Υπερδίδυμοι

Μια πρόκληση για την Μάλια

Μενέλαος:Τι εννοείς όταν λες ότι η Άννια δεν είναι εδώ;

Κυριάκος:Τι δεν καταλαβαίνεις;Δεν ήρθε...Εξάλλου τι δουλειά θα είχε εδώ;

Μενέλαος:Μα αφού αυτή είναι η κληρονόμος...

Κυριάκος:Ποια είναι;

Μενέλαος:Η κληρονόμος...Απλα η Λόρα νόμιζε ότι ήταν νεκρή,για αυτό δεν την έψαξε.

Κυριάκος:Σοβαρά;

Μενέλαος:Σου μοιάζει να κάνω πλάκα;

Κυριάκος:Όπως και να έχει το κορίτσι σου δεν είναι εδώ.Πρέπει να φύγεις πριν σε δει η Λόρα.

Μενέλαος:Εσύ θα μείνεις εδώ;

Κυριάκος:Η συμφωνία είναι συμφωνία.Μέχρι να βρεθεί ο πραγματικός κληρονόμος πρέπει να μείνω στο σπίτι της.

Ο Μενέλαος έφυγε...Αυτό βέβαια δεν συμαίνει ότι θα τα παρατούσε...Όχι τόσο εύκολα.Άρχισε να τρέχει.Πέρασε από όλα τα μέρη που είχε πάει με την Άννια και όμως αυτή δεν ήταν πουθενά.Κακές σκέψεις άρχισαν να περνάν από το μυαλό του αγοριού.Μήπως η Άννια τόσο καιρό τον κορόιδευε και δεν τον είχε αγαπήσει ποτέ...Μήπως τώρα απλά έφυγε γιατί τον βαρέθηκε;Αν ναι,τότε ήταν λάθος του να ερωτευτεί,τότε πληγώθηκε για το τίποτα...

Σπίτι Ελένας

Μόλις ο Κυριάκος μπήκε στο σπίτι αντίκρισε το θυμωμένο πρόσωπο της Λόρας...

Λόρα:Που ήσουν;

Κυριάκος:Άκουσα έναν ήχο...και τον ακολούθησα.Αλλά τελικά ήταν μόνο ένας σκύλος.

Λόρα:Και είπες να πιάσεις συζήτηση μαζί του;

Κυριάκος:Εντάξει κέρδισες...Ο αδελφός μου ήταν.

Λόρα:Τι ήρθε να κάνει;

Κυριάκος:Έψαχνε την κοπέλα του.

Στους δρόμους της Νέας Υόρκης

Ο Μενέλαος είχε κουραστεί από τις σκέψεις.Έπρεπε να βρει την Άννια και έναν τρόπο για να ελευθερώσει τον Κυριάκο πριν γυρίσουν οι γονείς του από την Ελλάδα.Το αγόρι σταμάτησε να τρέχει για μια στιγμή για να πάρει ανάσα.Ξαφνικά ένιωσε τις δυνάμεις του να τον εγκαταλλείπουν και βυθίστηκε σε έναν βαθύ ύπνο.

Σπίτι Μάλιας

Η Μάλια καθόταν στον καναπέ και έβλεπε κάτι φωτογραφίες στο κινητό της με τον Κυριάκο.Μα καλά πως μπόρεσε να τον παρεξηγήσει;Αν δεν ήταν τόσο εγωίστρια και δεν μισούσε τόσο την Ελένα τώρα ο Κυριάκος δεν θα ήταν αναγκασμένος να μένει με την Ελένα.Ένιωθε άχρηστη τώρα που δεν μπορούσε να βοηθήσει το αγόρι που τόσο αγαπούσε,τώρα που το υπερφυσικό ξεπερνούσε το ανθρώπινο.Ξαφνικά,το κουδούνι χτύπησε και την έβγαλε από τις σκέψεις της.Η Μάλια πλησίασε την πόρτα και κοίταξε από το ματάκι.Ένας άντρας γύρω στα σαράντα βρισκόταν έξω από την πόρτα της.Η Μάλια δεν θα του άνοιγε αλλά κάτι πάνω του της φαινόταν οικίο.

Μάλια:Ποιος είστε;

΄Έίμαι ο θείος της Άννιας''Απάντησε ο άγνωστος με το οικίο πρόσωπο.Να γιατί της φάνηκε τόσο οικίο το πρόσωπο του ξένου,έμοιζε με της Άννιας,είχαν και οι δύο αυτά τα γαλάζια μάτια που της θύμιζαν τον Κυριάκο.Δεν μπορούσε να τον διώξει από το μυαλό της όσο και αν προσπαθούσε.

Μάλια:Πώς μπορώ να σας βοηθήσω;

Σαμ:Θέλω να με βοηθήσεις να σώσω την ανιψιά μου...

Μάλια:Εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους...δεν έχω δυνάμεις.

Σαμ:Εσύ έχεις κάτι πιο δυνατό.

Μάλια:Αλήθεια;Και τι είναι αυτό;

Σαμ:Ξες να αγαπάς και αυτό είναι που μετράει...

Μάλια:Που το ξέρεται ότι ξέρω να αγαπάω;

Σαμ:Από τότε που έφυγε η Άννια έβαλα τον γιο μου να ψάξει να την βρει...Αυτός όταν την βρήκε μου είπε να έρθω στην Νέα Υόρκη.Ξέρεις από τότε που πέθανε η μητέρα της εγώ ανέλαβα την ευθύνη της,αλλά αυτή το έσκασε χωρίς να πει τίποτα.

Μάλια:Δηλαδή τόσο καιρό μας παρακολουθούσατε;

Σαμ:Ναι...Θέλω να μου κάνεις μια χάρη...

Μάλια:Ακούω...

Σαμ:Θα αφήσεις τον γιο μου να σε εκπαιδεύσει έτσι ώστε να μπορέσουμε να σώσουμε την Άννια.

Μάλια:Δέχομαι υπό έναν όρο...

Σαμ:Να υποθέσω ότι θες να σώσουμε και το αγόρι σου.

Μάλια:Δεν ξέρω πως καταφέρατε να μας παρακολουθήσετε χωρίς να σας πάρουμε χαμπάρι αλλά δέχομαι την συμφωνία.