KIZIL ALEV 1

Avcılar

Can şaşkınlığını yüzünden atınca elimdeki kolyeye baktı.

"Bilmiyorum. Nasıl olduğunu?" dedi.

Açıkcası konuşması bile bir mucize gibi gelmişti. Neyse buna da şükür.

Faris bir anda yanımda belirdi.
Ona döndüm.

"O kolyesi Tarçın'ın. Ona ver." dedi. Dediğini yaptım Tarçın'a verdim.

Tarçın şaşkınlıkla kolyeye baktı.

"Bu benim kolyem." dedi.
Can ise baktığım yöne bakıyordu. Ama bir şey göremeyordu büyük ihtimalle.

"Şimdi kolyeni tut." dedi. Tuttum. Sıkı sıkı hem de. Sanırım her okulun kolyesi kendi okuluna ışınlıyordu sahibini.
Elimi salladım.

"Ne yapıyorsun?" diye sordu Can.

"Gidiyorum. Okuluma." dedim ve kendimi tekrar okulumun önünde buldum.

Hızlıca odama ışınlandım ve yanıma Faris geldi.

"Emaneti de sahibine verdiğimize göre ben gideyim. Sen de bu yeni öğrendiğin güçleri kimsenin yanında deneme küçük hanım. İlk öğrendiğin üç gücü kullan şimdilik." dedi ve gitti.

Sanane ya benim hangi gücümü kullanacağımdan?

Güneş birazdan doğacaktı. Şimdi uyursam sonra kalkamazdım.

Bu yüzden havayı kontrol etme çalışmalarıma devam ettim. Güçler eğlenceliydi. Oyunlardan daha eğlenceliydi bence. Elimi hız gücüm ile döndürdüm ve oluşan rüzagarı biraz uğraşmam sonucu ters yönde hareket ettirmiştim.

Dolunay camı tıklattı. Güneş doğmaya başlamıştı. Etraf aydınlanıyordu.

Camı açtım ve odaya girdikten sonra kapattım.

"Neredeydin gece?" diye soru.

"Faris diye bir adamın yanında." dedim.

"Kim ki o? Sevgilin falan mı?"

"Hayır tabiki. Adam yaşlı bir kere. Babam yaşında. Bana güç eğtimi verecekmiş. Garip. Tartıştık zaten sürekli çünkü sorularımı yanıtlamıyordu." dedim.

"Garipmiş. Bir ara beni de tanıştır." dedi ve kucağıma kuruldu. Başını okşamaya başladım.

"Başka kimseye görünmediğini söyledi. Sadece benim eğitiyormuş. Kimseye anlatmayacakmışım."

"Neden?"

"Beni deli zannederlermiş."

"Senin deli olduğunu zaten bilmiyor sanırım." dedi.

Güldüm. Ben deli miyim?

"Ben deli miyim Dolunay?"dedim yalancı bir sitemle.

" Değil misin? "diye sordu.

" Aşk olsun. "dedim. Ama hafiften sırıtıyordum.

" Olsun tabi. Artık sana aşkım mı desem acaba Alev? "

" Tamam sevgilim. Aşkım de. "dedim sırıtarak.

" Artık bir sevgilim var. Hemen bizimkilere söylüyorum. "dedi. Camı açtım ve yukarıya doğru uçtu.

Ben de duş aldım ve üzerime yeşil kazağım ile kot pantolonumu giydim.

Dışarısı çok soğuktu. Hatta yağmur yağıyordu.

Yakında umarım kar yağardı. Çok güzel oluyordu.

Yemekhaneye doğru yürümeye başladım.