KIZIL ALEV 1

Yaşlı Elf

Gözlerimi açtığımda burnumun içinde garip bir boru vardı. Ve bundan çok rahatsız olmuştum. Etrafa baktığımda hastane odasında kimse yoktu. Tek kişilik bir hastane odasında yatıyordum ve boğazım yanıyordu. Kenarda duran su şişesini alıp kafama dikledim. İçeriye bir elinde simit diğer elinde ayran ile Selin girdi.

"Oooo sonunda uyandın demek. Geçmiş olsun ikiz. Şimdi nasıl hissediyorsun söyle bakalım." dedi ikizim.

"Boğazım ağrıyor." dedim çatallaşmış sesimle.

"Geçer geçer. Bu arada anneme bir şey söylemedik. Sakın sen de çıkınca söyleme." dedi.

"Tamam." dedim.

"Bu arada bir şey daha var... Uğur da burada. Haberi aldığımda yanımdaydı. Aşırı tepki verince merak etti. Mecburen getirdim onu da." dedi bir suçlu gibi kafasını önüne eğerken.

"Önemli değil. O arkadaşım sonuçta. Merak etmesi normal. Ben de merak ederdim. Peki beni buraya kim getirdi? Araba şoförü mü? "diye sordum. En son bana araba çarptığını hatırlıyordum.

Selin ise tuhaf bir şey söylemişim gibi kaşlarını çattı.

" Ne şoförü ikiz. İyi misin? "diye sordu.

" Bana çarpan şoför işte. Yoksa çarpıp kaçmış mıydı? Sen nasıl beni buldun? Beni kim getirdi buraya? "diye sorduğumda içeriye hiç beklemediğim biri girdi ve sorumu cevapladı.

"Ben getirdim." dedi Faris. Ben ise ağzım açık Faris'e bakıyordum. Gerçekten yine rüya olamazdı değil mi? Yoksa halisünasyon mu görüyordum?

"Alev iyi misin? Neden öyle bakıyorsun bana?" diye sordu.

"İ... İyiyim de... Ben... Yani sen... Rüya... Yani ben... Uyanmıştım..." diye saçma kelimeler sıralarken Faris yanıma gelip oturdu.

"Sen tabiki olayı bilmediğin için şaşırdın. Benimki de soru işte. Elfler gizli yerimizi bulmuş bir şekilde. İlk senin odana girmişler. Odana bayıltıcı sprey sıkmışlar. Tabi gürültülere uyandım. Sen yatakta çırpınıyordun en son. Onları gönderdikten sonra seni hastaneye getirdim. "dedi Faris.

" Beni nasıl bayılttılar. Ben narkoz ile bile zor bayılırım. "dedim.

" Bilmiyorum ama Elfler biliyor. Dikkantli olmalıyız. Bizi bile bulmuşlar. O kara kutuyu bulmalıyız Alev. Hatta diğer muhafılardan ve eğitmenlerdedn önce biz bulmalıyız. "dedi Faris. Anlaşılan. Hala rakabete devam ediyordu. Sinan Bey'in yanına gitmeliydim.

" Okula gitmem gerek. Acil. "dedim.

" Olmaz bu gazın kaynağını araştırıyorum. Ayrıca Elfler okulunun yakınlarında gizleniyor olabilir. Bilemeyiz. Belki de yolda başına bir iş gelir. "dedi Faris.

" Okula gitmek zorundayım. "dedim gözlerimi belerterek.

" Otur kız oturduğun yerde. "diyerek odaya girdi Uğur. Sabır dileyerek arkama yaslandım. Uğur'un ne işi var burada ya?

Az önce sen demedin mi o benim arkadaşım sonuçta elbette gelebilir diye?

O zaman farklıydı Necmi abi. Sen de biliyorsun. O zaman güçlerimin olmadığına inanmaya çalışıyordum. Ama rüya değilmiş.

Nasıl bu kadar eminsin? Ya şu anda hastanede uyuyorsan ve rüya görüyorsan.

Hayır bu gerçek olmalı Necmi abi. Yoksa ben daha çok arabaların altında kalırım.

Sen bence her olasılığa kendini hazırla. Annen hamile olmayabilir. Sen Kartal Koleji öğrencisi olmayabilirsin. Güçlerin olmayabilir. Arkadaşların olmayabilir. Eski haline geri dönme olasılığın var.