KIZIL ALEV 1

Kimseye Güvenmeyeceğim

Bir yerde okumuştum. Ölülerden değil yaşayan insanlardan kormalı insan. Korkuyorum. Yanımda yatan ölü arkadaşımdan değil onu öldürenlerin elinde olduğum için korkuyorum.

Muhafızlık, Kartal Koleji, Yetenekler veya güçler artık umrumda değildi artık. Aklım diğerlerinde kalmıştı.
Onlar avcılar ile savaşıyordu. Ben ise kürenin içinde yanımda yatan ölü arkadaşımı izleyerek vakit öldürüyordum.

Yeter artık ölü deme. Kafam kaldırmıyor. Yeter.

Çok yoruldum Necmi abi. Nerelerdeydin? Niye yanlız bıraktın beni?

Yıldırım'ı da kürenin içine koymuşlardı. Şimdi ne yapacaktım?

Hiç. Oturabiliyordum veya yatabiliyordum sadece. Burdan kaçma umudum dahi kalmamıştı. Ayağı kalkacak gücüm dahi yoktu. Küreden çıksam nasıl yürüyecektim?

Kapı açıldı. İçeriye Kaan girdi.

"Nasıl gidiyor bakalım?" diye sordu. Neden buradaydı ki?

"Gitmiyor anlaşılan." dedi.

"Melek'in aklına giremedin ama benim aklıma nasıl girdin?" diye sordum.

"Sen daha küçüksün Alev. Faris ve Aslan hata yaptılar. Genç birini hemen Muhafız yapmaya kalkıştılar. Gerçi sen muhafız olmadan önce de avcılarla savaşıyordun ama daha çok gençsin. Güçlerini kullanmayı bir peri kadar bile bilmiyorsun. Bu yüzden diğer muhafızlar bile seni parmağında oynatabilir. Ayrıca herkesin olduğu gibi siz muhafızların da zayıf yönleri var. Senin öfke kontrolü sorunun var. Tarçın denen muhafızın ise güzellik takıntısı var ve biri onu sevmezse delirebiliyor mesela. Zaman çocuğu ise fazla sakin olabiliyor bazen. Bazen ise önemsemiyor ve vicdansız gibi davranabiliyor. Eğer işler istediği gibi gitmezse herkesi silebilecek biri.
Yine de bunu kontrol etmeyi biliyor onlar. Ama sen öfkeni daha tam kontrol edip kendi lehine çeviremiyorsun ve Faris'in hatası da bu oldu. Aslında o erken öğrenmenin senin için iyi olabileceğini düşünüyordu. Mükemmeliyetçi bir adam kendisi ve hata yaptığını anlayamadı. Kimse mükemmel değildir. Seni anlayamadı. Eğer biraz daha eğtim alabilseydin ve tamamen öyle alsaydın güçleri o zaman burada olmazdın. Hatta o elmanın garip koktuğunu bile anlardın. Güçlerini kullanamıyorsun. Öfken ise aklını kullanmanı engelliyor bazen. Biliyor musun senin öyle bir şeye ihtiyacın var ki hem öfke hem sakinlik bir arada olacak. Hem deli dolu çılgın olacaksın. Bazen aptallık yapacaksın ama başka bir yönün daha olacak ve sakinliği zekası ile aptallığını avantaja çevirebileceksin. Aslında Faris'in istediği bu. Dediğim gibi mükemmeliyetçi biri. Ama bunu sadece bir muhafızda görebilmiş. Adını bilmiyorum. Faris'in öğrencisi. O da erkenden muhafız olmuş. Ama gerçekten dediğim özellikler onda varmış. "dedi. Ben ise gözlerim kapanırken onu dinlemeye çalışıyordum.

" Ona bir mezar kazın bari. "dedim gözümden bir damla yaş akarken.

" Senin güçsüz halin de çekilmiyor hiç. Dinledin mi az önce söylediklerimi merak ediyorum. "dedi ve odadan çıktı.
Ben de gözlerimim kapattım.

                      🔥🔥🔥🔥🔥🔥
(Kartal Kolajine gidelim.)
" Duman yardıma gel! "diye bağırdı Dilay Hanım. Duman bir avcıyı daha yere serip yardıma koştu.

" Volkan patlayacak. Fakat diğerlerini uyarmalısın."dedi Dilay Hanım.

"Tamam." dedi ve Hızla mikrafona koştu Duman. Eline aldığı gibi de bağırdı.

"Herkes geri çekilsin! Volkan geliyor!"demesi ile öğrenciler geri çekildi ve Volkan patladı. O kadar hızlı olmuştu ki Duman bağırdığı için mikrofondan çıkan o tiz ses patlamanın etkisi ile duyulmadı bile.