψεις σιγά σιγά αποκοιμήθηκε.Ο ύπνος της βέβαια θα έμοιζε περισσότερο με εφιάλτη αλλά τουλάχιστον έτσι το σώμα της θα κατάφερνε να ξεκουραστεί.

Ένας ήχος,για την ακρίβεια ένα ροχαλητό,δύο ροχαλητά,μια σειρά από ροχαλητά.Ο Κυριάκος ξύπνησε από τα ροχαλητά της Ελένας.Τελικά κανείς δεν είναι τέλειος,ακόμα και τα πιο όμορφα κορίτσια έχουν ελλατώματα...Ο Κυριάκος αποφάσισε να κατέβει στο σαλόνι για να πιει ένα ποτήρι με νερό.Μόλις άνοιξε την βρύση για να γεμίσει με νερό το ποτήρι παρατήρησε ότι υπήρχε ένα φως...Το φως ερχόταν από την αυλή.Το αγόρι άνοιξε την πόρτα αθόρυβα και ακολούθησε το φως.Το φως ερχόταν από έναν θάμνο.Ο Κυριάκος το πλησίασε...Ξαφνικά,δύο χέρια του έκλεισαν το στόμα και κάποιος τον χτύπησε με κάτι βαρύ στο κεφάλι.

Ο Κυριάκος μετά από κανά πεντάλεπτο άνοιξε τα μάτια του.

Κυριάκος:Μενέλαε;Μα καλά είσαι ηλίθιος;Γιατί με βάρεσες στο κεφάλι;

Μενέλαος:Εμ νόμιζα ότι ήσουν η Λόρα.

Κυριάκος:Σου μοιάζω για την Λόρα;

Μενέλαος:Για κοιτάξου καλύτερα αδελφέ...φοράς γυναικία ρόμπα και έχει και σκοτάδι.

Κυριάκος:Και έστω ότι ήμουν,θα με σκότωνες με μία κατσαρόλα;

Μενέλαος:Έπρεπε να σώσω την Άννια.

Κυριάκος:Και αυτό ήταν το σχέδιο σου;

Μενέλαος:Δεν είχα πολύ χρόνο για να σώσω την κοπέλα μου.

Κυριάκος:Αδελφέ ο έρωτας σε έχει χτυπήσει για τα καλά.Εξάλλου η Άννια δεν είναι εδώ...